"دیدبان":سیدمصطفی فرقانی نویسنده و روزنامه‌نگار، کار خود را تقریبا از سال‌های انقلاب آغاز کرده است و طی مدتی که از شروع کارش می‌گذرد، بیش از هزار و ۴۰۰ مقاله و مطلب را در روزنامه‌ها و نشریات به چاپ رساند. او به مدت چند سال ستون «دیده بگشا» را در روزنامه کیهان داشت.

فرقانی در کار مطبوعاتی با نام مستعار م ـ سیاه‌جامه نوشته و تعدادی از داستان‌ها و آثارش هم در کتاب‌هایی مانند «عطر عطش» و «فصل درو» به چاپ رسیده است. به گفته خودش، مدتی است به کار اصلی خود یعنی داستان‌نویسی بازگشته است. همچنین باور دارد که یک نویسنده نمی‌تواند نسبت به وقایع پیرامون خود بی‌تفاوت باشد.

این نویسنده به مناسبت تحولات جدید در نوار غزه، یک داستان مینی‌مال نوشته که آن‌ها را در اختیار قرار داده است. عنوانی که برای این داستان‌ها انتخاب شده است، «سیف الاسلام» است. این داستان در ادامه می‌آید:

دست‌هایش خونی بود، همین نیم ساعت پیش کارشان را ساخته بود. هفت نفر از سربازان اسیر ارتش سوریه را به تنهایی اعدام کرده بود. دست‌ها و پا‌هایشان را بسته بودند و افتخار اعدام آن‌ها را به او داده بودند که لقب سیف‌الاسلام را داشت. صدای الله اکبر سربازان هنوز درگوشش می‌پیچید. همین چند دقیقه قبل خود شیخ ناصر مستقیما از قطر به او تلفن کرد و تبریک گفت و وعده بهشت را به او داد و او طوری موبایل را گرفته بود تا گوشی خونی نشود!

دست‌هایش را زیر شیر آب گرفت. تلویزیون دولتی سوریه تصاویری از غزه را نشان می‌داد. ناله و فریاد فلسطینی‌ها همراه الله اکبرشان صدای گزارشگر را محو کرده بود. ارتش صهیونیسم از هوا و زمین غزه را زیرآتش گرفته بود. اجساد کودکان فلسطینی توسط امدادگران دست به دست می‌شد.

سیف‌الاسلام دست‌هایش را خشک کرد و به طرف تلویزیون رفت. نگاهی به تصاویر اجساد کودکان فلسطینی انداخت، تلویزیون را خاموش کرد و سراغ لپ تاپش رفت تا با بهشت چت کند!