به گزارش دیدبان، گله‌مندی مردم از مسئولان، به دلیل وجود پاره‌ای از مشکلات جدی و کمرشکن در کشور می‌باشد؛ مشکلاتی که استمرار و حل نشدنش، می‌تواند کارآمدی نظام را با چالش مواجه سازد. حیات و استمرار هر نظام سیاسی، به کارآمدی آن نظام بستگی دارد. سطح کارآمدی هر نظام سیاسی، به میزان توانایی آن نظام در پاسخگویی به نیازهای کشور و مردم و حل مشکلات برمی‌گردد. نظام کارآمد، از اعتماد عمومی، رضایت مردم و سرمایه اجتماعی لازم برای بقا و ادامه حیات برخوردار خواهد بود. انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی در عمر بابرکت خود، دستاوردهای شگرف و حیرت‌انگیزی را در حوزه‌های گوناگون، برای ملت ایران، مسلمانان جهان و ملت‌های محروم و مستضعف داشته است. در این نوشتار بنا بر توصیف این دستاوردهای ارزشمند نیست.
نکات مورد نظر نگارنده، مواردی است که کارآمدی نظام را با سؤال مواجه کرده، گله‌مندی و نارضایتی مردم را در پی دارد. رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی در اولین سخنرانی خود بعد از راهپیمایی عظیم 22 بهمن سال جاری، ضمن تشکر از ملت مؤمن، انقلابی و نجیب ایران به واسطه این حضور حماسی، تصریح فرمودند که معنای این حضور رضایت مردم از عملکرد مسئولان نیست و مردم گله‌مند هستند. به‌طور قطع گله‌مندی و عدم رضایت مردم از عملکرد مسئولان کشور به خاطر مشکلات و ناکارآمدی‌ها است؛ مشکلاتی که با غفلت‌ها، کم‌کاری‌ها و بعضاً سوءعملکردها پدیده آمده و انباشت شده است. برخی از این مشکلات، زندگی بخش‌هایی از جامعه را به شدت مختل نموده است. برخی از مشکلات، اعتماد عمومی را نسبت به نظام مخدوش ساخته است.
برخی از این مشکلات به موانع بزرگی بر سر راه انقلاب تبدیل شده و سرعت حرکت انقلاب برای رسیدن به آرمان‌ها و اهداف را کند کرده است. سالیان طولانی است که انقلاب اسلامی در مسیر تکاملی خود برای رسیدن به آرمان‌های والا، در مرحله دولت‌سازی اسلامی به خاطر وجود همین نوع مشکلات، درجا می‌زند. بدیهی است تا این مشکلات حل نگردد، نمی‌توان توقع ساخت و برپایی جامعه اسلامی و الگو شدن تمام‌عیار برای تمامی ملت‌ها را داشت. موقعی دولت اسلامی و جامعه اسلامی ایران می‌تواند برای تمامی مسلمانان و دیگر ملل غیرمسلمان به یک الگوی تمام عیار تبدیل شود که با حل این مشکلات کارآمدی خود را در همه زمینه‌ها در معرض نمایش بگذارد. سرفصل برخی از این مشکلات در مقطع فعلی عبارت است از:
1 ـ رکود اقتصادی؛ 2 ـ گرانی؛ 3 ـ بیکاری؛ 4 ـ فقر و محرومیت در بخش‌هایی از جامعه؛ 5 ـ روند روبه‌رشد آسیب‌های اجتماعی؛ 6 ـ حاشیه‌نشینی‌های آسیب‌ساز در حاشیه کلانشهرها؛ 7 ـ مفاسد مالی و اقتصادی؛ 8 ـ تبعیض و بی‌عدالتی؛ 9 ـ ولنگاری فرهنگی و10ـ پدیدآیی نوعی اشرافیت دولتی و شکل‌گیری طبقه نوکیسه‌ها با دست‌اندازی به بیت‌المال.
با اطمینان می‌توان گفت، فشارها و نقشه‌های دشمنان و جبهه استکبار در پدیدآیی بخشی از این مشکلات؛ سهم قابل توجهی دارد، لکن از دشمن انتظاری جز دشمنی نیست. با هوشمندی، کار و تلاش، باید نقشه‌های دشمن را خنثی کرد و مشکلات را برطرف نمود و کشور را به پیش برد. برای حل این مشکلات که به نوعی به مسائل اساسی جمهوری اسلامی تبدیل شده‌اند، باید با ریشهیابی درست و تبیین صحیح از دلایل و عوامل پدیدآیی مشکلات، راهبردهای صحیح را تدوین و بر مبنای آن با برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌ها، مشکلات را، یکی پس از دیگری حل کرد. به طور قطع حل این مشکلات به هر میزان، کارآمدی نظام را افزایش داده و رضایتمندی مردم را در پی خواهد داشت.
در ریشهیابی مشکلات، برخی از گروه‌های سیاسی با اهداف خاص سیاسی، انقلابی‌گری، تندروی و ایستادن در مقابل امریکا و دیگر کشورهای سلطه‌گر غربی را عامل اصلی پدیدآیی این مشکلات معرفی کرده، در نتیجه انقلاب‌گریزی، اعتدال و میانه‌روی، کوتاه آمدن در مقابل امریکا و دیگر جهانخواران را تحت عنوان آشتی با جهان، به عنوان راه‌حل مشکلات و پیشرفت کشور معرفی می‌کنند! آیا واقعاً این‌چنین است؟ آیا انقلابی‌گری، آیا عمل براساس آموزه‌های اسلامی و انقلابی باعث پدیدآیی این مشکلات شده است؟ یا اینکه برعکس، دلیل اصلی پدیدآیی این مشکلات، انقلابی و اسلامی عمل نکردن است؟ با اندک تأمل و داشتن منطق و انصاف، می‌توان به پاسخ صحیح دست یافت. اولاً انقلابی‌گری، عین عقلانیت، تدبیر و میانه‌روی بوده و این ظلم بزرگی به انقلابیون اصیل و واقعی است که آنان را افراط‌گرا و تندرو با اهداف خاص سیاسی معرفی می‌کنند. این ادبیات امریکایی‌ها و کشورهای سلطه‌گر غربی است که در ایران، انقلابیون را به عنوان تندروها معرفی می‌کنند و متأسفانه عده‌‌ای هم در داخل کشور آن را تکرار و بازتاب می‌دهند.
