دیدبان/ سعید احمدی؛ مدتی است که واژه «نفوذ» در ادبیات سیاسی و مطبوعاتی ما معنای ویژه ای پیدا کرده است البته معنای این واژه تنها به دوران پسابرجام بر نمی گردد اما در صورتی که اثرات منفی برجام کنترل نشود و الزامات رهبر معظم انقلاب رعایت نگردد همین برجام می تواند یکی از مصادیق بروز نفوذ در ابعاد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی نظامی باشد.
اما مسئله این است که بحث نفوذ سالهاست که در ابعاد سیاسی و فرهنگی کشور ما از جانب دشمن به عنوان راهبرد اساسی مورد استفاده قرار می گیرد و رهبر معظم انقلاب بارها و به بهانه های مختلف از همان ابتدای انقلاب تا کنون با عبارات مختلف مسئله نفوذ را برای مسئولان و مردم تبیین کرده اند.
رهبری عزیز انقلاب در دیدار خود با فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قریب به 40 بار از واژه نفوذ استفاده کردند و با اشاره به نیت شوم دشمنان سلطهگر برای بازگشت و نفوذ در ایران اسلامی فرمودند: «در زمینهی سیاسی نیز بیگانگان بهدنبال نفوذ در مراکز تصمیمگیری و اگر نشد، نفوذ در مراکز تصمیمسازی هستند که در صورت تحقق این توطئه، جهتگیریها، تصمیمات و حرکت عمومی کشور، بر اساس خواست و ارادهی بیگانگان، تنظیم و اجرایی خواهد شد».25/06/1394
سالها قبل نیز رهبر معظم انقلاب بحث «تهاجم فرهنگی» را در سخنرانیهای خود مورد اشاره قرار دادند که به نوعی ترکیب واژگانی تهاجم فرهنگی نیز بر همان بحث «نفوذ» بیگانگان در کشور دلالت می کند؛ رهبر معظم انقلاب در یکی از سخنرانیهای خود در مورد تهاجم فرهنگی فرمودند: «پیداست که من که میگویم تهاجم فرهنگی، عدهای خیال میکنند مراد من این است که مثلًا پسری موهایش را تا اینجا بلند کند. خیال میکنند بنده با موی بلندِ تا اینجا مخالفم. مسألهی تهاجم فرهنگی این نیست. البته بیبندوباری و فساد هم یکی از شاخههای تهاجم فرهنگی است؛ اما تهاجم فرهنگیِ بزرگتر این است که اینها در طول سالهای متمادی به مغز ایرانی و باور ایرانی تزریق کردند که تو نمیتوانی؛ باید دنبالهرو غرب و اروپا باشی. نمیگذارند خودمان را باور کنیم...» 17/04/1383
از این دو سخنرانی می توان دریافت که مسئله نفوذ سبقه زیادی در ادبیات سیاسی ما دارد و رهبر انقلاب سالهاست که با عبارات مختلف آن را تذکر می دهند. اما نکته ی مهمی که از بیانات ایشان در جمع پاسداران انقلاب اسلامی می توان برداشت کرد این است که نفوذ یا در مراکز تصمیم گیر اتفاق می افتد یا در مراکز تصمیم ساز که به نظر میرسد نفوذ در مراکز تصیم ساز به مراتب خطرناک تر است گفتنی است قطعا نفوذ به معنای یافتن جاسوس در مراکز هسته ای و نظامی کشور منظور رهبر معظم انقلاب نیست «نفوذ امنیّتی چیز کوچکی نیست امّا در مقابل نفوذ فکری و فرهنگی و سیاسی، کماهمّیّت است.» 25/06/1394 بلکه نفوذ در ساحت سیاسی و فرهنگی از اهمیت بیشتری برخوردار است و دشمن سالهاست که برای نفوذ فرهنگی و سیاسی در کشور ما برنامه ریزی می کند و تمام امکانات خود را به کار می گیرد لذا بزرگترین اشتباه پایگاه رسانه ای کشور برای تبیین مسئله نفوذ، پرداختن به مسائل امنیتی و کم اهمیت نشان دادن مسائل فرهنگی است. اینکه هر از گاهی رسانه های ما تنها در پارچین و فردو و آب سنگین اراک و دیگر مراکز هسته ای و نظامی دنبال جاسوس بگردند و بخواهند برای تایید نفوذ دشمن در کشور سندی رو کنند مسیر تبیین نفوذ دشمن را در اذهان مردم مخدوش می کنند.
