دیدبان: مجلس دهم متشکل ازنمایندگان دو جناح سیاسی است که رقبای یکدیگر بشمار رفته و بر کرسی‌هایی تکیه زده‌اند که به لحاظ عدد و ارقام نزدیکی قابل توجهی با هم دارد؛ طبیعتاً یکسان بودن کرسی‌های اخذ شده می‌تواند منبع ایجاد چالش‌ها و تضارب آرای بسیاری در آینده‌ای نه چندان دور باشد، آنچه که خواست عموم کارشناسان سیاسی و دلسوزان نظام و ملت شریف ایران است. با توجه به چینش مجلس دهم از نمایندگان انتظار می‌رود تا براساس این ویژگی بتوانند مجلسی مبتنی بر تعامل تشکیل داده و از تکرار اتفاقاتی که در سایر نهادها به وقوع پیوسته جلوگیری کنند. همانند آنچه در شورای شهر تهران به وجود آمد و اعضای شورای شهر بعد از پشت سرگذاشتن دوره‌ای مملو از تنش و چالشهای سیاسی به این نتیجه رسیدند که در سایه سیاسی‌کاری از توجه به خواسته‌های شهروندان غفلت می‌شود، بنابراین در یک جمع‌بندی نهایی اعضای شورای شهر دریافتند بهتر است به جای تقابل به سوی تعامل و حرکت‌های کارشناسی حرکت کنند.
 مسلماً مجلس دهم به دلیل اینکه از دو جناح سیاسی از کرسیهای نزدیک به هم  برخوردار است، ازاستعداد ایجاد چالش، تنش و درگیری بسیار بالایی برخوردار است، بنابراین با توجه به اینکه هر دو جناح از قدرت تعیین کنندگی بالا و نزدیک به همی برخوردار هستند، بیم آن می‌رود نمایندگان مجلس دهم از وظایف قانونی خود غفلت نموده و با دو قطبی کردن مجلس در سایه موضوعات سیاسی  نسبت به مسایل اصلی کشور بی‌اعتنایی کنند. چنین مجلسی کارکرد اصلی خود را که باید مبتنی بر فعالیتهای کارشناسی و با دقت عمل باشد، عموماً  مبتنی بر کارکردهای سیاسی می‌کند و در این فضا افراد خارج از مجلس و طرف‌های درگیر در احزاب گوناگون می‌توانند اهداف و مطامع سیاسی خود را از طریق باند بازی و سیاسی کاری به نمایندگانی که وارد مجلس کرده‌اند تحمیل کنند.
تحمیل دیدگاه‌های خارج از مجلس و درون‌حزبی می‌تواند چالشهای نگران کننده‌ای را برای کشور رقم بزند، به همین دلیل تشکیل فراکسیون‌های قدرتمند که تعادل و تعامل را بین دو جناح سیاسی برقرار کنند امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است، چرا که فراکسیون‌های مردمی می‌توانند با رویکردی کارشناسی خارج از قیل و قال‌های سیاسی مطالبات مردمی را در رأس برنامه‌های کاری مجلس شورای اسلامی قرار دهند.
اگر فراکسیون‌های یاد شده نیز از این مهم غفلت کنند و به‏ جای توجه به مسایل مبتلابه جامعه و موضوعات مهم و اساسی فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی خود را وارد گردونه مباحث سیاسی و جناحی کنند، آن زمان باید گفت چنین مجلسی کارآمدی خود را از دست داده و قابل اعتنا نبوده و خود منبع  تولید نگرانی و چالش درکشور خواهد بود.
سال 95 در حالی سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نامیده شد که مقام معظم رهبری بدلیل مشکلات اقتصادی مردم از مسؤولان خواستار عمل و اقدام شدند. بنابراین مجلس دهم می‌تواند یکی از بارقه‌های امید در تحقق شعار سال باشد.
هنگامی که نمایندگان مجلس دهم اولویت‌های خود را مبتنی بر مسایل اقتصادی و حل چالش‏های مهم اقتصادی از قبیل تورم، بیکاری، رکود و معیشت مردمی بگذارند، یکی از راه‌های رسیدن به اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل بدست نمایندگان هموار خواهد شد.
توجه به اولویت‌های اصلی جامعه بخصوص تأمین اقتصادی و افزایش اشتغال جوانان، حل مسایل ازدواج و حاشیه‌هایی که معضلات بسیاری را برای تشکیل خانواده و اشتغال جوانان فراهم کرده از اوجب واجباتی است که نمایندگان باید بدان بپردازند و با پرهیز از اولویت دادن به مسایل غیراصلی و حاشیه‌ای بدنبال توسعه اقتصادی و اجتماعی باشند.
 بی‌شک توجه صرف به توسعه سیاسی و موضوعات حاشیه‌ای بسیار خطرناک است، از این رو امید می‌رود مجلس دهم با استفاده از مدل‌های کارآمد بتواند با ایجاد تعامل بین جریان‌های سیاسی کشور و استفاده از نگاه کارشناسی فضای سالم و امیدوار کننده‌ای را برای جامعه ایجاد کنند. حفظ شأن و شؤون مجلس شورای اسلامی و اهتمام به اولویت‌های اصلی جامعه از ضروری‌ترین مسایل و مطالبات مردمی است که یک بار دیگر با حضور در پای صندوق‌های رأی اعتماد خود را به مسؤولان و نظام اسلامی نشان دادند.

منبع: قدس