دیدبان: امنیت یکی از اساسی ترین نیازهای انسان است و جوامع برای بقا به امنیت نیاز دارند. اهمیت امنیت در جوامع به قدری بالاست که جوامع غالبا با ترس از ناامنی، تن به خواسته‌های دولت‌ها می‌دهند. از این رو دولت‌ ها گاهی اوقات برای مدیریت کردن فضای سیاسی و در اختیار گرفتن جامعه، به ایجاد بحران‌های امنیتی روی می‌آورند. این گونه که در کنار بزرگ نمایی خطر دشمن خارجی یا داخلی، خود را تنها کسانی معرفی می‌کنند که توانایی جلوگیری از ناامنی و برقراری امنیت را دارند و از این طریق علاوه بر آنکه سبد رای خود را افزایش می‌دهند، رقبای خود را از میدان به در می‌کنند.

این رویکرد بیشتر در زمانی قابل مشاهده است که دولت‌ها سعی دارند توجه جامعه را از برخی نقاط ضعف خود دور سازند و اجازه ندهند افکار عمومی روی این مسائل متمرکز شود. در نتیجه دولت­ها با استفاده از ابزارهای گوناگون رسانه‌ای، تلاش می‌کنند در کنار القای تهدید در افکار عمومی، ایجاد و حفظ امنیت را در صدر خواسته‌های مردم قرار دهند، خواسته‌ای که برای تامین آن تنها دولت‌ها می‌تواند وارد میدان شوند. در نتیجه حزب و گروه حاکم می‌تواند آرای و به عبارت دیگر قدرت خود را حفظ کرده و یا افزایش دهد.

لیکود، حزب جنگ سالار

راست گرایان و به خصوص حزب لیکود، در فلسطین اشغالی چند سالی است که با ایجاد بحران امنیتی به مدیریت جامعه می‌پردازند و با تمام توان تلاش دارند این باور را به ساکنان مناطق اشغالی، القا کنند که تنها آنها می‌توانند از ساکنان مناطق اشغالی دفاع کنند و حافظ امنیت آنها باشند. نکته‌ای که در تبلیغات انتخاباتی حزب لیکود به رهبری نتانیاهو به وضوح مشاهده می‌شد به گونه‌ای که در این تبلیغات ادعا می‌شد، تنها حزب لیکود است که امنیت را برای کودکان به ارمغان خواهد آورد و احزاب دیگر مانند کودکی تنها به درگیری‌های حزبی خود مشغول هستند و دغدغه امنیتی برای ساکنان مناطق اشغالی ندارند. علاوه بر این با نگاهی اجمالی به وقایع ده ساله اخیر رژیم صهیونیستی که جنگ‌هایی نظیر 22 روزه در سال 2008، هشت روزه در سال 2012 و 51 روزه در سال 2014  دیده می‌شود، بیشتر این جنگ‌ها به فاصله کوتاهی قبل از انتخابات کنست برگزار شده است و احزاب راستگرا و به خصوص لیکود از آنها به عنوان یک کلیپ گسترده تبلیغاتی در جهت جلب اقبال عمومی ساکنان مناطق اشغالی بهره برده اند.

از یکی دوماه گذشته که احزاب مخالف نتانیاهو از قبیل حزب "اسرائیل خانه ما" به رهبری آویگدور لیبرمن، حزب "کار" به رهبری اسحاق هرتزوگ و حزب "یش عاتید" به رهبری یائیر لاپید احتمال انحلال کابینه را قریب الوقوع دانستند و خود را برای انتخابات زودهنگام پس از انحلال آماده کردند، این احتمال وجود داشت که دولت راستگرای نتانیاهو همچون گذشته برای جبران این تهدید و تثبیت خود بار دیگر دست به ایجاد یک بحران امنیتی بزند. شاید در آن هنگام کارشناسان مسائل سیاسی رژیم صهیونیستی به ترتیب دادن جنگی دیگر با نوار غزه یا  مقاوت سوری در بلندی‌های جولان و یا حتی با حزب الله لبنان فکر می‌کردند، اما وضعیت امنیتی اکنون شرایط دیگری را برای اسرائیل رقم زده است. اگر نگوییم که شرایط کنونی با مدیریت رژیم صهیونیستی آغاز شده است و سران رژیم صهیونیستی آگاه نبوده اند که با مطرح نمودن موضوع تقسیم مکانی و زمانی مسجد الاقصی این طور فلسطینی‌ها به خشم می‌آورد (که محال به نظر می‌رسد)، شرایط فعلی و بحران امنیتی که رژیم صهیونیستی نام جعلی "انتفاضه چاقو" بر آن گذاشته است، می‌تواند کارویژه ای مشابه جنگ‌های گذشته برای اسرائیل داشته باشد و دولت راستگرای کنونی در پرتو آن خود را فاتح بحران امنیتی دیگر بخواند و با قدرت رسانه‌ای که در دست دارد بر اقبال عمومی خود بیفزاید و برای چند ماه هم که شده از خطر انحلال فاصله بگیرد و یا خود را برای انتخابات آماده کند.

