به گزارش سرویس سیاسی دیدبان، پروژه نفوذ خیلی وقت است که آغاز شده حال ما قبول داشته باشیم یا نداشته باشیم آمریکایی ها کار خودشان را می کنند ؛ در واقع آنها خیلی وقت است که به این نتیجه رسیده اند که دیگر با ابزار سخت و جنگ نمی توانند مخالفین شان را از پا در بیاورند چرا که هزینه های زیادی را در عراق و افغانستان صرف کرده اند ولی به نتیجه نرسیده اند بنابراین یک راهبرد جدید را انتخاب کرده اند و آن نفوذ است.

یکی از موضوعاتی که آمریکا برای نفوذ روی آن سرمایه گذاری کرده است قشر نخبه و دانشگاهی است چرا که با تربیت یک قشر نخبه که آینده کشور هدف در دست آنها خواهد بود می توانند با کمترین هزینه و بدون جنگ و تبعاتی که با خود دارد به هدفش برسد چرا که معمولا در جوامع مختلف این نخبگن هستند که توانایی هدایت مردم را دارند و فقط کافیست مردم بخواهند که در مسیری که نخبگان تعیین می کنند گام بردارند دیگر همه چیز تمام است.

به این ترتیب می بینیم که آمریکایی پروژه نفوذ در مردم مسلمان را سال ها پیش از برجام آغاز کرده اند و برجام برای آنها نقش یک کاتالیزور (تسریع کننده) را بازی می کند آنها از سال ها پیش روند اعطای بورس های تحصیلی خود به ایرانیان را آغاز کرده اند و بارها و بارها توسط سخنگوی فارسی زبان وزارت امور خارجه شان برای نخبگان ایرانی پیام فرستاده اند.

آلن ایر در سال 1390 برای ایجاد تسهیل در ورود و خروج دانشجویان ایرانی به آمریکا اعلام می کند که از این پس ویزای دانشجویان ایرانی که در آمریکا تحصیل می کنند بجای سه ماهه و تک ورودی بودن دو ساله و چند ورودی و خروجی خواهد بود.

به این ترتیب بخشی از نخبگانی که آنها تربیت می کنند مخصوصا در رشته های علوم انسانی پس از بازگشت به ایران عضو هیات علمی دانشگاه ها می شوند و به مرور زمان به ساختار حاکمیتی راه پیدا می کنند و عملا جزء تاثیرگذارترین افراد در جامعه خواهند و این همان چیزی است که آمریکایی ها می خواهند.

اما آمریکایی ها تنها به همین سطح قانع نیستند آنها می خواهند نخبگان بیشتری را تحت تاثیر خود قرار دهند، شبکه نخبگانی درست کنند و از طرفی هزینه تربیت نخبگان را نیز کاهش دهند و یا اگر هزینه ای هم انجام می دهند در موارد مؤثر تر انجام دهند به همین دلیل درست زمانی که همه ما شش دانگ حواس­مان متوجه مذاکرات هسته ای بود آنها نمایندگان آمریکایی به ایران آمدند و با وزیر علوم دیدار کردند و در طول 10 روز اقامت­شان در ایران از دانشگاه ها، مؤسسات و مراکز علمی بازدید کردند و آلن گودمن بعنوان رئیس گروه در گزارشش می نویسد:« پیشانی اقدامات ما با کشورهایی که ارتباطات کامل سیاسی نداریم دیپلماسی آموزشی است و این رابطه را قبلا با چین و ویتنام شروع کردیم و همچنین با کوبا و میانمار نیز ادامه دادیم و الان نیز نوبت ایران است تا رابطه برقرار کنیم.» او که پیش از این معاون هماهنگ کننده CIA بوده است در قالب پیشنهاد می نویسد: «به جای اینکه آمریکا در حوزه سخت با ایران مبارزه کند وارد حوزه نرم شود تا اگر زمانی نیرویی تربیت شد و وارد دانشگاهها گردید، حداقل سی سال این نیرو اهداف ما را دنبال خواهد کرد و احتمالا از این طریق به مناصب حاکمیتی نیز دست پیدا کند.»

اما موضوع آموزش به همین جا ختم نمی شود آمریکایی ها وقتی دیدند در حوزه علوم انسانی دانشگاه های ایران به فکر تغییر محتوای درسی فتاده اند از طریق عوامل ایرانی خود اقدام به راه اندازی آموزش های مجازی در حوزه های علوم انسانی، تکنولوژی و مدنی کرده اند تا بتوانند نخبگان ایرانی را از این طریق آموزش دهند و ذهنیت آنها را تغییر دهند.

خانه آزادی با حمایت مالی از مؤسسه آموزش مجازی توانا در حوزه های مختلفی چون حقوق بشر، زنان، آموزش های مدنی و اعتقادی و سایر شاخه های علوم انسانی با مدیریت اکبر عطری یکی از موسساتی است که این وظیفه را در حوزه مجازی بعهده گرفته است.

شبکه آموزش اینترنتی در آمریکا (coursera)  نیز بعد از برجام این مسیر را در پیش گرفته است تا بتواند نخبگان ایرانی را آموزش دهد.

آمریکایی خوب می دانند که آینده ایران دیر یا زود به دست جوانان خواهد افتاد و سیاستمداران نسل اول کم کم بازنشسته خواهند شد بنابراین این نخبگان هستند که اگر ذهنیت غربی پیدا کنند مشکلات آمریکا را در ایران حل خواهند کرد و مسیر را هموار می سازند.

اما اقدامات آمریکایی ها در حوزه نفوذ از طریق اموزش به همین جا محدود نمی شود آنها بخوبی میدانند که نهادهای آموزشی در ایران فقط به دانشگاه ها محدود نمی شود و حوزه های علمیه نیز نیروی نخبه برای جمهوری اسلامی تربیت می کنند لذا آنها پروژه نفوذ به حوزه های علمیه را نیز آغاز کرده اند.

موسسه رند در سال 2003 پس از انتشار سندی با عنوان «دنیای اسلام پس از 11 سپتامبر» مطرح می‌کند که اشتباه ما این بود که فقط در دانشگاهها نفوذ کرده و حوزه را فراموش کردیم.

همچنین مطرح می‌کند یکی از دلایلی که تا به حال باعث دوام ایران گردیده منبع تامین نیرویی دو گانه است. منابع آکادمیک و حوزوی باعث شده تا ایران برای تامین نیروی خود از آن استفاده کند. به همین منظور سندی با عنوان اصلاحات در حوزه و مسجد را مطرح می‌کنند.

به همین دلیل است که دنیای غرب به روحانیونی که در پازل شیعه انگلیسی قرار دارند تریبون و امکانات می دهد آنها خوب می دانند اگر موفق شوند بخشی از حوزه و طلبه ها را مقابل بخشی دیگر قرار دهند بشدت از کارکردهای حوزه می کاهند و عملا کادرسازی را تا حدود زیادی متوقف می کنند و از طرفی نیروهای خود را در جریان شیعه انگلیسی پرورش می دهند بالاخره آنها نیز تاثیرگذاری خاص خود را خواهند داشت.

* حسین منصوری