به گزارش دیدبان نورالدین شیرین فعال سیاسی ترک طی سخنرانی در کنفرانسی که در مرکز انجمن مقاومت و همبستگی اسلامی قدس (قدس در) برگزار شده بود، در سخنانی مواضع خود را درباره ناتو و موشک‌های پاتریوت در ترکیه اعلام کرد و به سئوالات خبرنگاران پاسخ گفت.

نورالدین شیرین در پاسخ به این سوال که «گفته می‌شود در خاورمیانه جدایی بین محور سنی و محور شیعه در حال وقوع است. موضوع نوعثمان‌گرایی و یا محورسنی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟» گونه پاسخ داد:

از «نوعثمان گرایی» می‌گویند؛ گفته‌ام که «هم فدای عثمانی تاریخی و هم فدای عثمانی نوین گردم!» اما به شرطی که واقعا عثمانی باشد. اگر آن عثمانی باشد که زمان قیامش، بتواند فرانسه را در سر جای خود بنشاند. همچنین آن‌چنان عثمانی باشد که واشنگتن را سر جای خود بنشاند. یک عثمانی باشد که دنیای اسلام را از ناوهای جنگی ایالات متحده آمریکا برهاند. یک عثمانی باشد که چشم هر کسی را که به دنیای اسلام نگاه بدی داشته باشد را از جای درآورد. اگر اینگونه باشد آنرا تحسین می‌کنم!

اما عثمانی موردنظر آن‌ها، این عثمانی نیست. آن عثمانی عبارت از یک اسب تروا در جهت پروژه‌های خاورمیانه‌ای ایالات متحده آمریکاست. ما مخالف این موضوع هستیم. درخصوص «محوریت» می‌گوئیم محور سنی را به رسمیت می‌شناسیم، حتی خود را فدای محور سنی می‌کنیم! ما می‌خواهیم که چنین محوریتی وجود داشته باشد. به‌عبارتی می‌خواهیم نگویند که در راس کار فقط ایران قرار دارد، در راس شیعیان هستند وجعفری‌ها هستند. ما می‌خواهیم بگوئیم که «ای برادران ما، بنگرید که هم شیعیان وجود دارند، هم سنی‌ها، هم جعفری‌ها، هم حنفی‌ها، هم شافعی‌ها و… همگی حضوردارند و همگی باهم انگشتان خود را در چشم ایالات متحده آمریکا فرو کرده‌اند.» ما این را می‌خواهیم، چنین محوری باید وجود داشته باشد. به‌عبارتی، چرا باید مذاهب با یکدیگر مرز داشته باشند؟

سید حسن نصر الله دیروز چه گفت؟ «اگر کشور‌های عربی به غزه سلاح بدهند، سلاح‌های مورد نیاز را به آنجا منتقل کرده و از مقاومت حمایت کنند؛ آن‌گاه چه چیزی می‌تواند ما را بیشتر از این خوشحال نماید؟ بسم الله بفرمایند و عمل کنند. ما هم بلا فاصله به دنبال آنان حرکت می‌کنیم. آیا مصر می‌خواهد این کار را صورت دهد؟ بفرماید و…. یا اردن انجام می‌دهد؟ بفرماید…. آیا قطر می‌خواهد این کار را بکند؟ بفرماید…. آیا حجاز می‌خواهد چنین اقدامی بکند؟ بفرماید…!» حداقل ایران نیز که پس از ۳۰ سال که بر پشت خود موشک حمل می‌کند، یک روزی هم به امور دیگرش بپردازد، این واقعا چیز خوبی است، یک آرزوی انسانی است.

آیا متوجه هستید؟ در این صورت بفرمایید و عجله کنید! آنان محور سنی را مطرح می‌کنند! باید بگویم هم اکنون شیعه و سنی همگی در وحدت هستند، اینگونه رفتاری را ترجیح داده‌ایم. اولویت ما فرقه گرایی نیست. آیا ما با شیعیان همراه هستیم؟ خیر! آیا با سنی‌ها باهم هستیم؟ خیر! همان‌گونه که در صحبت‌هایم گفتم ما طرفدار اسلامی که آمریکا از آن بیزار است؛ هستیم. با اسلامی که امپریالیسم می‌گوید باید آنرا تحت فشار قرار دهم، همراه هستیم.

دوم اینکه اگر کسی برود و در مقابل امپریالیسم، پادشاهان و ملکه‌ها زانو بزند، اگر او شیعه است؛ ما با او مخالف هستیم! اگر او سنی هم هست، ما بر علیه او هستیم! ما به او نمی‌گوئیم که «مقلد کدامین مجتهد هستی؟» بلکه می‌گوئیم که «آیا دارای شرف و عزت هستی یا خیر؟!» و بحثی از این نیست که «شیعه هستی یا سنی؟» و سوال این است که آیا «تو از معترضین به سلطهٔ فراعنه زمان، در دنیای اسلام هستی؟ و یا اینکه از کسانی هستی که آب در آسیاب آنان می‌ریزی؟» مسئله این است! در اینجا تفاوت در عزت‌مداری و یا نداشتن عزت و شرف مطرح است و نه اینکه چگونه نماز می‌خواند! اگر کسی عزت داشته باشد ما نیز با آن‌ها که عزت دارند همراه هستیم؛ و هر کسی که شرف داشته باشد ما نیز با افراد «شریف» همراه هستیم. چه شیعه باشد و چه سنی. اگر محوریتی هم باشد اینگونه باید باشد! نه محور شیعه و یا محور سنی!