نکته مهم این است که تبیین اولویت و اهمیت نفوذ سیاسی و فرهنگی دشمن برای مسئولان کشور نسبت به مردم از اهمیت بیشتری برخوردار است و این مسئله را می توان از بیانات اخیر رهبری در جمع پاسداران انقلاب اسلامی و مسئولان وزارت خارجه استنباط نمود چراکه تصمیم گیران کشور مسئولان هستند و طبق فرمایش رهبر انقلاب «بیگانگان بهدنبال نفوذ در مراکز تصمیمگیری و اگر نشد، نفوذ در مراکز تصمیمسازی هستند» 25/06/1394 نکته مهم این بخش از بیانات رهبر انقلاب این است که نفوذ در مراکز تصمیم گیری و تصمیم سازی هیچ کدام ارتباط مستقیمی با برجام و دوران پسابرجام ندارد بلکه بیشتر ناظر بر نگاه و تفکر مسئولان است که باید مراقب باشند از مسیر اصلی انقلاب منحرف نشوند.
دریچه های نفوذ در مسئولان
با تمام این توضیحات می توان دریچه های نفوذ را در دو دسته از مسئولان کشور جستجو کرد یکی مسئولان سادهلوح و خوش خیال هستند؛ «[دشمنان] خودشان را میآرایند؛ با ظاهر اتوکشیده، با کراوات، با ادکلن، با ظواهر بظاهر چشمگیر، خودشان را در چشم افراد سادهلوح جور دیگری جلوه می دهند؛ حقیقت رژیم آمریکا اینها است.» 18/06/1394 اگر این افراد در کشور مسئولیت بگیرند دشمنان طمع می کنند و می توانند از این راه به مراکز تصمیم گیر کشور نفوذ کنند این افراد خیال می کنند اهداف دشمنان انقلاب نسبت به گذشته تغییر کرده است اما اینگونه نیست و به تعبیر رهبر انقلاب «اگر دستی دراز شده باشد که یک دستکش مخمل رویش باشد، اما زیرش یک دست چدنی باشد، این هیچ معنای خوبی ندارد. عید را به ملت ایران تبریک می گویند، اما در همان تبریک، ملت ایران را به طرفداری از تروریسم، دنبال سلاح هستهای رفتن و از این قبیل چیزها متهم می کنند»01/01/1388
دسته دیگر افرادی هستند که مستقیما نفوذی آمریکا و غرب نیستند اما در جرگه نخبگان غربگرا محسوب می شوند و تفکر غربی و لیبرال را در کشور نمایندگی میکنند حتی ممکن است این افراد در سال های منتهی به انقلاب اسلامی در صف اول مبارزه با رژیم شاه بوده باشند اما به دلیل اعتقادات روشنفکری «جوری حرف می زنند که معنایش این است که انقلاب تمام شد؛ تبدیل انقلاب به جمهوری اسلامی. اصلاً قابل تبدیل نیست؛ جمهوری اسلامی باید مظهر انقلاب باشد.» 25/06/1394
نتیجه اینکه در کنار «لشکر فرهنگی دشمن و لشکر سیاسی دشمن با همهی ابزارهایی که برایش ممکن بوده، حمله کرده اند به ما برای سست کردن اعتقادات دینی ما، سست کردن اعتقادات سیاسی ما، تقویت نارضاییها در داخل کشور، جذب جوان ها بخصوص جوان های فعّال و اثرگذار در سطوح مختلف برای مقاصد خودشان...» 13/07/1394 سعی می کند با مدیریت فضای سیاسی داخل کشور و جهتدهی به انتخاب مردمی، دو نتیجه را دنبال کند: اولاً تغییر در ادراک سیاسی تصمیمگیران نظام و ثانیاً هموارسازی برای قدرت یافتن نخبگان غربگرا که به تعبیر رهبر معظم انقلاب «نباید بگذاریم [دشمن] از در رفت، از پنجره برگردد؛ نباید اجازه بدهیم نفوذ پیدا کند؛ دشمنی اینها تمام نمیشود»18/06/1394