نتانیاهو علاوه بر نشان دادن خود به عنوان ناجی ساکنان فلسطین اشغالی، جلب اقبال عمومی، مظلوم نمایی و مشروع جلوه دادن تعدی به حقوق فلسطینیان، افزایش بودجه و کمک های نظامی، تصویب قوانین و مجازات های تنبیهی برای فلسطینیان(1) و... را از همین روش به انجام می رساند.

شکست نتانیاهو

با توجه به سابقه ای که نتانیاهو از خود نشان داده است، در جریان انتفاضه سوم هم می توانست از شرایط امنیتی سو استفاده کند و اهداف خود را پیش ببرد، اما طبق نظرسنجی از ساکانان فلسطین اشغالی که از سوی شبکه ده رژیم صهیونیستی در شش نوامبر صورت گرفته است. تنها دو درصد به نتانیاهو نمره کامل در مواجهه با اتفاقات اخیر را داده اند و بیش از 20 درصد نمره عملکرد نتانیاهو را کمتر از دو از ده دانسته اند. به صورت میانگین ارزیابی سیاست های نتانیاهو در جریان وقایع اخیر 4.5 امتیاز از ده را کسب کرده است.(2) این در حالی است که 13 رای نمایندگان عرب کنست در مخالفت با راستگرایان افراطی و در راس آنها لیکود خواهد داد. بر این اساس رای شکننده 61 موافق و 59 مخالف که از کنست بیستم گرفته بود با کاهش روبرو شده است و در صورت انتخابات اکثریت لازم برای تشکیل کابینه را نخواهد داشت. از سوی دیگر مخالفان نتانیاهو به دنبال انتخاباتی دیگر هستند.

در همین نظر سنجی مذکور پرسیده شده که شایسته ترین فرد از بین افراد سیاسی برای مواجهه با حوادث اخیر کیست؟ پاسخ این پرسش به هیچ وجه رضایت نتانیاهو را به دنبال ندارد. در نظر ساکنان فلسطین اشغالی نتانیاهو کمتر از نصف نفر اول پاسخ این پرسش بود، لیبرمن رییس حزب "اسرائیل خانه ما"، توانسته بود نظر 39 درصد از ساکنان فلسطین اشغالی را به خود جلب کند، در حالی که میزان موفقیت نتانیاهو در این مورد تنها 16 درصد بود، نکته جالب آن است که چپ گرایان، که با راه حل دو دولت شناخته می شوند و در پی از سرگیری مذاکرت صلح با فلسطینی ها هستند، در نظرسنجی به اندازه نتانیاهو شایسته مدیریت شرایط کنونی بوده اند. یکسان بودن اقبال به چپ گرایان و نتانیاهو برای مدیریت شرایط انتفاضه به معنی بازگشت از راه خشونت نیست، لیبرمن که بیشترین شایستگی برای مدیریت شرایط در این نظرسنجی، رئیس حزب "اسرائیل خانه ما"ست که در جریان انتخابات ۲۰۰۹ اسرائیل با شعار «وفاداری نباشد، ملیتی نیست» به کینه ورزی علیه شهروندان عرب اسرائیلی مشهور شد و از حامیان سرسخت شهرک سازی است.

نکته دیگری که در این میان خودنمایی می کند، با فرض وقایع حاشیه عید پسح و حضور یهودیان در مسجد الاقصی که خواهان تفسیم زمانی و مکانی مسجد الاقصی بودند به عنوان سبب وقوع انتفاضه سوم است. که با فرض مذکور 42 درصد از پرسش شوندگان که همه یهودی های ساکن فلسطین اشغالی بودند، با اجازه یهودیان برای نماز در مسجد الاقصی مخالفت کرده اند، این میزان بالای مخالفت در حالیست که 22 درصد از افراد از پاسخ به این سوال امتناع کرده اند.

آویگدور لیبرمن

سخن پایانی

کاهش محوبیت اجتماعی نتانیاهو در کنار وضعیت نتانیاهو در کنست که در صورت خروج حتی یک حزب از کابینه، راهی جز انحلال ندارد، کابینه او را بیش از پیش متزلزل ساخته است و نخست وزیر رژیم صهیونیستی به دنبال راهی برای بقا در قدرت است و تمام تلاش خود را در این زمینه به کار خواهد بست، اما همانگونه که رقبا و مخالفان وی از "آویگدور لیبرمن" رهبر حزب" اسرائیل خانه ما که خود از راست گراهای افراطی است و در کابینه کنونی وزارت خارجه را به دست دارد، گرفته تا اسحاق هرتزوگ رهبر اپوزیسیون در فلسطین اشغالی و رهبر حزب "کار" همه معتقدند سال 2016 رژیم صهیونیستی انتخاباتی دوباره را تجربه خواهد کرد و بار دیگر کابینه عمر قانونی چهار ساله خود را به پایان نخواهد رساند.

1. http://nedains.com/fa/news/312614

2. http://www.arab48.com/2015/11/06/اسرائیلیات / الاخبار/ استطلاع نتانیاهو