به گزارش دیدبان به نقل از فارس، سید یاسر جبرائیلی نوشت: نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی روز دوشنبه 13 اردیبهشت‌ماه در جریان بررسی ماده الحاقی 38 لایحه تنظیم برخی از احکام برنامه‌های توسعه‌ای کشور، مصوب کردند که هشتم ربیع‌الاول سالروز شهادت حضرت امام حسن عسگری(ع) و آغاز امامت حضرت ولی‌عصر(عج) به‌عنوان تعطیل رسمی تعیین شود.
در انگیزه و نیت خیر نمایندگان محترم برای بزرگداشت آغاز امامت حضرت حجت(عج) هیچ تردیدی نیست، اما به نظر می‌رسد در انتخاب شیوه این بزرگداشت دقت کافی نشده و قدمی برخلاف فلسفه انقلاب اسلامی و اساساً فلسفه عصر انتظار برداشته شده است.
حضرت امام خمینی(ره) با نهضت اسلامی و انقلاب اسلامی، به مبارزه با تفکرات غلطی رفتند که درباره انتظار و عصر غیبت در جامعه شیعی شایع شده بود. کسانی می‌گفتند وظیفه مردم چیزی جز در مسجد و حسینیه نشستن و دعا کردن نیست؛ برخی معتقد بودند کاری نداشته باشیم به اینکه در ایران و جهان چه می‌گذرد، حضرت خودشان می‌آیند و ان‌شاءالله همه‌چیز را درست می‌کنند. و عده‌ای فرارتر از این‌ها، می‌گفتند باید در زمین به گناه دامن زد و مردم را دعوت به گناه کرد تا ظلم و جور فراگیر شود و حضرت ظهور کنند! حضرت امام(ره) همه این تفکرات بی‌پایه را مردود دانستند؛ و نظام اسلامی به رهبری ایشان تأسیس شد تا زمینه ظهور حضرت حجت(عج) را فراهم کند، اما نه با سکون و رکود و تن دادن به وضع موجود،که با تلاش و کار و جهاد برای بیشینه‌سازی قدرت اسلام: «همه ما انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت کنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور ان شاءالله تهیه شود».(1)
با این وصف، دوران غیبت، نه دوران تنبلی و بیکاری و رخوت و سستی، که دوران تلاش و جهاد برای مهیا ساختن شرایط ظهور است. برآوردهای متعددی درباره هزینه‌های تحمیلی ناشی از هر روز تعطیلی اضافه در کشور انجام‌شده و سخن از ارقامی به بزرگی چند هزار میلیارد تومان است. رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها و بارها در فرمایشات خود از ازدیاد روزهای تعطیل در کشور انتقاد کرده و در موردی صریحاً می‌فرمایند: «ما در ایّام سال، تعطیلی زیاد داریم که این به زیان کشور است. در بعضی از کشورهای دنیا، طبق فهرستی که مشاهده می‌کردم، همه تعطیلات رسمی در طول سال از پنج، شش روز تجاوز نمی‌کند. لکن ما تعطیلی‌هایمان بسیار زیاد است.»(2)
برای راقم این سطور روشن نیست که پیشنهاد تعطیلی هشتم ربیع‌الاول، از سوی دولت بوده است یا نمایندگان محترم چنین تصمیمی را گرفته‌اند. اما نکته جالب اینجاست که وقتی بحث بر سر افزایش مرخصی زایمان از 6 ماه به 9 ماه بود، دولت به دلیل بار مالی 340 میلیارد تومانی این طرح، علیه آن موضع داشت و معاون حقوقی ریاست جمهوری صریحاً اعلام کرد که «دولت توان تأمین بار مالی افزایش مرخصی زایمان از ۶ ماه به ۹ ماه را ندارد». چگونه است برای چنین طرحی که در تحکیم بنیان خانواده و حل مشکل جمعیت کشور، نقش مهمی دارد، دولت قادر به تأمین مالی 340 میلیارد تومانی نیست، اما حاضر است یک روز تعطیلی به تعطیلات افزوده و هزینه‌ای چند هزار میلیاردی به کشور تحمیل کند؟
تعطیلی، نه‌تنها کمکی به فرهنگ انتظار نمی‌کند و راه صحیحی برای بزرگداشت حضرت حجت(ارواحنا فداه)نیست، بلکه در تضاد و تباین آشکار با فلسفه انتظار است. بلاتردید اگر چند صدم این هزینه چند هزار میلیاردی که بابت تعطیلی به کشور تحمیل می‌شود، صرف ترویج فرهنگ انتظار و کار و تلاش و جهاد برای زمینه‌سازی ظهور شود، قلب نازنین امام زمان(عج) از ما راضی‌تر و خشنودتر است. این است که انتظار می‌رود شورای محترم نگهبان این طرح را که برخلاف سیاست‌های کلی نظام است، رد نماید.
یقین بدانیم روز ظهور امام زمان(عج)، نه روزی تعطیل برای استراحت، بلکه روزی پرکار برای یاران و پیروان آن حضرت است؛ خود را باید برای چنین روزی آماده ساخت. تعطیلی نسبتی با این خودسازی ندارد.
پانوشت ها:
1- صحیفه امام(ره)،ج 8، ص 374
2- http://farsi.khamenei.ir/memory-content?id=29361