چکیده

سبک زندگی به مجموعه ی همه ی رفتارهایی که فرد بر آن ها کنترل دارد و الگوی رفتار روزانه ی فرد را شکل می دهد، اشاره می کند.  هدف پژوهش حاضر، آزمون نقش واسطه­ ای واکنش ­پذیری نسبت به تنیدگی ادراک شده در رابطه ی سازگاری هیجانی و رفتارهای سبک زندگی ارتقادهنده ی سلامت در دانشجویان بود. بدین منظور 324 دانشجو (130پسر و 194دختر) به صورت در دسترس انتخاب و از نظر سازگاری هیجانی، واکنش ­پذیری نسبت به تنیدگی ادراک شده و سبک زندگی ارتقا دهنده ی سلامت مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که رابطه ی بین سازگاری هیجانی با واکنش ­پذیری نسبت به تنیدگی ادراک شده مثبت و معنادار و با رفتارهای سبک زندگی منفی و معنادار بود. همچنین، رابطه ی بین واکنش ­پذیری به تنیدگی ادراک شده با رفتارهای سبک زندگی، منفی و معنادار بود. نتایج روش آماری معادلات ساختاری از واسطه­ مندی نسبی واکنش ­پذیری به تنیدگی ادراک شده در رابطه ی بین سازگاری هیجانی و رفتارهای سبک زندگی حمایت کرد. در مدل مفروض، 64 درصد پراکندگی نمرات واکنش ­پذیری به تنیدگی ادراک شده از طریق سازگاری هیجانی و 30 درصد پراکندگی نمرات رفتارهای سبک زندگی از طریق سازگاری هیجانی و واکنش ­پذیری به تنیدگی ادراک شده تبیین شد. نتایج پژوهش حاضر نشان می­ دهد که بخشی از تمایز در رفتارهای سبک زندگی در بافت پیش ­بینی این انتخاب­ های رفتاری از طریق رگه شخصیتی سازگاری هیجانی، از طریق تفاوت در الگوی ارجح پاسخ به تجارب تنیدگی زا قابل تبیین است

کلیدواژه ها: سبک زندگی؛ سازگاری هیجانی؛ واکنش‌پذیری

نویسندگان:

زهره السادات سادات اخوی: دپارتمان روان شناسی عموی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

 امید شکری: دپارتمان روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

حسین پورشهریار: دپارتمان روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

 مسعود شریفی: دپارتمان روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

فصلنامه اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی - دوره 10، شماره 39، بهار 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.