مقام معظم رهبری:

• من دیپلمات نیستم،من انقلابیم و حرف را صریح و صادقانه میگویم/شما (آمریکایی ها) اسلحه را مقابل ایران می گیرید و میخواهید مذاکره کنید،ملت ایران مقابل این چیزها مرعوب نخواهد شد. (91/11/19)

• سیاست خاورمیانه ای آمریکا دچار شکست شده و آمریکایی ها احتیاج دارند برگ برنده ای رو کنند/ برگ برنده آنها کشاندن ایران پای میز مذاکره است. (91/11/19)

برای مشاهده در سایز اصلی کلیک بفرمایید



کیفیت بالا اینفوگرافی / کیفیت متوسط اینفوگرافی
 

حربه مذاکره

مواردی که منجر به موفقیت مذاکرات می شود

- تفاهم طرف های درگیر در مذاکره
- تجزیه و تحلیل درک نیازهای متقابل یکدیگر
- بحث و گفتگو  برای متقاعد کردن طرف دیگر با رفتار و خلق و خوی مناسب
- توافق برای ادامه مذاکره
- رسیدن به یک نتیجه قابل قبول برای همه
- کامل شدن مذاکرات و بازگشت افراد با رضایت از پای میز مذاکره

راهبردهای مذاکره را به سه دسته کلی می توان تقسیم کرد:

-    برد – برد: فرایند مذاکره به نحوی طی می شود که هر دو طرف از نتایج آن منتفع شوند و خود را برنده مذاکره تلقی نمایند.
-   برد – باخت: یکی از طرفین فرایند مذاکره از فرایند مذاکره بهره مند می شود اما طرف مقابل احساس خسران و زیان می کند.
-   باخت – باخت: هیچ یک از طرفین از انجام مذاکره نفعی نمی برد و در واقع هردوطرف احساس باخت می کنند.

ایران
سخنان مقامات آمریکایی در مورد ایران
جرج بوش:  ما یک هدف مشترک داریم و آن متقاعد ساختن ایران به نداشتن سلاح‌هسته‌ای است.
زبیگنیو برژینسکی مشاور امنیت ملی دولت جیمی کارتر:  آمریکا هیچ اجباری ندارد که مثل یک خر احمق از حمله اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران دنباله روی کند.
هیلاری کلینتون: ایران مشکل ترین موضوعی بوده که من در دوران وزارت خود با آن مواجه بودم و این به واسطه خطراتی بود که تهران با رفتارهای خود آن ها را به وجود می آورد.

سه رهیافت آمریکا در قبال ایران
1ـ رهیافت معامله بزرگ: در سال 2003 پیشنهاد معامله بزرگ از طرف صادق خرازی به سفیر سوئیس در ایران داده شد اما آمریکایی ها با پیگیری سیاست چماق و هویج نشان دادند که به دنبال مذاکره با ایران نیستند. برقراری رابطه با ایران برای آمریکا فرصتی عظیم در پی خواهد داشت چرا که آمریکا در صدد سلطه هژمونی خود بر جهان و منطقه است و در پرونده های " عراق" ، " فلسطین" ، " لبنان" ، "سوریه" و امنیت رژیم صهیونیستی و افغانستان نیز قدرت در دست ایران است. و مخالفت ایران هزینه های سنگینی برای آمریکا در پی داشته است.
2ـ رهیافت هویج و چماق (انبساط و انقباض): فشار و تحریم و تهدید آمریکا از یکسو و درخواست مذاکره و برقراری ارتباط از سوی دیگر یکی از سیاه بازی های آمریکایی ها بوده است
3ـ سیاست مهار ایران در خاورمیانه : استراتژی سد نفوذ قدرت ایران در خاورمیانه و جلوگیری از تبدیل شدن ایران به قدرت اول در این منطقه همواره در دستور کار آمریکایی‌ها بوده است

