آینده جنگ در سوریه و وضعیت گروه های تروریستی و شبه نظامیانی که در سوریه به تروریست ها ملحق شده و در بیعت تکفیری‌ها شاکله رفتاری خود را از یک گروه معترض به تشکیلاتی تروریستی تغییر داده اند از مهمترین مسائل امروز سوریه به شمار می‌رود.

بسیاری از کارشناسان نظامی با شروع بحران تروریستی سوریه و عراق که از سوی سرویس های اطلاعاتی غرب تدارک دیده شد آینده ای نه چندان روشنی را برای وضعیت میدانی و سیاسی در این دو کشور ترسیم می‌کردند. به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران مسائل نظامی و امنیتی سوریه وارد جنگی بلند مدت شده بود که باید هزینه بسیار سنگینی را به دلیل عدم همراهی پروژه غرب و صهیونیست ها با نمایندگی سعودی ها پرداخت می‌کرد.

طرحی که خواستار جدایی بشار اسد و دولت قانونی سوریه از جریان مقاومت در منطقه غرب آسیا به رهبری ایران بوده و به دنبال انقطاع هرچه سریع تر همراهی دمشق با این  محور مقاومت به خصوص ایران و حزب الله بود.

این در حالی است که سرویس های اطلاعاتی و امنیتی غرب با سوء استفاده از انقلاب های منطقه که در غالب بیداری اسلامی به منصه ظهور رسیده بود نام بهار عربی را بر آن نهاده و مهمترین ویژگی بیداری اسلامی را ویروسی بودن و عدم کنترل و مدیریت آن عنوان کردند.

بر همین اساس پروژه خلق گروه های تکفیری و تروریستی که از القاعده و طالبان در افغانستان با مسئولیت مستقیم آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده کلید خورده بود برای ایجاد جنگی نیابتی و شکافی جدی در عمق استراتژیک انقلاب اسلامی ایران در منطقه و با نام بهار عربی روانه سوریه شد.

تحلیل چرایی استفاده غرب از جنگ نیابتی و بهره برداری از گروه های تکفیری با غالب نامتقارن در سوریه و عراق خود فرصتی جدا میطلبد اما موضوعی که امروزه در تحلیل آینده بحران سوریه باید مورد توجه قرار داد، مهندسی  یک اعتراض مردمی و تسلیح گروه های مختلف و انتقال سازمان رزم تشکیل شده از عناصر مسلح تروریستی در بستر ایدئولوژی وهابی-تکفیری در سوریه است که به دلیل بهره گیری این گروه ها از تاکتیک جنگ نامتقارن و عدم استفاده آن ها از تاکتیک های جنگ کلاسیک اغلب کارشناسان سیاسی و نظامی را بر آن داشت تا چشم انداز آینده بحران سوریه و مدت زمان حل این بحران را قریب به 10 سال و در مواردی بیش از یک دهه عنوان کنند.

تعدد گروه های تروریستی در سوریه که هر کدام از آن ها از منبعی جدا تغذیه می‌شوند خود مشکلی جدا برای آنالیز و تعیین یک بازه زمانی مشخص در حل بحران سوریه به شمار می‌رود که می‌توان به عنوان موضوعی جدا و مضاعف بر برنامه ریزی غرب و حامیان منطقه ای تروریست ها در سوریه به آن اشاره داشت.

اما حالا آزادسازی حلب به عنوان یکی از بزرگترین دژهای تروریست ها و بزرگترین معبر لجستیکی آنها در سوریه  که بعد از مدت‌ها نبرد تن به تن و عملیات های سنگین و پیچیده به دست آمده است همه معادلات میدانی و تحولات عملیاتی در این کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است.

حالا در چنین شرایطی و به خصوص با تسلط ارتش سوریه و نیروهای مقاومت بر حلب کمتر تحلیلگر مسائل استراتژیک و نظامی را میتوان یافت که از جنگی بلند مدت سخن به میان آورد.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان با تسلط ارتش سوریه بر حلب، قریب به نیمی از مناطق مهم و استراتژیکِ در سیطره ارتش این کشور و رزمندگان مقاومت است و در چنین شرایطی و باتوجه به تلورانس موقعیت میدانی جبهه های سوریه و همچنین در نظر گرفتن شرایط این روزهای جریان مقاومت که از لحاظ روانی و میدانی برتری دارد می توان آینده نبردهای سوریه را به نفع جریان مقاومت پیش بینی کرد.

