چکیده

هر روان درمانگری در کار خود خواه ناخواه از نظریه ی خاصی پیروی می‌کند. هر مشاور و روان درمانگری باید سرانجام به نقطه نظری متوسل شود. استفاده از نظریه‌های علمی در روان درمانی فرآیند تغییر رفتار و بهبود مشکلات افراد را سرعت می‌بخشد و از هدر رفتن نیروها جلوگیری می‌کند. معمولا نظریه های مختلف روان درمانی، اهداف درمانی خود را به صورتی ارایه می دهد که شباهت ها و یکتایی آن ها را نسبت به نظریه های درمانی دیگر نشان دهد. روان درمانگر علاوه بر دانستن نظریات موجود درباره ی ساخت شخصیت و تغییر رفتار، باید پیش فرضهای خودش را درباره ی ماهیت انسان آسیب شناسی رفتار و چگونگی کار با رفتارهای ناسازگار مشخص کند. از طریق این آگاهی ها نظام واحدی بوجود می آید که کار با مراجع را در چارچوب یکپارچه تری پیش می برد. پایه و اساس کاربرد علمی روان درمانی چهار وجهی، بر اساس تجارب درمانی و پژوهش های تدوین شده که به دنبال موفق‌تر و کارآمدتر کردن اقدامات روان درمانی در چهارچوبی علمی بوده است. نظریات متعددی که در روان درمانی ارایه شده است بر تفاوت هایی در تفسیر از شخصیت، ماهیت انسان، مفهوم بیماری استوارند که در تفسیر آن ها از شخصیت، ماهیت انسان، مفهوم اضطراب و بیماری روانی قرار دارد. از آنجایی که نظریه های مختلف، بر اساس این مفاهیم بنیادی در فرآیند روان درمانی، شیوه‌ها، اصول و تکنیک های مختلف خود را ارایه می کنند، مانیز در این مقاله سعی کرده ایم تا اهداف درمانی رویکرد چهار وجهی را به عنوان یکی از رویکردهای یکپارچه نگر معرفی کنیم.

کلیدواژه ها: درمان چهار وجهی؛ رویکرد یکپارچه نگر؛ روان درمانی

فصلنامه اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی - دوره 10، شماره 39، بهار 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.