دیدبان

همه چیز در مورد جنبش تسخیر وال استریت

همه چیز در مورد جنبش تسخیر وال استریت


عليرضا محمدي

اين روزها بسيار از جنبش تسخير وال استريت (Occupy Wall Street movement) مي شنويم. جنبشي که در امريکا آغاز شد و به تدريج به بسياري از کشورهاي به اصطلاح پيشرفته راه يافت و اکنون همه ي آن ها تحت عنوان کلي «جنبش تسخير» (Occupy Movement) شناخته مي شوند. اهداف اوليه ي جنبش عبارت بودند از اعتراض به شکاف عميق اقتصادي و تفاوت فاحش ميان درآمدهاي طبقات مختلف اجتماعي، نخست در امريکا و پس از آن در ديگر کشورهاي غربي و پيشرفته.  اين جنبش بعدا اهداف خود را گسترش داد و حمله به نهادهاي مالي از جمله بانک ها و همين طور تسلط شرکت هاي بزرگ و چند مليتي بر سياست را در دستور کار خود قرار داد. اين جنبش در ?? سپتامبر سال ???? ميلادي در زاکوتي پارک (Zuccotti Park) در وال استريت نيويورک آغاز شد. اين جريان ابتدا توسط گروه کانادايي ادباسترز ( Adbusters) آغاز شد و منجر به جنبش‌ها سراسري تسخير گرديد. مهم‌ترين مسائلي که جنبش تسخير وال استريت به آن‌ها توجه مي کند نابرابري اقتصادي است و شعار اصلي آن ها، ما ?? درصديم، به نابرابري فزاينده‌ ي تقسيم ثروت در امريکا بين اقليت ? درصدي ثروتمند و باقي مردم اشاره دارد.


ريشه ها
ريشه‌هاي جنبش تسخير وال استريت را مي توان در اعتراضات دانشجويان انگليسي در سال ????، اعتراضات ضد سياست‌ هاي رياضت اقتصادي در يونان و اسپانيا و هم چنين در بهار عربي جست. در دو سال گذشته در بسياري از کشورهاي اروپايي، از جمله انگليس، يونان و اسپانيا جوانان و دانشجويان دست به حرکاتي اعتراضي نسبت به سياست ها اقتصادي و آموزش هاي دولت هاي خود زدند. اين جنبش ها علاوه بر اين که در همان کشور ها نيز کم و بيش به فعاليت خود ادامه داد، باعث برانگيختن جوانان امريکايي نيز شد تا اهداف خود را گسترش دهند و نه تنها به برخي سياست هاي اقتصادي، بلکه به وضعيت کلي اقتصادي و سيستم اقتصادي حاکم بر جهان اعتراض کنند. هم چنين اتفاقاتي که در کشورهاي عربي نظير تونس، ليبي و مصر آغاز شد و منجر به سرنگوني ديکتاتورهايي نظير بن علي، قذافي و مبارک شد مانند جرقه اي عمل کرد که حتي در کشورهاي غربي نظير امريکا نيز دانشجويان از آن ها الگو گرفتند.
 آغازگرانِ جنبش تسخير وال استريت کال لاسن ( Kalle Lasn) و ميکا وايت ( Micah White)، از اعضاي جنبش ادباسترز بودند. لاسن هم چنين وب سايتي با نام تسخير وال استريت  راه اندازي کرد که گروه ادباسترز با استفاده از آن ? ژوئن ???? ايميلي براي اعضاي سايت ارسال کردند که در آن نوشته شده بود امريکا به ميدان التحرير خود نياز دارد. همين مسئله نيز نشان دهنده ي تاثير پذيري اين جنبش از جنبش هاي منطقه اي خصوصا جنبشي است که در مصر به سقوط مبارک منجر شد. آن ها همچنين در ?? جولاي ???? پيشنهاد تسخير مسالمت آميز وال استريت، به عنوان نماد ساختار کنوني اقتصادي، را دادند تا نشان دهند که اقتصاد در وضع کنوني خود تاثير مخربي بر دموکراسي دارد. آن ها معتقدند نفوذ همه جانبه ي اقليت ? درصدي و شرکت هاي بزرگ و چند مليتي بر اقتصاد در واقع راي مردم را تا حدود بسيار زيادي بي اثر ساخته است و همين مسئله تهديدي جدي براي دموکراسي است. به همين جهت در شعارهاي جنبش تسخير يکي از مسائلي که بسيار بر آن تاکيد مي شود تغيير و اصلاح نظام اقتصادي و محدود کردن نفوذ و قدرت اين افراد و شرکت ها در سياست و انتخابات است.