از دیگر دلایلی که میتوان به عنوان صحت ادعایی چون نزدیکی پیروزی در سوریه و شکست تروریست هابه آن اشاره داشت عدم وجود فرماندهان و نیروهای رزمی با تجربه در سازمان رزم و جبهه تکفیری‌ها است.

به اعتراف رسانه های وابسته به تروریست ها و به خصوص القاعده، تکفیری‌ها برای جلوگیری از آزادسازی حلب و همچنین شکست محاصره این شهر بیش از 17 عملیات سنگین و نیمه سنگین را در دستور کار خود قرار دادند که در آخرین عملیات ها در راموسه و راشدین به اذعان فرماندهان مقاومت و ارتش سوریه سازمان رزم تروریست ها به شکلی کاملا غیر حرفه ای و جنون آمیز اقدام به انجام عملیات در حلب میکرد.

آمار بسیار بالایی که از کشته شدگان تکفیریها درحلب به جا مانده و لیست بلند بالای منتشر شده از فرماندهان میدانی و متبحر تروریست ها که در عملیات ها و تک های جنون آمیز آن ها به هلاکت رسیده‌اند خود بیان گر وضعیت اتاق عملیات گروه های تروریستی در سوریه است. موضوعی که میتواند به عنوان یک شاخص موثر در شکست های دومینووار تروریست‌ها  و ادامه آن با نموداری صعودی مورد توجه قرار گیرد.

از دیگر دلایلی که می‌تواند در آینده نبردهای سوریه و ادامه پیروزی ارتش و مقاومت به عنوان موضوعی جدی عنوان شود عدم توان جبران خسارت های لجستیکی وارده به سازمان های تروریستی و ناتوانی تزریق تسلیحات به گروه های مسلح در سوریه است.

با پیشروی‌های اخیرارتش و مقاومت در خط مرزی سوریه با لبنان و اردن و همچنین آزادسازی حلب که مهمترین معابر انتقال تسلیحات و لجستیک  را در شمال و مرزهای ترکیه مسدود کرد و همچنین نشست مسکو و ورود آنکارا به فاز جدیدی در سوریه عملا دسترسی حامیان منطقه ای تکفیری ها به داخل سوریه و ارتباط معکوس آن‌ها از داخل به خارج قطع و توان بازیابی سازمان رزم تکفیری به شدت تنزل پیدا کرده است. این مسئله به شدت بر توان عملیاتی و قدرت مقابله و پدافند گروه های مسلح تاثیر گذار بوده و میتواند نمودار پیروزی ارتش و مقاومت را بشکلی سعودی نگه دارد.

در آخر با توجه به مسائل و شاخص هایی که به آن ها اشاره شد میتوان به این نتیجه و تحلیل رسید که آینده جنگ در سوریه بر خلاف تحلیل های گذشته دستخوش تغییری جدی و تحولی اساسی در راستای نابودی جریان تکفیری در منطقه پیش بینی می‌شود و میتوان حتی اینگونه بداشت کرد که شمارش معکوس نتبودی گروژه تروریسم تکفیری آغاز شده است.

اما مسئله ای که دراینجا بسیار حائز اهمیت بوده و باید دید که غرب و به خصوص سرویس های اطلاعاتی و امنیتی اروپا چه راهکاری را برای آن در نظر گرفته چالش های امنیتی پیش روی آنها بعد از شکست این پروژه و بازگشت عناصر تروریست و تکفیری به اروپا و آمریکا است.

مطمئنا حجمی قابل توجه از تروریست های مستقر در سوریه با مشاهده شکست های پی در پی در جبهه های مختلف، خاک این کشور را ترک کرده و بازگشت به وطن خود را در دستور کار قرار می‌دهند. عملی که از سوی سازمان های تروریستی برای جلوگیری از فروپاشی کامل و انهدام تشکیلات خود اجرایی و عملیاتی می‌شود.

*پویان شریعت