حربه ای به نام مذاکره از جمله حربه هایی بود که در دوره 4 ساله زمامداری باراک اوباما علیه ایران به کار گرفته شد. مسلمأ آمریکا به دنبال مذاکره برد- برد با ایران نیست. آمریکا سعی در پیگیری راهبرد برد- باخت با ایران است که این امر از سوی هیچ ایرانی پذیرفته نیست. چرا که ابزارهای قدرت ایران را نه لیبی داشت و نه کره شمالی دارد. واشنگتن همواره در این راه از ابزارهایی برای وادار کردن ایران به تسلیم بهره جسته است که در ذیل می آید:
-    همکاری و ائتلاف با کشورهای اقتدارگرای منطقه و دوست آمریکا
-     مبارزه با تروریسم با تحریف مفهوم تروریسم و معرفی کردن مخالفان آمریکا به عنوان حامیان تروریسم
-     قطع رابطه و سیاست اعمال تحریم
-     اعلام محور شرارت بودن ایران از سوی آمریکایی‌ها
-     سناریوی استحاله از درون با پوشش اصلاح‌طلبی
-     سناریوی انقلاب مخملین و کودتای خزنده
-     اختلافات قومی و مذهبی
-    اعمال تحریم های به اصطلاح فلج کننده نفتی و مالی
-    خرابکاری های ویرانگر سایبری
-    ترور دانشمندان
-     ایجاد آشوب به کمک جبهه غربگرا (ترکیب رادیکال های مدعی اصلاحات و گروه های مختلف اپوزیسیون) در
-     تلاش برای انزوای جمهوری اسلامی در منطقه و جهان با گسترش ایران هراسی

تلاش های آمریکا و همپیمانانش علیه ایران
1) تجمیع فشارها علیه جمهوری اسلامی ایران
2) رساندن کشور به یک نقطه مورد نظر
3) متقاعد کردن ایران به منظور دست برداشتن از برنامه هسته‌ای
4) فرآیند تعطیلی برنامه هسته‌ای به دست خود مسئولین جمهوری اسلامی ایران
5) ایجاد همگرایی و اجماع آتلانتیکی و سپس جهانی در خصوص موضوع ایران

دست برتر ایران
-    اهمیت پایگاه ایدئولوژیکی ایران در منطقه
-    انسجام ملی
-    رهبری توانمند و آگاه
-    داشتن منابع عظیم انرژی
-    موقعیت استراتژیک ایران (تسلط بر تنگه هرمز)
-    نبوغ دور زدن تحریم ها
-    برگ های برنده ایران در لبنان، عراق، فلسطین و سوریه؛
-    به خطر افتادن امنیت رژیم صهیونیستی
-    قطع شریان نفت و انرژی
-    به خطر افتادن امنیت پایگاههای آمریکا
-    همراهی مسلمانان با ایران و خشم و انزجار آن ها از آمریکا

اهداف کوتاه مدت غرب در قبال ایران
-     تعلیق فرآیند غنی سازی اورانیوم
-    بازدارندگی و ایجاد موازنه قدرت در برابر جمهوری اسلامی ایران
-    مهار منطقه‌ای و بین‌المللی ایران
اهداف میان مدت غرب در قبال ایران
-     تغییر رفتار جمهوری ا سلامی ایران
-     حل موضوع صلح خاورمیانه
تبدیل کردن ایران به یک کشور لائیک و خنثی از اهداف بلند مدت آمریکا می باشد.
اقداماتی همچون "اعمال فشار"، "تهدید"، "تحریم" و "مهار"  ازحربه های آمریکا علیه ایران در سال های گذشته بود.



مذاکرات آمریکا و انگلیس با در قضیه خلع سلاح لیبی در راهبرد برد – باخت قرار می گیرد.

مطالبات آمریکا وانگلیس از لیبی:
-    دست کشیدن کامل لیبی از هر نوع برنامه هسته‌ای اعم از تحقیق و تولید
-     انهدام وانتقال تجهیزات هسته ای
-     افشای اطلاعات چگونگی دستیابی به تجهیزات هسته ای
-     اعطای دسترسی کامل و نامحدود به بازرسان آژانس
-    همکاری کامل در مبارزه علیه تروریسم بین‌الملل و شبکه‌های مرتبط با القاعده
-     افشای تمامی همکاری‌های پنهان لیبی در سه دهه گذشته با گروه‌هایی موجود در فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا
-     دسترسی کامل به هر فرد و هر سندی را برای آمریکا
-     همکاری کاملاً باز و شفاف با بازرسان و نمایندگان آمریکا و انگلیس.