اهداف
اهداف جنبش تسخير وال استريت شامل پيگيري براي تقسيم متعادل تر درآمدها، ايجاد شغل هاي بهتر و بيشتر، اصلاحات در نظام بانکي (شامل کاهش يا حذف سودي که عايد بانک ها مي شود)، کاهش تاثير شرکت ها بر سياست و بخشش بدهي دانشجويان مي گردد. شرکت کنندگان در جنبش تسخير معتقدند بخش عمده اي از درآمد ها به جيب اقليت کوچک ? درصدي مي رود و درآمد اکثريت ?? درصدي فاصله ي بسيار زياد و نامعقولي با درآمد طبقه مرفه جامعه دارد. آن ها همچنين به روند افزايش نرخ بيکاري در امريکا و ديگر کشورها اعتراض دارند و معتقدند اين وضعيت زندگي مردم را با مشکلات جدي مواجه ساخته است. آن ها همچنين معتقدند بخش عمده اي از مشکلات نظام اقتصادي حاکم بر جهان به دليل ساختر فعلي بانک هاي قدرتمند است که سود سرشار و غير قابل کنترلي را نصيب آنان مي کند. همين مسئله در مورد شرکت ها نيز صادق است و باعث مي شود تا صاحبان شرکت ها و بانک داران در انتخاب سياستمداران و نيز تصميمات آنان تاثيراتي بگذارند. شرکت کنندگان جنبش تسخير به اين مسئله اعتراض دارند و معتقدند انجام اصلاحاتي در نظام اقتصادي مي تواند تا حدود زيادي از اين مسئله جلوگيري کند. در نهايت، آنان معتقدند بدهي دانشجويان به دانشگاه ها بايد بخشيده شود زيرا در شرايط فعلي که مشکلات روزافزون اقتصادي باعث مي شود دانشجويان در يافتن شغل با مشکل مواجه باشند مجبور کردن آن ها به بازپرداخت وام هايشان معقول نيست.
برخي رسانه ها اين اعتراضات را ضد سرمايه داري خوانده اند و برخي ديگر در اين که هدف شرکت کنندگان اعتراض به نظام سرمايه داري است شک دارند. يکي از روزنامه نگاران نيو يورک تايمز در اين مورد نوشته بود هر چند برخي معتقدند اين جنبش به دنبال از بين بردن سرمايه داري است، به نظر مي رسد اين جنبش به دنبال باز گرداندن سرمايه داري به اصول اوليه ي خويش است. هر چند به نظر مي رسد اعتراضات شرکت کنندگان در جنبش متوجه مواردي بسيار عيني و مرتبط با زندگي روزمره است و چندان دل مشغول مفاهيم انتزاعي نيستند، به هر حال اين نکته نيز قابل انکار نيست که اين شرکت کنندگان تا حدود زيادي نظام حاکم بر اقتصاد جهان، که همان اقتصاد سرمايه داري است را در بروز شرايط فعلي مقصر قلمداد مي کنند.
برخي از معترضان طرفدار مجموعه اي انضمامي و عيني از خواسته ها هستند. برخي از گروه ها مجموعه اي از خواسته ها را در بيانيه اي به نام اعلاميه ?? درصدي ها ( 99 Percent Declaration) خواسته هايي را اعلام کرده بودند که البته از جانب برخي ديگر از گروه ها متهم شدند که در پي تغيير جهت جنبش تسخير وال استريت هستند. برخي ديگر البته مخالف بيان هر گونه مجموعه اي از خواسته ها هستند و معتقدند اين امر باعث محدوديت خواسته ها و هم چنين محدوديت زماني جنبش تسخير خواهد شد. برخي ديگر نيز اين گونه استدلال مي کنند که بيان چنين مجموعه اي از خواسته به معناي به رسميت شناختن ساختارهايي است که جنبش اساسا به دنبال به چالش کشيدن آن ها است. آنان استدلال مي کنند محدود کردن خواسته ها به چند خواسته ي عيني و مشخص نظير آن چه به عنوان بخشش بدهي دانشجويان به دانشگاه ها اعلام شده است به معناي پذيرفتن ساختار اقتصادي حاکم است، در حالي که هدف اصلي جنبش اصلاح کلي اين ساختار بوده است، نه اکتفا کردن به حل بخش کوچکي از خواسته ها.


