به گزارش دیدبان، بیانیه انقلابی سردار سلیمانی خطاب به آل خلیفه را باید از منظر تصحیح خطای محاسباتی آمریکا و بازیگران منطقه ای و همچنین بازدارندگی از وقوع یک توطئه شوم تحلیل کرد.

محاسبات بازیگران از تغییرات دیپلماسی ایران:

به نظر می رسد پالس ظریف در نروژ پیرامون سوریه و متعاقب آن تغییر معاون عربی-افریقایی وزارت خارجه ایران، در ادراک و دستگاه محاسباتی ایالات متحده و آل سعود، نرمش و انفعال ایران در برابر سیاست های آمریکا و بازیگران منطقه ای (سعودی) معنا شده است.

در این ارتباط روزنامه الشرق الاوسط نوشت : << تغییر در این سطح از وزارت خارجه ایران نشان دهنده شکست سیاست های امیر عبداللهیان و جمهوری اسلامی در منطقه و آفریقا بوده است.>>

 از همین رو آمریکا و آل سعود با ادراک فرصت پنداری (انفعال و تغییر رفتار ایران) سعی نمودند خاکریزهای خود را در برابر ایران به جلو بکشانند. اجرای این  سناریو خطرناک (برجام2) محور مقاومت و شیعیان منطقه را با مخاطرات جدی مواجه می ساخت و در ادامه تهدیداتی را متوجه امنیت ملی و منافع ملی ایران می نمود.

نتیجه:

ظاهرا دستگاه محاسباتی آمریکا و بازیگران منطقه ای به این برآورد رسیده اند که تیم آقای روحانی برای گشایش برجامی، آماده واگذاری مزیت های راهبردی ایران در منطقه است.

بر این اساس بحرین و سوریه به عنوان فاز اول ستانده منطقه ای از ایران انتخاب شده است. با این تفاسیر، بیانیه انقلابی سردار سلیمانی در واقع ناظر بر تصحیح خطای محاسباتی آمریکا و بازیگران منطقه ای و بازدارندگی از وقوع توطئه شوم عبور از بشار و چشم فرو بستن در قبال سرکوب شیعیان بحرین و همچنین تهدیدات ناشی از آن علیه محور مقاومت و ایران است.