اگر محوریتی هم باشد دو محور وجود دارد: مولانا می‌گوید؛ «در دنیا دو پرچم برافراشته شده است، یکی پرچم سفید ودیگری پرچم سیاه.» شهید مرتضی مطهری این موضوع را در کتاب خود توضیح می‌دهد. یک پرچم سفید و یک پرچم سیاه. ما نیز می‌گوییم «محور عزیز‌ها» و محور «ذلیل‌ها». و آن‌ها را کاملا مشاهده می‌کنیم. دیگر هیچ کسی در مورد فرقه و مذهب ما سوال نکند.

در این میان می‌خواهم به حزب سعادت به خاطر اتخاذ روش عزت‌مدارانه در این خصوص – همانند بسیاری موضوعات دیگر – تبریک بگویم. چون در حالیکه موضوع پاتریوت‌ها نگاه و توجه هیچ کسی را به خود معطوف نکرده بود؛ تصمیم به برگزاری تجمع «مخالفت با پاتریوت‌ها» گرفت. گفته می‌شود در دوره‌ای از زمان اوزال، شعار «نمی‌توانیم بپذیریم، نمی‌توانیم بپذیریم» داده می‌شد. خود اوزال در آن زمان گفته بود که «خواهی پذیرفت، خواهی پذیرفت». ما نیز ابتدا به ناتو می‌گفتیم: «نمی‌پذیریم، نمی‌توانیم بپذیریم». اما اکنون به معنای واقعی آن را پذیرفته‌ایم! به عبارتی پذیرش آن را به ما تحمیل کردند. زیبا‌ترین مثال بر پذیرش و یا تحمیل پذیرش آن بر ما این است که، یک پروژه گسترده و جهانی موسوم به «پاتریوت‌ها» را آورده و به اجرا گذاشتند.

عموما همه ما طبق آنچه که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند؛ «اگر منکری را مشاهده کردید، در مرحله اول آن را بدست خود اصلاح کنید». چون این کار نیازمند توان بالایی است. «اگر نتوانستید بوسیله دستانتان اصلاح کنید، بوسیله زبانتان اصلاح کنید». فریاد برآورده و بوسیله فریادتان مقابله کنید. «اگر نتوانستید این کار را هم بکنید آنگاه در دل‌هایتان بغض کنید که این پائین‌ترین سطح ایمان است». همه ما این حدیث شریف را می‌دانیم. امروزه ما مسلمانان ترکیه در مقابل بازی‌هایی که امپریالیسم در گستره جهان اسلام و خاورمیانه اجرا می‌کند و نیز در موضوع پاتریوت‌ها قادر به اختیار کردن یک گزینه و یا یک موضع سیاسی مستقل نیستیم. بطور کلی مسئله از اهمیت زیادی برخوردار است و هر گونه سیاست بازی در این مسأله جایگاهی ندارد.

این مسئله همچون گفته والی مدینه به امام حسین (ع) است که گفت: «باید با یزید بیعت کنید». حال دو انتخاب وجود دارد؛‌‌ همان طوری‌که آن فرد پست ما را دربین دو محور مخیّر گذاشت. ما نیز می‌گوئیم که آن آمریکای پست و آن دست پروردگان آمریکایی ما را در انتخاب بین دو گزینه مخیّر کرده است: یا ذلّت و یا اگر بمانی مرگ خونین بدنبال خواهد داشت! یعنی بین ذلّت و عزّت مخیّر هستیم.

ما نیز باید از هر طریق ممکن راه‌هایی معقول، منطقی، عقلانی و راه حل‌های مختلف، اعتراض خود را مطرح کنیم. یعنی این گونه نباشد که مسئله پاتریوت‌ها را بحث کرده، به چالش کشیده و آن را محکوم کرده و از آن عبور کنیم! در جایی که پاتریوت‌ها وجود داشته باشند باور ندارم که نمازهای خوانده شده در آنجا قبول باشد! سجده‌ای که در زیر سایه وجود پاتریوت‌ها به خداوند صورت می‌گیرد را بعنوان سجده‌ای که مورد قبول خداوند متعال واقع شود باور ندارم! فقط از نظر وجود حساسیت است که می‌گویم وگرنه هیچ کسی نگوید که پس نمازهایی که می‌خوانیم کجا می‌روند و…؟ من حتی حرف از ناموس، عفت، حیا و شرف در سایه وجود پاتریوت‌ها را نیز قبول ندارم. از آنجا که ما می‌دانیم چه کردند و چه کارهایی قصد دارند صورت دهند؛ می‌گوئیم «هیهات من الذّله» همچنین می‌گوییم با این شرایط خداوند راضی نمی‌شود، ملائکه خدا راضی نمی‌شوند، پیامبران الهی نیز راضی نمی‌شوند. مادرانمان که به ما شیر حلال داده‌اند نیز راضی نمی‌شوند!اگر ادعا دارند که «هرگز شیر حرام نخورده‌اند» باید این ادعای خود را ثابت کنند. که شیری را که خورده‌اند حلال بوده است یا حرام.

تریبون