مطالبات لیبی از غرب:
برداشتن تحریم های غرب و سازمان ملل علیه لیبی

دلایل تسلیم شدن لیبی
1- انزوای لیبی در جهان عرب
2- عدم حمایت هیچ سازمان‌های خارجی، گروه‌ها و افرادی که سالیان متمادی مشمول دریافت کمک‌های مالی لیبی بودند از این کشور
3- وابستگی اقتصادی و صنعتی لیبی به خارج به خصوص در حوزه نفت
4- نقش سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس در اقناع قذافی
5- لو رفتن ارتباطات پنهان دولت لیبی با شبکه عبدالقدیر خان و برملا شدن نوار مذاکرات و توقیف یک محموله از سانتریفیوژها
6- حوادث عراق و دستگیری صدام
7- حوادث 11 سپتامبر 2001
8-  برگزیدن الگوی غرب برای توسعه لیبی
9- ترس از گروه معارض داخلی
 
رئوس فشار بر لیبی از سوی آمریکا
-  دستورالعمل اجرایی رئیس جمهور آمریکا در برقراری وضعیت اضطراری در روابط با لیبی
-  وضع قوانین و تحریم از سوی کنگره امریکا علیه لیبی
 -  قرار دادن لیبی در فهرست دولت های حامی تروریسم وزارت خارجه امریکا
-   تصویب قطعنامه هایی علیه لیبی در شورای امنیت سازمان ملل متحد
-  تعطیل نمودن سفارت آمریکا در لیبی به بهانۀ ناامنی

اقدامات لیبی برای عادی سازی روابط با غرب
-    پذیرش اتهام انفجار هواپیمای پان امریکن
-    پرداخت رقم هنگفت چندین میلیاردی به طرف های ذیربط
-     تحویل افرادی از مقامات امنیتی خود به غرب
-    تحویل کامل سانتریفیوژها و نقشه های نظامی و نظایر آن
-     تحویل دادن مدارک طراحی سلاح اتمی دریافتی از شبکه عبدالقدیر خان به آمریکا
-    انتقال تمامی دستگاه‌های سانتریفیوژ، قطعات مربوطه، مدارک و مخزن‌های حاوی هگزا فلوراید اورانیوم به آمریکا
-     بازگشت بیش از 15 کیلوگرم اورانیوم با غنای بالای سوخت راکتور تحقیقاتی به روسیه
-     پیوستن به کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی
-     تعهد برای نابودی 3600 بمب شیمیایی در حضور بازرسان سازمان منع سلاح‌های شیمیایی
-    اجازه دسترسی کامل به تأسیسات و افراد مرتبط با فعالیت‌های بیولوژیکی
-    انهدم تمامی عناصر مرتبط با موشک‌های اسکاد – سی در لیبی
-     انهدم موشک‌های اسکاد – بی

