به گزارش دیدبان، درگذشت حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی اتفاقی ناگهانی بود که تمام وقایع مهم کشور را به حاشیه برد. از جمله نشست کمیسیون مشترک برجام برای پیگیری نقض برجام از سوی آمریکا. این نشست به درخواست ایران برای بررسی شکایت از رفتار آمریکایی ها تشکیل شده و همان سازوکاریست که در برجام برای چنین مواردی درنظر گرفته شده بود.

نتیجه ی این نشست عبارت بود ازیک بیانیه ای مطبوعاتی! تعجب نکنید!

1- آمریکا از قرار معلوم خود را ناقض برجام ندانسته.[i]

2- ولادیمیر وورونکوف، سرپرست هیئت روسیه در کمیسیون مشترک هم در این مورد گفته است: «قانون تحریم های ایران، قانون مطلوبی نیست، اما اتفاقی است که افتاده است. رویکرد مشترک همه کشورها این بود که همه اقدامات لازم برای جلوگیری از وارد آمدن ضربه به اجرای برجام انجام شود»[ii]

3- رویترز هم با استناد به اظهارات دیپلمات‌های ارشد ایرانی و روسی مدعی شده تهران تصمیم گرفته مجادلات بر سر اقدام آمریکا در تمدید «قانون تحریم‌های ایران» را تشدید نکند و از زورآزمایی بر سر اقدام آمریکا پرهیز کند.[iii]

معنای  ساده  3 گزاره بالا در یک جمله خلاصه می شود:

"ایران در مقابل گامهای اخیر آمریکا هیچ اقدامی نمی تواند بکند"

این همان نکته ایست که منتقدان در تابستان 94 گوشزد کرده بودند. اما مقامات دولتی با رکیک ترین الفاظ و تهمت ها به استقبال آنها رفتند. منتقدان غیب نمی گفتند، گناه آنها خواندن برجام بود.

براساس متن برجام (بندهای 36 و 37) و متن قطعنامه 2231 (بندهای 11 و 12)، پافشاری ایران بر شکایت خود باعث ارجاع شکایت به شورای امنیت سازمان ملل (پس از پانزده روز) خواهد شد که 30 روز پس از آن، قطعنامه 2231 به طور خودکار لغو و شش قطعنامه تعلیق شده شورای امنیت و تحریم های آن باز خواهد گشت. علاوه بر این، از آنجا که پایه حقوقی تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا نیز قطعنامه های پیشین شورای امنیت است، پس از لغو خودکار قطعنامه 2231 باید منتظر بازگشت اندک تحریم های تعلیق شده اتحادیه اروپا و آمریکا هم باشیم . پس علی القاعده ایران از ادامه پیگیری صرف نظر خواهد کرد چرا که سازوکار اعتراض ، مسیری یک طرفه به سمت بازگشت همه ی تحریمهاست.

درواقع در صورت تخلف 1+5، که به معنای نقض برجام است، راضی نشدن ایران نیز به معنای بهم خوردن برجام و بازگشت همه ی تحریم هاست. در هر معامله ای، طرفی که معامله را به هم می زند، متعهد به پرداخت جریمه می شود اما در تاریخ دیپلماسی جهان قراردادی به ثبت رسیده که هر طرفی آنرا به هم بزند، جریمه با ایران است.

ایرانی که بتونهای قلب راکتورش کنده نمی شود، اورانیوم و آب سنگین خارج شده اش بر نمی گردد، سانتریفیوژهای انبارشده اش قابل بهره برداری نیستند، تحریم های اصلی اش برجا مانده  و از همه ی اینها مهم تر، اقتدار و آبروییست که اندک اندک جمع شده بود و خروار خروار از دست رفته است.

منبع: فارس