دیدبان: یکی از موضوعات بسیار مهم و تعیین کننده ای که در آستانه انتخابات در ایران روی می دهد و در چند انتخابات اخیر بیشتر نمود پیدا کرده، ترکیبی از حمایت ها، انتظارها و خوش آمدهای رسانه های بیگانه و دشمنان نظام جمهوری اسلامی، به برخی از نامزدها و لیست های انتخاباتی است. 

در یک ماه اخیر پس از مشخص شدن صف بندی های انتخاباتی، لیست ائتلاف اصلاح طلبان و حامیان دولت، به سوژه محافل خبری خارجی و فعالین سیاسی و رسانه ای در آن سوی مرزها تبدیل شده است. سیل یادداشت ها، گزارش ها و اخبار رسانه هایی نظیر بی بی سی فارسی، رادیو فردا، و صدای آمریکا به صورت یکسویه به سمت حمایت از اصلاح طلبان و سیاست های انتخاباتی آنها جاری شده است. بدون هیچ تردیدی، این رسانه ها، بر اساس خط مشی های کلی دولت های میزبان فعالیت می کنند و اکثر تولیدات آنها نیز باید خط سیر حفظ و کسب منافع ملی آنها را در رابطه با ایران تامین کند. 

در این میان اما نکته اصلی در دشمنی و خصومت آشکار با چندتن از فقهای نمایندگی مجلس خبرگان خودنمایی می کند. رای سلبی دادن به نامزدهای دیگر خبرگان برای عدم رای آوری آیات یزدی، جنتی و مصباح، برای اولین بار از سوی محافل اصلاح طلبی در رسانه های مجازی مطرح شد و به سرعت به موضوع داغ رسانه های بیگانه تبدیل گردید. برای موفقیت این طرح حتی اتاق های فکر گردهم جمع شدند و به فرمول بندی ریاضی و آماری پرداختند و تعداد آرای مشخص سلبی را نیز تعیین کردند. این هجمه در نوع خود بی سابقه بود و طیف وسیعی از جریان های ضدانقلاب و فعالین فراری از کشور نیز آن را در صدر فعالیت های خود قرار دادند و حجم وسیعی از تولیدات رسانه ای توسط آنها راهی شبکه های اجتماعی فعال در داخل ایران شد. 

اصلاح طلبان با انجام برخی از فعالیت های شائبه دار، بار دیگر ثابت کردند قائل به برگزاری انتخابات بدون حاشیه نیستند و در گردونه انتخابات به دنبال انتقام جویی و کینه توزی هستند. هر چند ممکن است طیفی از این جریان خود را از این امر مبرا بداند اما فعالیت تندروانه و پر سر و صدای قاطبه جریان اصلاح طلب، آب در آسیاب دشمن ریختن است. پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1376 و شکل گرفتن جریانی با نام دوم خردادی ها و سپس اصلاح طلبان، تمایل و گرایش کشورهای متخاصم نظام به در قدرت ماندن اصلاح طلبان بیشتر است. چنین تمایلی، این سوال را در ذهن متبادر می سازد که چرا چنین گرایشی وجود دارد؟  و اینکه چرا دشمن تمایلی به اصولگرایان یا جریان های انقلابی تر نشان نمی دهد؟

پاسخ روشن است. در طول حداقل دو دهه اخیر، برنامه ها و اقدامات صورت گرفته از سوی اصلاح طلبان، با هدف تضعیف بسیاری از آرمان ها، ارزش ها و نهادهای انقلابی صورت گرفته است. به طور کلی شعارهای این جریان در باب حقوق شهروندی، جمهوری خواهی و جامعه مدنی با قید عبور از اسلامیت نظام مطرح و اجرایی می شوند. اقدامات این جریان سبب بروز فتنه های 78 و 88 در کشور شده است. بسیاری از فراریان سیاسی که شامل وزرا و نمایندگان اصلاح طلب دولت و مجلس می شوند، از این طیف هستند. می توان گفت یکی از اصلی ترین جریانات سیاسی در کشور است که با گارد مقابله با نظام جمهوری اسلامی یا به استحاله بردن آن فعالیت می کند. فعالیت در چنین مسیری، راه را برای نفوذ دشمنان و رقبای ایران در منطقه و جهان باز می کند. سرمایه گذاری گسترده کشورهای خارجی در زمینه رسانه ای و فعال کردن دهها شبکه رادیویی و تلویزیونی در کنار تارنماهای فارسی زبان، مشخصا به دنبال برآورده کردن اهدافی است که منافع آنها را تامین کند. بیشتر فعالین در این رسانه ها یا از افراد فعال در جریان اصلاح طلب در کشور بوده اند یا تمایل به این طیف دارند. بسیاری از نظریه پردازان اصلاح طلب، تئوری های عبور از نظام یا کمرنگ کردن بعد اسلامی آن را از طرق مختلف مانند انقلاب های رنگی مدل سازی می کنند. در این زمینه می توان صدها مثال و نمونه آورد.