گاه شمار خلع سلاح لیبی و روابط با آمریکا

انگیزه غزب از خلع سلاح لیبی براندازی حاکمیت این کشور بود.
هفتم ژانویه 1986: دستور ریگان مبنی بر تحمیل تحریم‌های اقتصادی بیشتر علیه لیبی
15آوریل 1986: حمله هوایی آمریکا علیه لیبی در واکنش کشته شدن دو نظامی آمریکایی به دخالت طرابلس در حمله تروریستی به دیسکویی واقع در برلین
 21 دسامبر 1988: انفجارهواپیمای شرکت هوایی "پن آمریکن" در مسیر لندن به نیو‌یورک برفراز لاکربی اسکاتلند و مرگ 259 مسافر و یازده نفر شاهد
19 سپتامبر 1989: انفجار در هواپیمای فرانسوی خطوط هوایی "یو تی ای" به مقصد پاریس و کشته شدن 171 مسافر
نوامبر 1991: رسیدگی به حادثه لاکربی و متهم شدن دو مقام رسمی دولت لیبی به عنوان مظنونین اصلی این بمب گذاری
5 آوریل 1999: تحویل دادن دو مظنون بمب گذاری در هواپیمای شرکت هوایی "پن آمریکن برای محاکمه مقامات هلندی توسط لیبی
9 می 1999: گفتگو‌های سری مارتین ایندیک، از معاونین وقت وزارت خارجه آمریکا با مقامات لیبی
 آوریل 1999 مذاکرات محرمانه در سطوح میانی نمایندگان وزارت امور خارجه ایالات متحده با مقامات لیبی
اکتبر2001: آغاز مذاکرات عمومی آمریکا و لیبی
3 اوت 2002: تمدید قانون ایلسا توسط جورج دبلیو بوش
3 مارس 2003: پیشنهاد فلنت لوریت، از اعضای شورای امنیت ملی به طرابلس برای از میان برداشتن تحریم ها در قبال توقف درباره برنامه های تولید سلاح کشتار جمعی لیبی
25 مارس 2003: قبول مسئولیت حادثه لاکربی در مذاکرات توسط  لیبی
15 اوت 2003: اجازه بازرسی به نمایندگان آژانش توسط قذافی برای جستجوی سلاح های بیولوژیکی و شیمیایی
اکتبر 2003 اظهارات نخست وزیر اسرائیل، آریل شارون مبنی بر همکاری لیبی با کره شمالی و پاکستان برای به دست آوردن دانش و فن آوری هسته ای
دسامبر 2003: موافقت قذافی برای خلع سلاح لیبی
12 فوریه 2003: سخنرانی جورج تنت، رییس سیا، درکنگره و متهم کردن لیبی به استفاده مجدد از جنگ افزار‌های شیمیایی
11 سپتامبر2003 موافقت لیبی با پرداخت غرامت به خانواده‌های قربانیان سال 1989 بمب گذاری خطوط هوایی یو تی ای  برای افزایش میزان پرداخت غرامت
12سپتامبر 2003: لغو تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه لیبی
19 دسامبر 2003: اعلام وزیر خارجه لیبی برعزم طرابلس در از میان برداشتن برنامه های تولید سلاح هسته ای و شیمیایی و پایبندی به ان پی تی و  معاهده عدم اشاعه سلاح های بیولوژیکی و نیز پذیرش معاهده عدم تولید سلاح‌های شیمیایی و اجازه ورود به بازرسان آژانس به لیبی
27 دسامبر 2003: دیدار محمد البرادعی، دبیرکل وقت آژانس بین المللی هسته ای از لیبی
13 ژانویه 2004 اعلام نگرانی جیمز بی کانینگهام، سفیر آمریکا در رژیم صهیونیستی از رفتارهای لیبی و مخالفت با رفع تحریم های لیبی
4 ژانویه 2004: انتشار مصاحبه ای با پسر قذافی توسط روزنامه ساندی تایمز چاپ لندن و ادعای کمک عبدالقدیرخان، دانشمند هسته‌ای پاکستان به نقشه چگونگی ساخت سلاح های هسته ای در لیبی
6 ژانویه 2004: پذیرش معاهده منع آزمایش سلاح های هسته‌ای توسط لیبی  
18 ژانویه 2004: حضور بازرسان آمریکایی و انگلیسی در لیبی برای نظارت بر حذف و از بین بردن انبارهای سلاح‌های کشتار جمعی
27 ژانویه 2004: انتقال حدود 55 هزار پوند اسناد و سازه های مرتبط با برنامه های ساخت موشک بالستیکی لیبی به واشنگتن
15 مارس 2004 اظهارات اسپنسر آبراهام، وزیر انرژی آمریکا و تشبیه انتقال اسناد و قطعات هسته ای به آمریکابه نمایان شدن نوک کوه یخی و برآورده شدن 5 درصد از انتظارات آمریکا از قذافی در زمینه توقف برنامه های ساخت سلاح هسته ای
26 ژوئن 2006 تعهد دولت¬ انگلستان طی "نامۀ مشترک صلح و امنیت" به قذافی مبنی بر حمایت انگلستان از لیبی در صورت مورد حمله قرار گرفتن این کشور
27 فوریه 2011 : صدور قطعنامه 1970 در شوراى امنیت علیه لیبی
14 مارس 2011  ملاقات هیلاری کلینتون، با محمود جبرئیل، رئیس شورای ملی انتقالی لیبی در پاریس
19 مارس 2011: آغاز حملات هوایی ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا به لیبی
2 دسامبر 1979:  حمله مردم لیبی به ساختمان سفارت آمریکا در طرابلس
29 دسامبر 1979 : قرار گرفتن لیبی در فهرست دولت‌های حامی تروریسم لیبی آمریکا و آغاز فعالیت های مخفیانه هسته ای لیبی
جولای 1980: لازم الاجرایی شدن توافقنامه پادمانی لیبی با آژانس بین المللی هسته ای
6 مه 1981: اخراج دیپلمات ‌های لیبی از آمریکا وتعطیلی سفارت در واشنگتن
19 اوت 1981:  سرنگونی هواپیمای لیبی توسط آمریکا
19 ژانویه 1982: پذیرش معاهده سلاح‌های بیولوژیکی از سوی لیبی
7 ژانویه 1986: دستور رونالد ریگان مبنی بر تحمیل تحریم‌های اقتصادی بیشتر علیه لیبی
15 آوریل 1986: بمباران هوایی لیبی توسط نیروهایی آمریکا
جولای 1995: نصب نسل دوم سانتریفیوژ از سوی لیبی
آوریل 1996: پیوستن لیبی به معاهده آفریقایی پلیندابا و کشورهای عضو منطقه عاری از سلاح هسته ای
5 اوت 1996: تحریم سرمایه گذاری بیش از 40 میلیون دلار شرکت‌های خارجی در صنایع نفتی لیبی توسط آمریکا
5 آوریل 1999: تحویل مظنونان بمب گذاری در هواپیمای شرکت هوایی «پان آمریکن» به مقامات هلندی
3 اوت 2002: تمدید قانون ایلسا (Iran and Libya Sanctions Act of 1996)
4 اکتبر 2003:  مصادره یک فروند کشتی حامل قطعات سانتریفیوژ ساخت مالزی به مقصد لیبی توسط نیروهای ایتالیایی و آلمانی
12 سپتامبر 2003: لغو تحریم های تحمیلی شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه لیبی
19 دسامبر 2003 : اعلام توقف داوطلبانه تمامی فعالیت‌های قانونی هسته‌ای لیبی 6 روز پس از دستگیری صدام در یک مخفیگاه زیر زمینی
6 ژانویه 2004: پذیرش معاهده منع آزمایش سلاح های هسته‌ای توسط لیبی
12 می 2006: خروج لیبی از  لیست دولت‌های حامی تروریسم آمریکا

