به گزارش دیدبان به نقل از فارس، جمعی از دانشجویان بورسیه در نامهای به پورمختار رئیس کمیسیون اصل نود اعلام کردند: ضمن تشکر از تلاشهای حضرتعالی در احقاق حق دانشجویان مظلوم بورسیه نکاتی را به حضور شما اعلام میکنیم و امید داریم منشا آگاهی بیش از پیش افکار عمومی و مسئولان درگیر دراین پرونده شود، در ماجرای بورسیهها پس از افتادن تشت رسوایی اتاق جنگ در وزارت علوم و مشخص شدن دروغهای آنها در تهمت به بورسیهها، ایشان استراتژی فرار به جلو را در دستور قرار داده و با تحریف واقعیت اصلی یعنی مشکلات اساسی دانشجویان بورسیه به ارائه گزارشهای کذب و تحریف شده به نهادها و مقامات عالیه نظام میپردازند و به همه به دروغ میگویند مشکل دانشجویان بورسیه حل شده است.
در این نامه آمده است: وزارت علوم به دروغ مشکل دانشجویان را ادامه تحصیل عنوان میکند و در گزارشهای خود از باز بودن پروفایل آموزشی دانشجویان خبر میدهد اما به چگونه باز شدن بسیاری از آنهایی که موقتا باز شدهاند اشاره نمیکند و این غیر از پروفایلهایی است که هنوز بستهاند.
دانشجویان بورسیه در این نامه ادامه دادهاند: اخذ تعهد برای پرداخت غرامت 40 تا 50 میلیون تومانی از دانشجویان، یکی از راههایی است که به باز شدن پروفایلهای دانشجویان انجامیده است و هر کسی که با سیستم مالی دانشگاهها آشنا باشد میداند این کار موقتی است و دانشگاهها مجبور به اجرای وثیقهها و تعهدات مالی دانشجویان خواهند شد، همان گونه که تابستان امسال یکی از دانشجویان را به علت پاس نشدن چک تعهد تا مرحله بازداشت بردند.
در ادامه این نامه آمده است: اساسا مگر دانشجویان با هدف تحصیل در مقطع دکترا در فراخوان بورس شرکت کرده اند که اکنون مطالبه آنان به ادامه تحصیل آن هم با اعمال شاقه تنزل مییابد؟ بسیاری از دانشجویانی که از بهترین دانشگاههای اروپا و آمریکا و کانادا پذیرش داشتهاند یا در کنکور دکترا به صورت روزانه قبول شدهاند، تنها به علت بهره مند شدن از مزایای قانونی بورس، به تمام پذیرشهای خود پشت پا زده و حتی از شغلهای رسمی خود استعفا داده یا از موقعیتهای شغلی بهتر خود به خاطر بورسیه دکتری انصراف دادهاند.
دانشجویان بورسیه خطاب به پورمختار اعلام کردند: طبیعتا اگر قانون بر وزارت علوم حاکم بود (که نیست)، طبق تعریف بورس، تمام دانشجویان بورسیه بنا به تعهدات رسمی اخذ شده که ثابت میکند دانشجویان در استخدام وزارت علوم و فاقد حق اشتغال و کسب درآمد می باشند، باید از پرداخت مقرری و تضمین جایابی برخوردار باشند نه اینکه اکنون منت ادامه تحصیل را بر سر دانشجویان مظلوم بگذارند.
در این نامه آمده است: به مدد حضور بانی یکی از غلطترین کارهای چند ساله اخیر یعنی شخص مجتبی صدیقی رئیس سازمان امور دانشجویان نه تنها از بهره مندی از مزایای کاملا قانونی و شرعی بورس خبری نیست بلکه تعداد زیادی از دانشجویان بورسیه هنوز در گیر و دار پرداخت غرامتهای 40 تا 50 میلیونی قرار دارند. و دانشگاهها از دانشجویان تقاضای چک بعنوان ضمانت جهت ادامه تحصیل میکنند.
در این نامه خطاب به پورمختار آمده است: آیا به نظر شما مشکل افراد زیر حل شده است؟ دارندگان حکم قطعی بورس که لغو بورس شده اند وبنابر صحبتهای حضرتعالی در رسانه ملی و تصمیم کمیته 5 نفره که احکام این دانشجویان غیر قابل بازگشت است ولی همچنان لغو بورس هستند. عدم نیاز دانشجویان از دانشگاههایی که قبلا از آنها اعلام نیاز داشتهاند. فارغ التحصیلانی که از محل کار خود برکنار شدهاند، نزدیک به 1200 دانشجویی که هنوز وزارت علوم برای جایابی آنها هیچ قدمی برنداشته است و حتی به دانشگاهها دستور داده شده از جایابی آنها خودداری کنند، افرادی که به علت مشکلات خودساخته وزارت علوم و سازمان دانشجویان به دلایل واهی کسر معدل و کبر سن لغو بورس اعلام شدهاند، طبق مصوبه کمیسیون اصل 90 باید از بورس کماکان بهره مند باشند ولی هنوز محکوم به پرداخت غرامت ظالمانه هستند.
در این نامه آمده است: لازم به ذکر است که طی روزهای اخیر مجتبی صدیقی به دانشجویان اعلام کرده است که رئیس و دادستان دیوان محاسبات مانع اجرای تصمیمات کمیسیون اصل 90 در وزارت علوم است که ایجاب میکند مسئولان مربوطه رسما نسبت رد یا تایید آن اقدام کنند تا سهم دیوان محاسبات در ظلم به بورسیهها یا کمک به رفع ظلم به آنان مشخص شود.
در این نامه خطاب به پورمختار آمده است: دانشجویان برای احقاق حق خود از پای ننشسته و سکوت نکردهاند ولی فریاد رسی ندارند. از نزدیک به یک ماه پیش تاکنون به ثبت شکایت علیه وزارت علوم در مراجع مختلف اعم ازدبیر خانه مجلس و قوه قضاییه پرداختهاند. لذا از جنابعالی خواهشمندیم به شکایات ما دانشجویان از وزارت علوم توجه ویژهای داشته باشید و با فوریت این پرونده را به مراجع قضایی ارسال کنید زیرا وزارت علوم نیت تمکین از مصوبه کمیسیون اصل 90 مجلس را ندارد و همچنان ما دانشجویان بورسیه و خانوادههای مظلوممان در بلاتکلیفی و سرگردانی هستیم.