براساس پالایش اقدامات و رفتارهای جریان اصلاح طلب، نزدیک ترین آلترناتیو برای دشمنان به جای جنگ، براندازی و تحریم ها، قدرت گیری اصلاح طلبان در نظام جمهوری اسلامی است. چرا که در این جریان نیروهایی وجود دارند که می توانند نظام را با چالش در قدرت مواجه کنند و مسیر اصلی آن را در طی زمان تغییر دهند. هر چند به طیف اصلاح طلبان به چشم دشمن در داخل نگریسته نمی شود ولی بیشتر فتنه ها و اقدامات ضد امنیت و منافع ملی توسط نیروهای منتسب به آن در سال های اخیر برخاسته است. در سال های اوج قدرت این جریان، در دهه هفتاد و اوایل هشتاد، کارزارها و کارناوال های کف خیابانی اصلاح طلب به دنبال جایگزین برای نظام جمهوری اسلامی بودند و میتینگ هایی نیز با احزاب و گروه های روشنفکری در خارج از کشور برگزار می کردند.

بنابراین حمایتی که از لیست های منتسب به اصلاح طلبان توسط دشمنان می شود، حتی لیست هایی که اصلاح طلبان با کف نیروهای خود به میدان آمده اند، مورد طمع آنها برای آغاز یک روند هنجارشکنانه و ساختارشکنانه است. این امید در دل مخالفان نظام و انقلاب بار دیگر ایجاد شده که می توانند به صورت آهسته اما پیوسته به اهداف خود در بلند مدت از طریق نیروهای اصلاح طلب برسند. آمریکا و کشورهای غربی به خوبی واقفند که با نیروهای تعامل گر با دردسرها و هزینه های کمتری می توانند به داخل ساختارهای قدرت در کشور نفوذ کنند.

از این رو در کشور و در آستانه انتخابات مهم مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، دشمنان به روش های مختلف، به حمایت از یک سمت از نامزدهای انتخاباتی پرداخته اند و در انتظار پیروزی آنها به سر می برند. در بارزترین نمونه آن در تهران از لیست های مربوط به اصلاح طلبان در مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان پشتیبانی می کنند. در این گونه حمایت ها، با یک تناقض آشکار مواجه می شویم. در حالی غرب، سیستم انتخاباتی ایران و مشروعیت آن را زیر سوال می برد، در همان حال حمایت خود را از برخی از جریانات در همان انتخابات پنهان نمی کند. مشاهده می شود که لیست مورد ادعای اصلاح طلبان با نام امید، آرامش و معیشت به "لیست امید دشمنان" تبدیل شده است. رسانه های انگلیسی و آمریکایی به ویژه، شانتاژ خبری گسترده ای برای این لیست به راه انداخته اند و حجم وسیعی از تولیدات خود را به مخالفت با اصولگرایان و حمایت از اصلاح طلبان اختصاص داده اند.

در سوی دیگر ماجرا، اصلاح طلبان و شخصیت های پشتیبان آنها زمانی که در مظان اتهام حمایت دشمنان قرار می گیرند، چنین ادعایی را در حالی رد می کنند که از تبری جستن از آن امتناع می ورزند. زمانیکه بی بی سی فارسی در یک سری یادداشت ها و گزارش هایی کمپین ها و پویش های مربوط به حمایت از لیست منتسب به هاشمی رفسنجانی در خبرگان را پررنگ کرد و از آرای سلبی برای حذف سه تن از آیات یعنی جنتی، مصباح و یزدی، دفاع کرد، هیچیک از فعالین اصلاح طلب ستادهای انتخاباتی و زعمای طرفدار لیست اصلاح طلبان، موضع گیری نکردند و تنها وقتی که با فشار افکار عمومی مواجه شدند، حاضر به پاسخگویی شدند. پاسخی که بیشتر موضع طلبکارانه داشت تا اینکه به صورت محکم و کوبنده جواب دخالت های بیگانگان داده شود. این گونه برخورد با چنین موضوع مهمی نشان می دهد، اصلاح طلبان نسبت به مواضع حمایتی بیگانگان بی تفاوت نیستند و تا حدودی خوشایند آنها نیز است.

اما چرا دشمنان و رسانه های آن، لیست منتسب به نیروهای اصولگرا و جامعتین در مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری را مورد هجمه قرار داده اند. باید گفت، این جریانات در طول چنددهه از انقلاب در مقابل خواسته های دشمن بیشترین ایستادگی را از خود نشان داده اند و عملا به صخره های نفوذناپذیر در برابر آنها تبدیل شده اند، از این رو هیچ گرایش و تمایلی در دشمنان برای بر قدرت ماندن آنها وجود ندارد. با در نظر گرفتن برآیند احتمال نفوذ در میان نیروهای حاضر در عرصه سیاسی، اصولگرایان، با کمترین احتمال و اصلاح طلبان با بیشترین احتمال نفوذ روبه رو هستند و سرمایه گذاری دشمن بر اصلاح طلبان از این خصیصه نشات می گیرد.

منبع:فرهنگ نیوز