قطعنامه های شورای امنیت علیه لیبی تا خلع سلاح

قطعنامه 731  (21ژانویه 1992)
قطعنامه 748  (31 مارس 1992)
قطعنامه 883 (11 در نوامبر 1993)
قطعنامه 1192 ( 27 اوت 1998)
 قطعنامه 1506 (12 سپتامبر 2003)

مذاکرات شش جانبه

آمریکا در قبال لغو تحریم‌های مالی خواهان توقف کامل فعالیت‌های هسته‌ای و خلع سلاح کره شمالی بوده است و این در حالی است که کره شمالی در قبال لغو تحریم‌ها تنها حاضر به حضور در پای میز مذاکرات و مذاکره برای توقف فعالیت‌های هسته‌ای خود است
1994 توافق آمریکا و کره شمالی برای کنار گذاشتن برنامه های اتمی نظامی کره شمالی در قبال دریافت کمک های اقتصادی و فنی از آمریکا
2002 محور شرارت خواندن کره شمالی توسط جرج بوش و توقف ارسال کمک به کره شمالی از سوی آمریکا
2003 اعلام کره شمالی مبنی بر خروج از پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای، اخراج بازرسان آژانس و از سرگیری فعالیت‌های اتمی برای تامین نیروی برق

گاهشمار مذاکرات شش جانبه

-  دور 1 مذاکرات (27 آگوست - 29 آگوست 2003):
عدم دستیابی به نتیجه و توافق برای ادامه مذاکرات
- دور 2 مذاکرات (25 فوریه - 28 فوریه 2004):
 توافق بر خلع سلاح هسته ای شبه جزیره کره و همزیستی مسالمت آمیز بین کشورهای حاضر در مذاکره توافق برای ادامه مذاکرات
-  دور 3 مذاکرات (23 ژوئن - 26ژوئن  2004):
تأکید مجدد بر خلع سلاح هسته ای شبه جزیره کره در بازه زمانی مشخص و توافق برای ادامه مذاکرات
- دور 4 مذاکرات
فاز 1 (26جولای -  7آگوست 2005):   
کره شمالی در دور چهارم مذاکرات پذیرفت در صورت ساخت راکتورهای آب سبک برای این کشور توسط قدرت های بزرگ و اعطای کمک‌های اقتصادی‌و انرژی برنامه هسته‌ای خود را متوقف کند، اما تاکید دارد تا قبل از ساخت این راکتورها، اقدامی برای ‌توقف برنامه هسته‌ای نخواهد کرد.
فاز 2 (13 سپتامبر - 19 سپتامبر 2005):
توافق برای عادی سازی روابط کره شمالی- آمریکا، کره شمالی- کره جنوبی، کره شمالی- ژاپن
تعهد پنج عضو برای گسترش همکاری های اقتصادی از طریق تقویت همکاری های اقتصادی دو جانبه / چندجانبه در زمینه انرژی، تجارت و سرمایه گذاری
توافق کره شمالی برای عاری سازی شبه جزیره کره از سلاح های هسته ای بر اساس اصل "عمل در برابر عمل"
در سال 2005 بالغ بر 24 میلیون دلار دارایی‌های پیونگ یانگ را در بانک دلتاآسیای ماکائو به اتهام تقلب و پولشویی مسدود کرد
-  دور 5 مذاکرات
فاز 1 (9 نوامبر - 11 نوامبر 2005):
تهدید کره شمالی به خروج از مذاکرات به دلیل تحریم اقتصادی- وزارت دارایی آمریکا علیه پیونگ یانگ ، مخالفت آمریکا با حق استفاده صلح آمیز هسته ای کره شمالی و شکست مذاکرات
فاز 2 (18 دسامبر - 22 دسامبر 2006)
درخواست پیونگ یانگ برای دستیابی به راکتور آب سبک و مخالفت آمریکا و ژاپن با اولویت این امر. نماینده آمریکا عقیده داشت ابتدا شبه جزیره کره باید در نخستین گام عاری از وجود سلاح‌های هسته‌یی شود و سپس در مورد استفاده صلح آمیز پیونگ یانگ از سلاح هسته ای گفتگو شود.
ژوئیه 2006 شلیک موشک دوربرد توسط کره شمالی
