دیدبان: اَللَّهُمَّ إِنّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا وَغَیْبَةَ وَلِیِّنا وَشِدَّةَ الزَّمانِ عَلَیْنا وَوُقُوعَ الفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ الأَعْدآءِ عَلَیْنا وَکَثْرَةَ عَدُوِّنا وَقِلَّةَ عَدَدِنا. اَللَّهُمَّ فَافَرُجْ ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَنَصْرٍ مِنْکَ تُعِزُّهُ وَإِمامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلهَ الحَقِّ رَبِّ العالَمِینَ. اَللَّهُمَّ إِنّا نَسْأَلُکَ أَن تَأْذَنَ لِوَلِیِّکَ فِی إِظْهارِ عَدْلِکَ فِی عِبادِکَ وَقَتْلِ أَعْدآئِکَ فِی بِلادِکَ حَتّی لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ ...(1)

نحوه تعامل امام مهدی (عج) با دشمنان

«دربارۀ آیۀ: فَمَهِّلِ اَلْکافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْداً(2) «پس کافران را مهلت بده، آن‌ها را به اندک مهلتى» در تفسیر قمى چنین آمده است: براى هنگام قیام قائم، پس او از جبّارها و طاغوت‌ها و... براى من[خداوند متعال] انتقام مى‌گیرد.»(3)

ابن زریر غافقى از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل نموده که مى‌فرمود: «او با تعداد دوازده هزار تن حداقل و پانزده هزار تن حداکثر، خروج مى‌کند، ترس و وحشت پیشاپیش او (بدل دشمنان) راه مى‌یابد. هر دشمنى که با وى برخورد کند به فرمان خدا او را از پاى درآورد شعار آنان بمیران، بمیران، مى‌باشد، و در راه خدا از سرزنش هیچ ملامت‌گرى باک و هراس ندارند. در این وقت هفت لشکر از شام بسوى آنها هجوم آورند که امام (ع) جملگى را شکست داده و آنها را به اسارت خویش درآورد و محبت و نعمت و «قاصّه» و «بزارۀ» آنها به مسلمانان بازگردد و پس از آنان جز خروج دجّال حادثه‌اى باقى نمى‌ماند، پرسیدیم: قاصه و بزاره چیست؟ فرمود: امام زمان حکومت را بدست مى‌گیرد به گونه‌ای که کسى هرچه خواهد بگوید و از چیزى نهراسد.»(4)

امام رضا علیه السّلام فرمود: «خداوند به دست مهدى (عج) زمین را از لوث کافران و منکران پاک مى‌سازد. زمین زیر پاى او پیچیده مى‌شود و هر کار سخت و دشوارى براى او آسان مى‌گردد»(5)

«امام مهدى «ع» ، در راه و کار خود سازش‌ناپذیر است و در اجراى حدود و احکام الهى و مبارزه با ستمگران قاطعیتى خدایى دارد، چشم‌پوشى و مسامحه‌اى در راه و روش او نیست، از ملامت ملامتگران نمى‌هراسد، از هیچ مقام و قدرتى نمى‌ترسد، و بدون هیچگونه ملاحظه‌اى تبهکاران را کیفر مى‌کند و صالحان زاهد و ساده‌زیست و بى‌آلایش را در مصادر امور مى‌گمارد.

