به گزارش دیدبان، «عباس حاجی‌نجاری» در روزنامه «جوان» نوشت:
هفته گذشته رئیس دولت اصلاحات در دیدار با اعضای انجمن اسلامی معلمان با درخواست رفع حصر دیگر سران فتنه، مدعی می‌شود که میرحسین موسوی و مهدی کروبی در صورت رفع حصر «قصد انتقام‌گیری ندارند» و جامعه آرام می‌شود. براساس این گزارش که در وب‌سایت او درج شده، نامبرده می‌افزاید: «ممکن است در مورد رفع حصر یا بازتر شدن فضای سیاسی بزرگان از جمله رهبری دغدغه داشته باشند، ما باید برویم و این نگرانی‌ها را گوش بدهیم، صحبت کنیم و به رفع آنها کمک کنیم.»
رئیس دولت اصلاحات که هنوز سران فتنه را در ایجاد آن غائله عظیم محق می‌داند، تأکید می‌کند: «بنده به ضرس قاطع می‌گویم هیچ‌کس در فکر انتقام‌گیری نیست. کسانی که در حصر و حبس هستند اگر بیرون بیایند، نمی‌خواهند انتقام‌گیری کنند، اما جامعه ما آرام می‌شود و رو به سوی آینده خواهد داشت.» تنها بخش سخن رئیس دولت هفتم و هشتم که اندکی با گذشته متفاوت است، تلاش برای فاصله‌گیری با کسانی است که در جریان فتنه شعار ساختارشکنانه داده بودند. او مدعی می‌شود که اصلاح‌طلبان فاصله خود را با کسانی که به گفته او «به نام اصلاح‌طلبی شعارهای ساختارشکنانه می‌دهند»، حفظ کرده‌اند.
اگرچه مرور حوادث فتنه بعد از انتخابات 88 به دلیل هزینه‌های مختلف انسانی و مادی زیادی که از آن زمان تاکنون بر نظام تحمیل شده، بسیار سخت است، اما تردیدی در این نمی‌توان داشت که هزینه اصلی که به واسطه طرح موضوع «تقلب» در انتخابات از سوی سران فتنه مطرح شده و خسارت عظیمی را بر سرمایه اجتماعی نظام در عرصه داخلی و بین‌المللی تحمیل کرد هیچ‌گاه، حتی با عذرخواهی و اذعان سران فتنه به اشتباه، جبران نخواهد شد و تحقق مطالبه نظام از سران فتنه در زمینه اذعان به سلامت انتخابات، ممکن است تنها به تغییر نگاه بخشی از هواداران این جریان منجر شود که هنوز به حقانیت نظام در آن انتخابات باور نداشته و همچون سران فتنه بر سر موضع خود باقی هستند.
اما آنچه که در سخنان وی دیده نمی‌شود، پاسخگویی به همین مطالبه اصلی نظام است. مضافاً بر اینکه او هنوز خود و دیگر سران فتنه را در ایجاد آن غائله محق دانسته و با این سخنان تنها در پی این است که به مسئولان اطمینان دهد که در صورت رفع حصر و بازتر شدن فضا(؟!) اتفاقی نمی‌افتد و آنها در پی انتقام‌گیری نیستند! این جمله او نشان می‌دهد که نظام هنوز بدهکار سران فتنه است و آنها به نظام ارفاق می‌کنند که در صورت آزادی مطالبه‌ای نداشته باشند.
تنها بخش مثبت از سخنان رئیس دولت اصلاحات، فاصله‌گیری از کسانی است که شعارهای ساختارشکنانه می‌دادند، اما به‌رغم تأخیر هفت ساله در این فاصله‌گیری که برخی آن را تلاش برای ارسال پالس مثبت به نظام می‌دانند، نکته مهم آن است که او هنوز حاضر نیست بپذیرد که منشأ این شعارهای ساختارشکنانه، مواضع افراطی سران فتنه قبل و بعد از انتخابات و اصرار به تقلب برای کشاندن هواداران به کف خیابان بود. هوادارانی که بعضاً تقصیری نداشته و آلت دست عوامل پیدا و پنهان فتنه شده بودند که یک مورد آن مصاحبه میرحسین موسوی با روزنامه تایمز روز قبل از انتخابات و اعلام پیروزی در انتخابات در حین برگزاری انتخابات و فراخوان برای حضور خیابانی در روز 25 خرداد بود. او از این بخش نیز تنها با این توجیه عبور می‌کند که «ممکن است کسانی به نام اصلاح‌طلبی شعار ساختارشکنانه داده باشند، ما همواره فاصله‌مان را با آنها حفظ کرده‌ایم» و این در حالی است که اسناد متقن موجود که تنها بخشی از آن از رسانه‌ها پخش شده است، جایی برای انکار باقی نمی‌گذارد و نکته مهم این است که طی این هفت سال، بسیاری از سران و عاملان فتنه حاضر شده‌اند که با این بخش «ساختارشکن» مرزبندی کنند که البته دلیل آن نیز روشن است، چراکه مایل نیستند آن اندک بدنه باقی‌مانده را نیز از دست بدهند.
اما برآورد دیگر از این تغییر لحن، زمینه‌سازی برای خارج کردن جریان اصلاحات از بحران مقبولیت و مشروعیت است. نکته‌ای که در انتخابات 92 با وادار کردن نامزد اصلی این جریان به انصراف از نامزدی به نفع آقای روحانی خود را نشان داد و این روزها علاوه بر اوج‌گیری اختلافات در زمینه نحوه آرایش احزاب و گروه‌ها در شورای اصلاحات، در مباحث درون گروهی خود را نشان داده است، به گونه‌ای که یکی از عناصر اصلی این جریان، تاریخ مصرف «شعار اصلاحات» را تمام شده دانسته و می‌گوید که دیگر از «تنور اصلاحات» نانی بیرون نمی‌آید و باید گفتمان و شعار جدیدی داشته باشیم.