کره شمالی نهم اکتبر سال 2006 اولین آزمایش اتمی خود را انجام داد و به دنبال آن شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه یی برای اعمال تحریم های بیشتر علیه پیونگ یانگ تصویب کرد.
فاز 3 (8 فوریه - 13 فوریه 2007)
کره شمالی متعهد شد در ازای رفع تحریمهای مالی آمریکا علیه این کشور ظرف 60 روز فعالیت‌های هسته ای خود را متوقف راکتور اتمی خود را تعطیل کرده و بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی نظارت بر آن را آغاز کنند.
-  دور 6 مذاکرات
فاز 1 (19 مارس - 22 مارس 2007)
کره شمالی فهرستی از درخواست های خود برای تعلیق فعالیت های هسته یی را ارائه داد. برداشته شدن تحریم های سازمان ملل و توقف تحریم های اقتصادی اعمال شده مهمترین آن ها بود که با مخالفت آمریکا روبرو شد
از سرگیری فاز 1 (18 جولای - 20 جولای 2007)
سرانجام کره شمالی برای کنار گذاشتن برنامه های اتمی خود در برابر دریافت کمک های اقتصادی و فنی خارجی موافقت کرد وژوئن 2008 به نشانه اجرای تعهدات خود، برج خنک کننده رآکتور اتمی اصلی این کشور در یونگ بیون را منفجر کرد.
فاز 2 (27 سپتامبر - 30 سپتامبر 2007)
کره شمالی اقدامات بعدی در برچیدن تاسیسات اتمی این کشور را به تحقق وعده شرکت کنندگان در اجلاس پکن به خصوص در زمینه ارسال سوخت و بهبود روابط سیاسی با کشور خود موکول کرد.کره شمالی اعلام کرد 80% از تاسیسات هسته ای خود را برچیده و در مقابل، تنها چهل درصد از سوخت وعده داده شده را دریافت کرده است. در زمینه سیاسی، کره شمالی از آمریکا خواست به طور رسمی متعهد شود که آن کشور را هدف تهاجم نظامی قرار نخواهد داد.
 دسامبر2008  تعلیق کمک های حامل انرژی آمریکا به کره شمالی
11 آوریل 2009 پرتاب ماهواره توسط کره شمالی
13 آوریل 2009 محکوم شورای امنیت سازمان ملل متحد
آوریل 2009 خروج کره شمالی از مذاکرات شش جانبه و اخراج بازرسان آژانس
اکتبر 2010 تبادل آتش بین نظامیان کره شمالی و کره جنوبی
مارس 2011 اعلام آمادگی پیونگ‌یانگ برای ادامه مذاکرات شش‌ جانبه درصورت نبود هرگونه پیش شرط و عدم قبول آمریکا

نکات اصلی مذاکرات شش جانبه:

مطالبات کره شمالی

تضمین امنیت کره شمالی( تهدید بوش برای حمله نظامی)
موافقت با ساخت راکتورهای آب سبک
موافقت با استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای
عادی سازی روابط دیپلماتیک با کره شمالی
رفع محدودیت های مالی / عادی سازی تجارت با کره شمالی
مطالبات آمریکا و هم پیمانانش
توقف فعالیت های هسته ای و خلع سلاح کامل کره شمالی

کره شمالی

 مذاکرات 5+1( کره شمالی باپنج کشور به رهبری آمریکا)
فوریه 2007: تعهد کره‌شمالی برای تعطیلی فعالیت هسته‌ای و تأسیسات بازفرآوری پلوتونیوم و دریافت 950 میلیون تن سوخت نفت سنگین یا به همان میزان کمک اقتصادی
16 ژوئیه2007 : تعطیلی رآکتور هسته ای یونگ بیون  23 تیر 1386: دریافت اولین محموله نفت 50000 تنی در صورت گرفت.
( کره شمالی در  9 اکتبر 2006 بمب اتمی خود را آزمایش کرد)

اما در ادامه مقامات کره شمالی به عدم همکاری آمریکا و دنبال کردن راهبرد مذاکره برد- باخت پی بردند و فعالیت های هسته ای خود را دوباره آغاز کردند.

