دیدبان: کاهش سقف بودجه حکایت از لزوم صرفه جویی در بودجه عمومی دولت دارد که امری ممدوح است که در اصطلاح سفت کردن کمربندها در حوزه مصارف بودجه ای تلقی می‌شود که معنای یک قدم به جلو دارد اما تخصیص و تامین وجوه برای اموری غیر ضرور مفهومی جز برداشتن دو قدم به عقب ندارد.
نیم نگاهی به مصوبات متعدد دولت در صدور جواز خرید خودروی خارجی به دستگاهها هم به لحاظ قیمت و هم به لحاظ تخریب مبانی اقتصاد مقاومتی و عدم توجه به توان تولید در داخل اقدامی ضد و نقیض محسوب می‌شود که فقط به دو نمونه از دهها مورد به شرح زیر اشاره می‌شود.
هیئت وزیران در جلسه 11/6/1394 به پیشنهاد شماره 02/100/22342 مورخ 29/4/1394 وزارت راه و شهرسازی و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب کرد: وزارت راه و شهرسازی مجاز است نسبت به خرید دو دستگاه خودروی خارجی ون برای نصب دائم تجهیزات مربوط به ارزیابی، مطالعه و مدیریت روسازی راه ها، نیروگاه ها و راه آهن از محل اعتبارات مصوب مربوط با رعایت سایر قوانین و مقررات اقدام نماید.
ب: هیئت وزیران در جلسه 11/6/1394 به پیشنهاد شماره 82443 مورخ 13/5/1394 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب کرد: سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان ها مجازند نسبت به خرید 31 دستگاه خودروی سواری سوزوکی گرندویتارا و شصت و دو دستگاه خودروی سواری پژو پارس (ELX) از محل اعتبارات مصوب مربوط با رعایت سایر قوانین و مقررات اقدام نمایند. سهمیه هر یک از سازمان‌های مدیریت و برنامه ریزی استان ها توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تعیین می‌گردد....
آیا با توجه به شرایط موجود تحریم اگر مدیران 31 استان خودروی سواری گرندویتارا 130 میلیون تومانی سوار نشوند اشکالی پیش می‌آید و چنین مدیری نمی‌تواند با ماشین پژو پارس 30 میلیون تومانی رفت و آمد کند؟ آیا باید دولت در یک طرف ستون تراز عملکرد خود یارانه 45 هزار تومانی فلان بازنشسته را به دلیل آنکه مثلا 5/2 میلیون تومان دریافتی دارد قطع کند و در طرف دیگر تراز ماشینی 130 میلیون تومانی زیر پای مدیران خود بیندازد؟...
اگر دولت در تامین منابع بودجه در شرایط تحریم واقعا در تنگنا قرار دارد پس این گشاده دستی ها برای چیست؟ اگر خزانه خالی است و دولت شرمنده حق التدریسی ها و بازنشستگان و اقشار آسیب پذیر جامعه است پس این خاصه خرجی‌ها از کدام خزانه پر دولت تامین و تخصیص می یابد؟ چطور می توان پذیرفت که خزانه برای برخی از گروه های هدف جامعه خالی است اما برای برخی از مدیران که به پژو پارس قانع نیستند و ماشین گرندویتارا را می طلبند، خالی نیست؟
منبع: رسالت