به گزارش دیدبان، به نقل از فارس، هانس بلیکس مدیر کل اسبق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و بازرس تسلیحاتی این نهاد نظارتی سازمان ملل، روز پنجشنبه با یک نشریه آمریکایی درباره احتمال اخلال‌گری‌های دستگاه‌های جاسوسی کشورها در فرایند بازرسی از تأسیسات هسته‌ای ایران گفت‌وگو کرده است.

این سیاستمدار سوئدی که از مخالفان ادعاهای آمریکا در زمینه وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق قبل از جنگ سال 2003 بود، درباره احتمال اخلال‌گری‌های سازمان‌های جاسوسی در بازرسی‌های تحت «برجام» از ایران به نشریه فارن‌پالیسی گفت: «سازمان‌های اطلاعاتی اهداف خودشان را دنبال می‌کنند.

در ایران، آنها تردیدی برای ترور (دانشمندان هسته‌ای ایران) ندارند، بنابراین احتمالاً تردیدی هم برای استفاده از اطلاعات جعلی نخواهند داشت.»

علی‌رغم این، فارن‌پالیسی می‌نویسد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای انجام وظایف نظارتی‌اش چاره‌ای جز همکاری با جاسوس‌ها ندارد.

بلیکس خود در دهه 1990، احساس کرد برای موفقیت در انجام وظایفش در بازرسی از برنامه هسته‌ای عراق، ناچار به همکاری‌های بیشتر با آژانس‌های اطلاعاتی کشورها است.

در آن زمان - چنانکه فارن‌پالیسی می‌نویسد - جاسوس‌های آمریکایی با فراهم کردن ابزارهای نمونه‌برداری محیطی در عراق و تصاویر ماهواره‌ای از تأسیسات این کشور، دو ابزار نظارتی مهم به  آژانس معرفی کردند.

علی‌رغم این، نهادهای اطلاعاتی، همیشه هم مفید و کارساز نیستند.

نقشی که آنها در حمله سال 2003 آمریکا به عراق ایفا کردند، گویای این واقعیت است. 

در آن زمان یکی از استدلال‌های محوری آمریکا برای حمله به عراق این بود که بغداد تلاش کرده از کشور نیجر، کیک زرد بخرد.

بلیکس می‌گوید این ادعا بر اساس نامه‌هایی جعلی مطرح می‌شد اما «جورج دبلیو بوش»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا همان‌ها در کنگره مبنای استدلال برای توجیه حمله به عراق قرار داد.

نهادهای اطلاعاتی در آن زمان درخواست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای تحویل آن نامه‌ها را نادیده گرفته‌اند. بعدها که آنها با انجام این کار موافقت کردند، آژانس دریافت که نامه‌ها دروغی و مجعول بوده‌اند.

سازمان‌های جاسوسی، اما تنها به دنبال تحریف مسیر بازرسی‌های آژانس نیستند، بلکه در مواردی که بتوانند در این نهاد بین‌المللی نفوذ کرده و اطلاعات آنها را برای اهداف خود به کار می‌گیرند.

حمله آمریکا و انگلیس به تأسیسات عراق در سال 1998 بر اساس اطلاعات به دست آمده از بازرسی‌های آژانس در برنامه‌ای موسوم به «آنسکام» مثال خوبی از همین قضیه است.  (آنسکام سرواژه‌ای متشکل از حروف ابتدایی عبارت «کمیسیون ویژه سازمان ملل» United Nations Special Commission است. ).

مطابق آنچه اکنون دانسته می‌شود آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی با نفوذ در این برنامه، اطلاعات آن را مستقیماً دریافت کرده و به کار گرفته‌اند.  

«اسکات ریتر»، که خود از بازرسان ارشد این برنامه بود سال 1999 فاش کرد آمریکا و انگلیس یک سال قبل‌تر، یعنی سال 1998، از همین اطلاعات برای بمباران تأسیسات عراق استفاده کرده‌اند.