موفقیت کره شمالی

گاه شمار هسته ای شدن و مذاکرات با گرو5
1986: بهره برداری از راکتور پنج مگاواتی هسته ای در یانگ بیون
1991 : کاهش سهمیه نفت کره شمالی به نصف با فروپاشی اتحاد شوروی
1993 :  اعلام ترک  پیمان عدم گسترش سلاح های هسته ای و تعلیق همکاری
1999: افزایش تنش و درگیری در مرزهای دو کره، غرق شدن کشتی کره شمالی توسط کره جنوبی، تقویت حضور نظامی امریکا در شبه جزیره کره
2002 : محور شرارت خواندن کره شمالی توسط بوش و افزایش فعالیت های هسته ای کره شمالی واخراج ناظران سازمان بین المللی انرژی اتمی
ژانویه2003: اعلام خروج از معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای
27 اگوست2003: برگزاری اولین دور مذاکرات 6 جانبه در با شرکت آمریکا ، روسیه ، ژاپن ، چین ، کره جنوبی و کره شمالی در پکن
2004 : اعلام آمادگی پیونگ یانگ برای از سرگیری مذاکرات توسط دیپلمات های کره شمالی در سازمان ملل متحد و توسعه سپر دفاع موشکی در آمریکا
2005 : اذعان کره شمالی  به داشتن سلاح های هسته ای برای اولین بار
2006 : آزمایش اولین سلاح هسته ای دارای پلوتونیم با یک انفجار زیر زمینی  
2007 :  اعلام کره شمالی مبنی بر تعطیلی راکتور یانگ بیون
دسامبر2008:  توقف مذاکرات 6 جانبه
2009 :  انجام دومین آزمایش هسته‌ای کره شمالی


قطعنامه های شورای امنیت علیه کره شمالی
قطعنامه 825 (11 ماه مه، 1993)
قطعنامه 1540 (28 آوریل، 2004)
قطعنامه 695 (15 ژوئیه2006)
قطعنامه 1718(14 اکتبر2006)
قطعنامه 1874(12ژوئن2009)
 قطعنامه 1985 (10 ژوئن2011)
قطعنامه 1928 (7ژوئن2010)
قطعنامه 2050 (12ژوئن2012)
قطعنامه 1985 (2011)
    
