دیدبان: هرچند که اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی در استانبول تمام شد اما رسانه‌ها همچنان به تحلیل موضوعات مختلف مربوط به این کنفرانس مشغول هستند؛ کنفرانسی که از آغاز تا پایان مبتلا به حاشیه بود. از جمله حواشی که اجلاس اخیر سازمان همکاری اسلامی داشت، فضای ضد ایرانی و در نهایت بیانیه‌ای بود که بندهایی ضد ایرانی در آن قیده شده بود. "محمدحسن قدیری ابیانه" کار‌شناس مسائل بین‌الملل در خصوص این موضوع با «نسیم آنلاین» گفتگو کرد.
قدیری ابیانه در خصوص تهیه بیانیه علیه ایران گفت: بندهای بیانیه پایانی اجلاس سران سازمان همکاری اسلامی که اخیرا در استانبول برگزار شد، در نشست قبلی این سازمان در جده تنظیم شد که هیات جمهوری اسلامی ایران نتوانست در آن شرکت کند. با رشوه‌هایی که رژیم سعودی به مقامات و کشورهای عضو پرداخت کرده بود، این پیش نویس تهیه شد. هیات ایرانی تلاش کرد جلوی این برنامه را بگیرد اما موفق نشد.
وی تاکید کرد: سوالی که پیش می‌آید این است که آیا با توجه به مسائلی مطرح شد، صلاح بود که رئیس دولت ایران در این اجلاس شرکت کند یا خیر. با توجه به اینکه نشست اخیر سازمان همکاری اسلامی در استانبول برگزار شده و سطح جلسه، حضور سران کشور‌ها بود و از سوی دیگر نیاز بود که توطئه‌ها علیه ایران خنثی شود، حضور هیات عالیرتبه ایران ضرورت داشت. هر چند که موفقیتی به دست نیامد.
این کار‌شناس مسائل بین‌الملل با اشاره به خصومت ورزی عربستان علیه ایران، ادامه داد: مطلب دیگر که مطرح است این است که آیا گنجاندن این بند‌ها در بیانیه پایانی ناشی از قصور نمایندگان ایران است یا رشوه‌ها و لابی‌های آل سعود؟ مطمئنا این مساله بر گردن دشمن است و باید بدانیم که دشمن دست از دشمنی بر نمی‌دارد. اما آیا دولت با این تحلیل موافق است که صدور بیانیه در نتیجه کار دشمن است؟
وی خاطرنشان کرد: اگر دولت این موضوع را قبول دارد، باید به این مساله نیز معترف باشند صدور بیانیه و قطعنامه‌ها در دوره دولت قبلی علیه ایران نیز نقشه دشمنان است و خیلی به دولت مربوط نیست. ما باید یاد بگیریم در مورد اشخاص یا دولت‌هایی که آن‌ها را قبول داشته یا نداریم منصفانه قضاوت کنیم.
قدیری ابیانه در پاسخ به این سوال که چرا فضای نشست سازمان همکاری اسلامی علیه ایران بود و بیشتر کشورهای عضو پشت عربستان قرار داشتن گفت: دولت‌ها عضو این سازمان هستند و بسیاری از آن‌ها مردمی نیستند. علاوه بر این، بسیاری از این کشور‌ها، دولت‌ها و مقامات سالمی ندارند و این اشخاص منافع شخصی خود را بر همه چیز ترجیح می‌دهند. بنابراین، در شرایط بحران اقتصادی که در جهان وجود دارد، رشوه‌های چند میلیاردی سعودی مسیر را برای اینگونه توطئه‌ها باز می‌کند.
وی در پایان گفت: نمونه آن، دولت مصر است که در ازای چند میلیون دلار، جزایر تیران و صنافیر را به سعودی‌ها واگذار و تظاهرات و اعتراض علیه این موضوع را ممنوع اعلام کرد. وقتی کشوری با تاریخ و سابقه مصر اینگونه عمل می‌کند، از دیگر کشور‌ها چه انتظاری می‌توان داشت؟