ترکيب جمعيتي جنبش تسخير وال استريت
ترکيب اوليه ي جمعيتي در جنبش تسخير جوان بود، بيش از همه به اين دليل که شبکه هاي اجتماعي که از طريق آن ها اين جنبش ترتيب داده شد بيش از همه توسط جوانان استفاده مي شد. بنابراين در ابتدا عمده ي شرکت کنندگان در تجمعات جنبش دانشجويان و يا جواناني بودند که به تازگي از دانشگاه ها فارغ التحصيل شده اند، اما به تدريج افراد ديگري با سنين بالاتر نيز به اين جمع جوان افزوده شدند. متوسط سني شرکت کنندگان در جنبش تسخير ?? سال است که شامل جواناني که در سنين ?? سالگي هستند تا کساني که سنين حدود ?? سال دارند را شامل مي شود. همچنين در جنبش تسخير افرادي از همه ي اديان شامل مسلمان، مسيحي و يهودي مشاهده شده اند و در اين زمينه هيچ تفاوتي ميان آن ها مشاهده نمي شود. تنوع نژادي افراد شرکت کننده در جنبش نيز قابل توجه است؛ علاوه بر سفيد پوستان، افرادي از نژادهاي ديگر نظير آسيايي ها و سياه پوستان نيز در بين افراد شرکت کننده در جنبش ديده مي شوند.


سازماندهي
گروهي به نام جمعيت عمومي شهر نيويورک (The New York City General Assembly) مهم‌ ترين تصميم گيرنده در جنبش تسخير وال استريت است و مسائل مربوط به  هماهنگي و مديريت را بر عهده دارد. در جلسات اين گروه، کميته‌ هاي مختلف جنبش تسخير وال استريت در مورد نيازها و برنامه هاي آينده صحبت مي کنند و در مورد آن تصميم مي گيرند. اين جلسات به صورت علني برگزار مي شود و همه مي توانند در آن شرکت و اظهار نظر داشته باشند. در واقع خواسته ي اصلي جنبش از همان ابتدا اين بوده است که جنبشي بدون رهبر باشد، اما به تدريج ضرورت هاي هماهنگي و همين طور پيگيري منظم خواسته باعث ايجاد چنين جلساتي گرديد؛ هر چند عمومي بودن جلسات و همين طور مجاز بودن بحث و اظهار نظر براي همه ي افرادي که علاقمند باشند به اين دليل بوده است که جنبش به سمت تماميت خواهي افرادي خاص حرکت نکند. البته در نهايت برخي افراد در گروه در جايگاهي نظير رياست قرار گرفته اند که همين مسئله باعث بروز انتقاداتي گرديده است؛ هر چند هنوز اعضاي اين جنبش بر بدون رهبر يا رئيس بودن آن تاکيد دارند.

 

مرتبط‌ها

حضور 3 میلیون افغان در ایران

همسر دلخواه خود را دانلود کنید

دوئل مرگبار دو اراذل محله فلاح برای قدرت نمایی

تصاویر/ شاسی‌ بلند جدید آمریکایی

تصاویر/کاپیتان پرسپولیس باید اخراج می شد

آغاز برخورد با بدپوششی و کشف حجاب در تهران