پرچمدار انقلابی‌گری در ایران، حضرت امام خمینی(ره) است. آیا می‌توان گفت، حرکت آن عزیز سفرکرده به ملکوت اعلی، یک حرکت غیر‌عقلانی و افراطی بود؟ هرگز. تندروی امام در مسیر حق بود و این تندروی عین عقلانیت، تدبیر و اعتدال و میانه‌روی است. در نقطه مقابل اعتدال و میانه‌روی، تندروی قرار ندارد. در مقابل اعتدال، انحراف وجود دارد. اسلام دین اعتدال و میانه‌روی بوده، نقطه مقابل آن انحراف است. غربی‌ها در این مقوله شیطنت کرده، دنبال فریب افکار عمومی هستند. آنان هر مسلمان غربگرا و سکولار را میانه‌رو معرفی کرده و مسلمانان استکبارستیز را تندرو معرفی می‌کنند. با این منطق از نظر امریکایی‌ها، حضرت امام (ره) و تمامی پیروان واقعی ایشان، تندرو می‌باشند.
در حالی که استکبارستیزی در ذات اسلام است و اسلام یک دین عقلانی و دارای مشی اعتدالی است. ثانیاًَ، بررسی‌های میدانی از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، نشان می‌دهد هرگاه مسئولان و دولتمردان جمهوری اسلامی، بر مبنای اسلام و ارزش‌های انقلابی انقلاب عمل کرده‌اند، کشور و ملت موفق بوده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد، پیشرفت‌های بزرگ و موفقیت‌های شگفت‌انگیز در 37 سال گذشته، با انقلابی‌گری حاصل شده است. با انقلابی‌گری بود که جنگ تحمیلی به دفاع مقدس تبدیل شد. با انقلابی‌گری بود که جمهوری اسلامی در صنایع دفاعی و تجهیزات نظامی رشد کرد و خودکفا شد. با انقلابی‌گری بود که ایران به اقتدار موشکی دست یافت و قدرت دفاعی‌اش به سطح بازدارندگی رسید. با انقلابی‌گری بود که ایران وارد باشگاه هسته‌ای جهان شد و با انقلابی‌گری بود که ایران وارد باشگاه فضایی شد و ماهواره در مدار زمین قرار داد. با انقلابی‌گری بود که جمهوری اسلامی به نفوذ راهبردی در منطقه دست یافت و اکنون قدرت برتر در منطقه راهبردی غرب آسیا می‌باشد.
با انقلابی‌گری بود که جمهوری اسلامی توانست مانع تک‌قطبی شدن جهان با محوریت امریکا شود. با انقلابی‌گری بود که در سال‌های گذشته پیشرفت‌های حیرت‌انگیز در برخی از حوزهای علوم و فنون نوین برای کشور حاصل شده است. آری در 37 سال گذشته، انقلابی‌گری عامل اصلی موفقیت‌ها بوده است. بنابراین نه تنها انقلابی‌گری عامل تولید مشکلات نیست، بلکه دلیل پدیدآیی مشکلات برشمرده شده در این نوشتار، فاصله گرفتن از انقلابی‌گری است، به عنوان مثال مفاسد مالی و اقتصادی، تبعیض و بی‌عدالتی، پیدایی یک نوع اشرافیت دولتی، هیچ کدام ریشه در آموزه‌های اسلام ناب و ارزش‌های انقلابی و عمل انقلابی ندارد. اگر مسئولان در 37 سال گذشته همگی براساس اسلام و آموزه‌های انقلاب عمل می‌کردند، این مفاسد و مشکلات پدید نمی‌آمد. بر این اساس می‌توان گفت، انقلابی‌گری تنها راه‌حل مشکلات کشور و پیشرفت آن است. با انقلابی‌گری می‌توان کارآمدی نظام اسلامی را بالا برد.
در منظومه فکری انقلابی‌گری مقام معظم رهبری، انقلابی‌گری باطل‌السحر تمامی توطئه‌ها و عامل اصلی پیشرفت کشور و تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی می‌باشد. معظم‌له در 14 خرداد سال جاری در حرم حضرت امام (ره) یکی از شاخص‌ها انقلابی‌گری را هدف‌گیری آرمان‌های انقلاب اسلامی و همت بلند برای رسیدن به این آرمان‌ها معرفی کردند. آرمان‌های انقلاب اسلامی، یعنی پیشرفت کشور در همه ابعاد، یعنی تمدن سازی اسلامی، یعنی حیات طیبه، یعنی نبود تبعیض و بی‌عدالتی، یعنی نبود فساد. آرمان‌های انقلاب اسلامی، یعنی تأمین کرامت مردم، یعنی برخورداری مردم از رفاه و معیشت مناسب، یعنی برخورداری مردم از عزت نفس. آری، فقط و فقط با انقلابی‌گری می‌توان به این آرمان‌ها دست یافت و مشکلات را حل کرد و کارآمدی نظام را بالا برد.
منبع : روزنامه جوان