فرماندهی کل ارتش سوریه در بیانیه روز جمعه هفدهم مارس خبر از تجاوز چهار جنگنده رژیم صهیونیستی به حریم هوایی سوریه از طریق خاک لبنان داد که مراکز نظامی در مسیر تدمر در ریف شرقی حمص را مورد حمله قرار دادند. این بیانیه تا اینجای کار نکته جدیدی را بیان نکرده بود چراکه در شش سال از جنگ داخلی سوریه، جنگنده‌های صهیونیست‌ها بارها به حریم هوایی این کشور وارد شده و به برخی از مراکز نظامی حمله کرده بودند. نکته جدید در ادامه بیانیه ارتش است که جنگنده‌های متجاوز صهیونیستی بعد از مواجه شدن با پدافند هوایی ارتش سوریه، یکی از آنها در مناطق اشغالی سرنگون شد و بقیه جنگنده‌های متجاوز مجبور به فرار شدند. علاوه بر این، پذیرش انجام این حمله از سوی سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی هم نکته جدیدی است چراکه تا کنون رژیم صهیونیستی حاضر نشده بود به صورت رسمی مسئولیت حملات هوایی خود به خاک سوریه را قبول کند هر چند که سکوت آنها به عنوان تأیید غیر رسمی تلقی می‌شد. از طرف دیگر، به صدا درآمدن آژیرهای خطر در مناطق غور اردن، اطراف قدس تا شهرک مودیعین در مناطق اشغالی و شلیک موشک‌های آرو برای مقابله با موشک‌های سام 5 سوری همگی دلالت بر سراسیمگی صهیونیست‌ها دارد که نسبت به موارد قبلی، خود را در موقعیتی جدید و غیر منتظره دیده‌اند.
 
قبل از هر چیز، باید توجه کرد که رژیم صهیونیستی سامانه «آرو» به معنای پیکان را برای رهگیری موشک‌های بالستیک طراحی کرده و ساخته بود اما شلیک موشک‌های این سامانه برای مقابله با موشک‌های کوتاه‌برد سام 5 تنها به این معنا می‌تواند باشد که صهیونیست‌ها انتظار پاسخ موشکی ارتش سوریه را نداشته‌اند و با سرنگون شدن یکی از جنگنده‌ها‌ی خود سعی کرده‌اند با شلیک آرو پاسخی به ارتش سوریه داده باشند هر چند که این پاسخ با توجه به ظرفیت و امکانات سامانه آرو، به هیچ وجه کارایی لازم را ندارد. نکته قابل توجه از طرف مقابل و جبهه سوریه است که برخلاف موارد قبل، این بار به تجاوز هوایی صهیونیست‌ها با شلیک موشک‌های پدافند هوایی پاسخ داده است. موتی آلموز، سخنگوی ارتش صهیونیستی، انگشت بر همین نکته گذاشته و چنین به نظر می‌رسد که او مثل دیگر فرماندهان این ارتش انتظار پاسخ ارتش سوریه را نداشته‌اند و دیگر نمی‌توانند مثل گذشته جنگنده‌های خود را با توجه به حاشیه امنی به قلمرو هوایی سوریه بفرستند. این حاشیه امن طی شش سال گذشته به دلیل درگیری ارتش سوریه با گروه‌های تروریستی بود که به این ارتش اجازه نمی‌داد با پاسخ به تجاوزات هوایی صهیونیست‌ها، جبهه دیگری را برای خود باز کنند. حالا که ارتش سوریه با شلیک پدافند هوایی خود یکی از جنگنده‌های صهیونیست‌ها را سرنگون کرده، فرماندهان ارتش صهیونیستی متوجه شده‌اند که ارتش سوریه دیگر از موقعیت شش سال گذشته خارج شده و این توانایی را در خود می‌بیند که در عین مبارزه با گروه‌های تکفیری - صهیونیستی وارد جبهه‌ای در برابر صهیونیست‌ها بشود و به همین دلیل هم حاشیه امنی برای جنگنده‌های رژیم صهیونیستی وجود نخواهد داشت.
 
در این بین، بعضی‌نگاه‌ها به سفر اخیر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، به مسکو و دیدارش با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه  است که این حمله را به این معنی تعبیر کرده‌اند که نتانیاهو در آن دیدار مجوزی از پوتین گرفته بود. این نوع تعبیر را بیشتر در رسانه‌های غربی- عربی می‌توان دید که در جبهه ضد مقاومت قرار دارند و با این نوع تفسیر سعی می‌کنند همراهی روسیه را با جبهه مقاومت کم‌رنگ نشان دهند. از آنجایی که سیاست اعلامی و اجرایی روسیه در حمایت از دولت و ارتش سوریه تا کنون بدون هیچ تغییری ادامه داشته، این نوع تفسیر را تنها می‌توان در حد گمانه‌زنی‌هایی بی‌دلیل ارزیابی کرد و در مقابل می‌توان موضوع را از این زاویه در نظر گرفت که صهیونیست‌ها این حمله را طراحی و اجرا کرده‌اند تا علاوه بر ضربه زدن به مراکز نظامی سوریه، به نوعی واکنش روسیه را هم بعد از آن سفر نتانیاهو بسنجند. شلیک پدافند هوایی ارتش سوریه این پاسخ را به آنها داده که حمایت روسیه از این شلیک را در محاسبات خود در نظر بگیرند و اگر آنها بخواهند به این حملات و تجاوزات هوایی ادامه بدهند، باید منتظر پاسخ‌هایی به مراتب سنگین‌تر از این هم باشند. بنابر این، صهیونیست‌ها بعد شش سال پاسخ جدیدی از خط مقاومت گرفته‌اند که این شش سال جنگ توان و آمادگی جبهه مقاومت برای ایستادن در برابر آنها کاسته نشده و حاضر به هر پاسخی به تجاوز‌گری آنها است.