به گزارش دیدبان، به نقل از اعتماد، در انتخابات سال ٩٢ جریان اصلاحات با حمایت از آقای روحانی در مقابل نامزدهای متعدد اصولگرایی راه پیروزی حسن روحانی را گشود.

این حمایت در زمان صدارت آقای روحانی در سه سال گذشته ادامه یافت و همان‌گونه که همه شخصیت‌های اصلاح‌طلب اذعان دارند این حمایت را در سال ٩٦ هم از آقای روحانی ادامه خواهند داد. یقینا نامزد انتخاباتی اصلاح‌طلبان در سال ٩٦ آقای روحانی خواهد بود. با این حال در تمام طول ریاست‌جمهوری آقای روحانی اصلاح‌طلبان نقدهای مشفقانه خود را نسبت به دولت ابراز داشته‌اند.

آقای روحانی و اصلاح‌طلبان هیچگاه موافق نامحرم انگاشتن مردم نبوده و نیستند و از این رو هم در عرصه رسانه‌ای و هم در جلسات خصوصی پیشنهادات و انتقادات خود را به آقای روحانی و اعضای کابینه منتقل می‌کنند. گفت‌وگو‌ها و مصاحبه‌هایی که اصلاح‌طلبان در سراسر کشور با رسانه‌ها داشته‌اند به روشنی دال بر حمایت بدون و کم و کاست از آقای روحانی است چرا که اصلاح‌طلبان معتقدند که فاصله گرفتن از آقای روحانی به ضرر منافع ملی است.

آقای روحانی بهترین شخص برای اداره چهار ساله دیگر قوه اجرایی کشور خواهد بود. آقای روحانی در وهله اول و بعد هم تا حدودی دولتمردان نقدهای اصلاح‌طلبان را نقدهایی مشفقانه می‌دانند و آنها را مورد توجه قرار می‌دهند اما نقدهای جریان تندرو و افراطی نقدهایی کاملا در چارچوب منافع ملی نیست و فقط در راستای منفعل کردن دولت و یک دوره‌ای کردن آن صورت می‌گیرد. مردم، اصلاح‌طلبان و هواداران دولت و حتی اصولگرایان معتدل نسبت به این نوع نقدها بدبین هستند.

بارها اصلاح‌طلبان مطرح کردند که اگر در بحث فیش‌های حقوقی نجومی دولت روحانی از همان ابتدا هوشمندانه رفتار می‌کرد و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی یا شورای حقوق و دستمزد و هر نهادی که مسوولیت حقوق و دستمزدها را دارد با این پدیده که یادگار دولت پیشین بود به مقابله برمی‌خاست، امروز چنین مشکلاتی برای دولت به وجود نمی‌آمد.

متاسفانه امروز هزینه‌های مدیریت نادرست و اشتباهات دولت پیشین در این خصوص به پای دولت آقای روحانی نوشته شده است. اگرچه مجلس نهم موانعی زیادی را بر سر راه دولت آقای روحانی ایجاد کرد و وزرای بسیاری را استیضاح کرده و به وزرا رای اعتماد نداد اما به هر حال در یک سال باقیمانده از عمر دولت که مجلسی همسو با دولت روی کار آمده این انتظار وجود دارد که تغییراتی در کابینه ایجاد شود. تغییر و تحول دولت در این یک سال باقیمانده می‌تواند به سود و منفعت آقای روحانی برای خرداد ٩٦ صحنه را رقم بزند.

همچنین بخشی از اصلاح‌طلبان که با نام فراکسیون امید در مجلس حضور دارند نیز باید در مجلس به طور جدی برای فضاسازی به نفع دولت و پاسخگویی به فضاسازی مخالفان علیه دولت فعال شوند. بسیاری از اصلاح‌طلبان در حال حاضر هم در مسند قدرت نیستند و خانه‌نشین هستند اما با این حال همچنان کنشگری خودشان را ادامه می‌دهند و برای هر حوزه‌ای برنامه‌ها و پیشنهادات اجرایی مطرح می‌کنند.

به هر حال به خواست و تقاضای دولت بستگی دارد که از اصلاح‌طلبان در رفع مشکلات یاری بطلبد اما اصلاح‌طلبان از همان ابتدا عزم و آمادگی خود را برای همراهی با دولت اعلام کرده‌اند. اصلاح‌طلبانی که حول نماد رهبری جبهه اصلاحات شناخته می‌شوند همیشه از اینکه خودشان پیشقدم شوند و پیشنهادی را مطرح کنند، پرهیز کرده‌اند. بسیاری از اصلاح‌طلبان از پذیرش مسوولیت و دوباره بر سر کار آمدن بعد از مسائل ٨٨ محروم هستند اما همیشه دیدگاه‌ها و اندیشه‌های خود را در اختیار دولت قرار می‌دهند.

مشکلات زیادی از همان ابتدای روی کار آمدن پیش روی دولت وجود داشت که اغلب این مشکلات ساختاری بوده است و دولت کنونی آن را از دولت پیشین به ارث برده است. چه در حوزه ساختارهای اقتصادی و چه در حوزه تحریم‌های پیچیده که به علت سیاست‌های غلط بین‌المللی دولت قبلی بر کشور تحمیل شده بود، همین گفته صدق می‌کند. همین مساله باعث شد برجام ماهیتی متفاوت پیدا کند و آنچنان که انتظار مسوولان کشور و جامعه بود در حوزه پسابرجام برآورده نشود.

 با این حال نقدهایی به دولت وارد است. آقای روحانی در ایجاد یک نظام مدیریتی قوی در قوه مجریه آنچنان که شایسته و بایسته بود، عمل نکرد. چه در سطح کابینه، چه حوزه ساختار رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی دولت و چه در حوزه مدیریت‌های استانی و شهرستانی که بخش قابل توجهی از آنها هنوز همان یادگاران دولت آقای احمدی‌نژاد هستند. اینها انتقادات جدی است که به آقای روحانی وارد است.

سعی و تلاش دولت در یک سال باقی مانده می‌تواند در نتیجه انتخابات سال ٩٦ بسیار موثر باشد و صحنه‌آرایی این انتخابات را به نفع آقای روحانی رقم بزند. از این رو هوشمندی دولت در مدیریت کشور و موضع‌گیری مناسب در برابر هجمه‌های جریان تندرو نقشی تعیین‌کننده در آینده سیاست ایران خواهد داشت.