دیدبان: نباید فراموش کرد که برای رهاشدن از اقتصاد نفتی نیازمند زیرساخت‌هایی در اقتصاد هستیم که با بهره گیری از آنها بتوانیم  ۱۰۰ سال درگیری با نفت را کنار بگذاریم. چرا که  پس از کشف ذخایر نفتی و تولید نفت در ایران ما همواره شاهد کاهش تولید غیر نفتی و کاهش سهم صادرات غیرنفتی بوده ایم.

پس از انقلاب هم جنگ به ما تحمیل شد و نتوانستیم در اقتصاد گام برداریم؛ پس از جنگ هم درآمدهای نفت و مدیریت نفتی به مذاق دولتمردان خوش آمد، به این جهت که دولتها با اصل مالیات گرفتن کار مشکل دارند از سوی دیگر صنعت هم قوی نبوده و همین بهانه ای برای تکیه بر درآمدهای نفتی بود.

این در حالی است که هر زمان قیمت نفت کاهش یافته ما به فکر افزایش صادرات غیرنفتی افتادیم و به محض اینکه قیمت نفت افزایش یافت برنامه‌های افزایش صادرات غیرنفتی را فراموش  کردیم.

حالا وقت آن رسیده که با اصلاح قوانین و ایجاد زیرساختها از نفت و بودجه‌های نفتی خلاص  شویم به همین جهت باید درهای صندوق ذخیره ارزی یا توسعه ملی باز شود تا زیرساخت‌ها درست شده و صادرات صنعتی از سر گرفته شود و فناوری وارد کشور شود.

باید تاکید کرد که دوران پسابرجام دوران خوبی برای رهایی از اقتصاد نفتی است. از این‌رو باید بیش از هر زمان دیگری به فکر مهیا کردن زیرساخت‌ها بود در این راستا مجلس و دولت باید بروکراسی‌های اداری را به حداقل رسانده موانع پیش روی کسب و کار را مرتفع کنند.

در دوران پسابرجام مدیریت باید بیش از هر زمان دیگر در راس باشد تا همسویی بین سیاست‌های بخش‌های مختلف اقتصادی وجود داشته باشد.