عراق

تایم لاین جدید
1981: آغاز مذاکرات رسمی در مورد مسائل دو جانبه از جمله تجارت و امنیت منطقه ای بین عراق و آمریکا
1982: دادن اعتبارات به عراق برای خرید کالاهای کشاورزی از آمریکا برای اولین بار
1983: پیشنهاد آمریکا برای گشایش روابط کامل دیپلماتیک و خارج کردن این کشور از فهرست دولت های حامی تروریسم ایالات متحده در دیدار رامسفلد به عنوان فرستاده ویژه رونالد ریگان با صدام حسین در بغداد
1984: تحریم هرگونه فروش اسلحه به ایران از سوی آمریکا
1984: آغاز روابط دیپلماتیک عراق و آمریکا در ماه نوامبر
1988 : قرار گرفتن روابط عراق با ایالات متحده در سطح مطلوب
25 جولای 1990: دیدار گلاسپی سفیر سابق آمریکا در عراق با صدام و طارق عزیز
آوریل1990: هشدارگلاسپی برای پرهیز از حمله به کویت در دیدار با صدام
2 اوت 1990: نشست اضطراری و آخرین نشست یک مقام عالیرتبه آمریکا(گلاسپی) با صدام
2 اوت 1990: حمله صدام به کویت
28 فوریه 1991: پایان حمله به عراق و آغاز تلاش برای بازرسی از عراق برای کشف سلاح
دسامبر 1993 : اجازه عراق برای نصب دوربین در مراکز حساس برای نظارت
ژانویه 1998: اظهارات مقامات عراق مبنی بر جاسوسی اسکات ریتر از اعضای تیم بازرسی خلع سلاح برای آمریکا
23 فوریه 1998: دیدار کوفی عنان با صدام حسین و گفتگو برای بازرسی از سلاح های عراق
مارس 1998: اجازه بازدید از 8 سایت نظامی متعلق به ریاست جمهوری برای اولین بار
31 اکتبر 1998: متوقف کردن همکاری با کمیسیون ویژه خلع سلاح عراق از سوی صدام
اکتبر 1998: اعلام تغییر رژیم در عراق با تصویب « قانون آزادی عراق» به عنوان سیاست رسمی آمریکا
17نوامبر 1998 : بازگشت بازرسان UN به عراق
16 دسامبر 1998: اظهارات ریچارد باتلر، رئیس گروه بازرسان در عراق مبنی بر عدم همکاری عراقی ها و آغاز حملات هوایی ایالات متحده در عراق در ساعت های بعد
 دسامبر 1998: قطع مذاکرات خلع سلاح از سوی صدام
3 ژوئن 2002:  آغاز مذاکرات مقامات عراقی و عنان در سطح فنی برای اولین بار
ژوئیه 2002: مذاکرات سازمان ملل متحد و عراق و عدم توافق برای بازرسی بغداد
31 جولای 2002: ریچارد باتلر می گوید ممکن است توسعه بمب هسته ای نزدیک شود
1اوت 2002: استقبال مقامات عراق از سفر هانس بلیکس رئیس بازرسان خلع سلاح به بغداد برای مذاکرات فنی
12سپتامبر 2002: اظهارات جرج بوش در مورد اقدام نظامی علیه عراق در مجمع عمومی سازمان ملل
16 سپتامبر 2002: ارسال نامه از صدام به کوفی عنان و اجازه بازگشت بی قید و شرط به بازرسان سازمان ملل
28 سپتامبر 2002: پیش نویس قطعنامه ایالات متحده در سازمان ملل و پیشنهاد اعمال قوانین سختگیرانه جدید برای بازرسی از عراق
1 اکتبر 2002: موافقت هانس بلیکس و عراق برای بازگشت بازرسان تسلیحاتی، مخالفت کالین پاول و تلاش آمریکا برای تصویب قطعنامه جدید سختگیرانه در شورای امنیت
11 اکتبر 2002: اجازه مجلس سنای ایالات متحده به بوش برای استفاده از زور علیه عراق
25 اکتبر 2002: پیشنهاد قطعنامه جدید برای خلع سلاح عراق به شورای امنیت از سوی آمریکا
8 نوامبر 2002: قطعنامه جدید شورای امنیت و هشداربه عراق برای خلع سلاح
13 نوامبر 2002 : پذیرش قطعنامه سازمان ملل متحد توسط عراق
18 نوامبر 2002: شروع ماموریت هانس بلیکس و بازرسان سازمان ملل به بغداد
2003: حمله آمریکا به عراق در دوران وزارت رامسفلد


اهداف اعلام شده غرب از قطعنامه علیه عراق:
-     از بین بردن سلاح های کشتار جمعی و موشک های بالستیک دوربرد
-    منع هر گونه حمایت از تروریسم
-     وادار کردن عراق به پرداخت غرامت جنگ
-    و پرداخت تمام بدهی های خارجی
-    وادار کردن به عقب نشینی عراق از کویت
-    فاش کردن فعالیت های مخفیانه عراق


قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد
-    661 (6اوت1990)
-    670 (25سپتامبر1990)
-    687 (8آوریل1991)
-    706 (15سپتامبر1991)
-    712 (19 سپتامبر 1991)
-    778 (2 اکتبر 1992)
-    986 (14 آوریل، 1995)

-1051 (27مارس 1996)
-1111 (4ژوئن 1997)
-    1129 (12سپتامبر 1997)
-    1143 (4دسامبر 1997)
-    1153 (20فوریه 1998)
-    1158 (25مارس 1998)
-    1175 (19 ژوئن1998)
-    1284 (17 دسامبر1999)
-    1293 (31مارس2000)
-    1483 (22 مه 2003)

تحریم ها درآمد حاصل از صادرات نفت عراق را به شرح زیر معرفی می کرد
 72٪ برنامه های بشردوستانه
25% پرداخت غرامت جنگ به صندوق غرامت
2.2 هزینه های اداری و عملیاتی سازمان ملل متحد در عراق
 0.8٪ برنامه بازرسی از تسلیحات عراق
از 72 % بشردوستانه:
 59٪ برای 15 استان مرکزی و جنوبی
 13٪ برای سه استان شمالی