قاطعیت، خصلت همۀ رهبران راستین الهى است، و در امام مهدى «ع» این خصلت در حد اوج و کمال است. و معیار پاکسازى اجتماعات بشرى همین است. عینیت یافتن عدالتى فراگیر و ریشه‌سوزى هرظلم و ستم باید بدون کمترین ترحم و ارفاق و استثنایى صورت گیرد، به طورى که در هیچ جاى جهان علت فساد و عامل بیدادى برجاى نماند، تا بتواند بتدریج به مناطق دیگر نفوذ کند، و به توطئه و کارشکنى در کار سامان‌بخشیدن به جامعۀ بشرى بپردازد.
این تجربۀ همۀ دوران تاریخ است که سازش و ارفاق و ملایمت در پاکسازى جامعه و زدودن علل و عوامل ناراستى و نادرستى و تجاوزطلبى، همواره موجب گردیده است تا پس از گذشت اندک‌زمانى، نیروهاى ضد حق و ضد عدل در سازماندهى مجدّدى تشکل یابند، و از پشت به نیروهاى مردمى و انقلابى یورش آورند، و ضربه‌هاى کارى وارد سازند، و آنان را به کلى از پاى درآورند، یا دست‌کم تضعیف کنند و در راه و کارشان ناموفق سازند. این موضوع تجربۀ همیشگى تاریخ است. و دیگربار، در دوران ظهور بزرگ، این واقعیت نادیده گرفته نمى‌شود، تا پاکسازى بزرگ و ریشه‌اى جامعۀ بشرى تحقق خارجى یابد، و از هرشکست و ناتوانى و سستى در امان ماند. از اینرو، امام منجى، در سراسر اندام جامعۀ بشرى سلولى فاسد بر جاى نمى‌گذارد، و هرخس و خاشاکى را از مسیر انسان برمى‌دارد، و هرفسادى را در نطفه خفه مى‌کند، و هرستمى را از ریشه مى‌خشکاند. در همۀ جریانهاى فاسد و ضد انسانى، همۀ عاملان، زمینه‌سازان و دستیاران آن جریانها را از دم تیغ مى‌گذراند.»(6)

«در آن روز، اسلحه پاسخ اسلحه را خواهد داد و مقاومتها درهم شکسته خواهند شد: «ألخیر کلّه فى السّیف» مهدى (عج) با مردم، با زبان منطق و رحمت سخن مى‌گوید. اما با رهبران ستم و بى‌عدالتى جهانى با زبان شمشیر سخن خواهد گفت و نهضت او انقلاب جزیره‌اى نیست، اقیانوسى است که همه‌چیز و همه‌جا را در خود مستغرق خواهد کرد و دشمنان عدالت را منهدم مى‌کند و گوشه‌اى از دنیا را باقى نمى‌گذارد تا دوباره جبهۀ ضدّ عدالت منسجم شوند و خود را جمع‌وجور کنند و برگردند. نهضت او یک شوخى بشرى نیست، ملحمۀ کبرى است و این تعبیر در روایت آمده است. ملحمۀ کبرى، نبرد بزرگ جهانى است. هر جنگى، یک یا دو متجاوز دارد، گاه یکى و گاهى هردو طرف متجاوزند. اما جنگ مهدى (عج) ، جنگ با اصل «تجاوز» است. جنگ او جنگ با همۀ جنگهاست، با فکر جنگ و با همه جنگ‌افروزان دنیا مى‌جنگد. (7)

از همین رو در دعای ندبه وقتی شروع به بیان و شمارش صفات آن بزرگوار می کنیم، بعد از نسبت او به پدران بزرگوار و خاندان مطهّرش، اوّلین جمله‌ای که ذکر میکنیم، این است:«این المعدّ لقطع دابر الظّلمه، این المنتظر لاقامة الأمت و العوج، این المرتجی لأزالة الجور و العدوان(8)»؛ یعنی دل بشریت می تپد تا آن نجاتبخش بیاید و ستم را ریشه‌کن کند؛ بنای ظلم را - که در تاریخ بشر، از زمانهای گذشته همواره وجود داشته و امروز هم با شدّت وجود دارد - ویران کند و ستمگران را سر جای خود بنشاند.»(9)

منابع:
1- دعای زمان غیبت، مفاتیح الجنان
2-  سوره طارق آیه 17
3- مکیال المکارم ج 1 ص 80
4-عصر ظهور، علی کورانی ص317 به نقل از ابن حماد ص 96
5- احتجاج طبرسی، ج ٢ ، ص ۴۴٩ ، کمال الدین، ج ٢ ، ص ٣٧٧
6- عصر زندگی و چگونگی آینده انسان و اسلام  ، محمد حکیمی ج1  صص 79-78
7- مهدی (عج) ده انقلاب در یک انقلاب ، حسن رحیم پور ازغدی صص23-22
8- کجاست آنکه براى برکندن ریشه ظالمان و ستمگران عالم مهیا گردیده؟ کجاست آنکه منتظریم اختلاف و کج رفتاریهاى اهل عالم را به راستى و اصلاح کند؟ کجاست آنکه امیدواریم اساس ظلم و عدوان را از عالم براندازد؟   
9- بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت عید نیمه‌شعبان1381/07/30