به گزارش دیدبان به نقل از جوان، در هیاهوی دیدار مسئولان دولتی با هنرمندانی که در بستر بیماری افتادهاند، هنرمندی متعهد به انقلاب سالهاست که در بستر بیماری افتاده اما دولتیها مدتهاست که سراغی از او نمیگیرند. احمد عزیزی شاعر صاحبسبک انقلاب اسلامی نزدیک به یک دهه است که روی تخت بیمارستان است و این روزها در خبرهای ملاقات مسئولان با برخی از هنرمندان بیمار، جا دارد نامی از وی به میان آید تا شاید یک مقام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا یک مدیر دولتی بلندپایه به صرافت بیفتد و سراغی از وی بگیرد.
احمد عزیزی، غزلسرای کرمانشاهی شاعر دلداده به انقلاب اسلامی که از تأثیرگذارترین شعرای پس از انقلاب ادب فارسی به شمار میرود، هشت سالی است که در بیمارستان امام رضا(ع) شهر کرمانشاه بستری است.
احمد عزیزی، شاعری از بطن انقلاب
احمد عزیزی متولد سال ۱۳۳۷، در زمان پیروزی انقلاب جوانی ۲۰ ساله بود که سر پرشوری داشت. گفته میشود این شاعر در سرودههایش نشان داده که پیرو شعری مولوی است. در میان کتابهای شعری که از این شاعر منتشر شده میتوان به کتابهایی همچون «کفشهای مکاشفه»، «یک لیوان شطح داغ»، «باران پروانه»، «روستای فطرت»، «ترانههای ایلیایی» اشاره کرد. عزیزی در ابتدای انقلاب همکاری خود را با روزنامه «جمهوری اسلامی» آغاز کرد و در سال ۶۰ فردای روز ترور مقام معظم رهبری در مسجد ابوذر تهران، شعری به قلم او در «جمهوری اسلامی» منتشر شد. عزیزی در مطلع این شعر که تیتر «ای غزلخوان بلبل باغ خدا» نام داشت، خطاب به مقام معظم رهبری نوشت: میرسد این مژده از گلشن به گوش/ مرغ حق هرگز نخواهدشد خموش/ گر به تاراج خزان گلبن رود/ خون رز خود در قدح آید به جوش. با این سروده شاعر جوان ارادت خود را به مقام معظم رهبری نشان داد و بعد از آن نیز مقدمه «رؤیای رویت» را نوشت: امروز عموم ارباب بَصَر و کافۀ اصحاب نظر مستحضرند که جمال سیدعلی را جز به دیده اولیاءِ اِله، نشاید دید و مرتبۀ جنابش را به غیر از ترازوی ولایت نتوان سنجید؛ حضرتش خلفِ صالحِ پیر خمین است و جمالش نور عین و از پنجره باغش رایحه اولیای مطلق درگذر و از شعشعه چراغش نور سادات برحق جلوهگر است.»
عیادت مقام معظم رهبری از عزیزی
در سال ۱۳۶۹ مقام معظم رهبری دیداری با شعرای سازمان تبلیغات اسلامی داشتند، در این جلسه احمد عزیزی به شعرخوانی میپردازد. بعد از اتمام شعرخوانی، رهبر انقلاب خطاب به جمع حاضر میفرمایند: «من به مناسبت شعر آقای عزیزی، این جمله را عرض میکنم که در جمع شعرای امروز - چه آقایانی که اینجا تشریف دارند، چه بعضی دیگر که نیستند - جوهرهای خیلی ممتازی مشاهده میشود. آقایان اساتید و قدیمیها که به جای خود، اما این جوانان شاعر هم انصافاً جوهر ممتازی دارند.» در بخش دیگری از همین جلسه، رهبر انقلاب بار دیگر به شعر عزیزی اشاره میکنند و میگویند: آنچه که امروز مشاهده میشود، استعدادهای خوب و گاهی یک پروازهای بلند است. انسان میبیند که این شعرها، مضامین بسیار ممتازی دارند؛ چه مضامین انقلابی و اجتماعی و چه مضامین دینی و اسلامی و عرفانی؛ مثل مضمونی که در شعر آقای عزیزی بود.
احمد عزیزی در سال ۸۶ دچار ضایعه میشود و به کما میرود. از آن زمان به بعد این شاعر در بیمارستان بستری است. رهبر انقلاب سال ۹۰ سفری به کرمانشاه میکنند و با مردم آن دیار دیدار صمیمانهای داشتند، در میان برنامه فشرده حضور رهبری در کرمانشاه، ایشان به دیدار شاعر بیمار میروند. این دیدار مهمترین و شاید تنهاترین ملاقاتی باشد که شاعر در طول سالهای بیماریاش داشته است. پس از آن نیز شاید تنها در سالگرد ملاقات رهبر معظم انقلاب با احمد عزیزی، یادی از این شاعر به میان آورده شود.
زینب عزیزی، خواهر احمد، درباره آخرین وضعیت جسمانی شاعر میگوید: حال عمومی احمد خوب است؛ ضربان قلب، تعداد نفسها و فشار خونش حالت طبیعی دارد. احمد یک مقدار به خاطر عدم فیزیوتراپی پاهایش تغییر شکل داده و حالت خشک مانده است؛ من هم توانایی مالی که فیزیوتراپ برایش بیاورم ندارم، پرسنل بیمارستان امام رضا(ع) چیزی برایش کم نمیگذارند اما از لحاظ فیزیوتراپی به لحاظ انجام کار مشکل داریم. مخارج ایشان برای خورد و خوراک و مسائل بهداشتی است؛ داروهایش تفکیک میشود و معمولاً به صورت آزاد تهیه میکنیم؛ احمد مریض هشت ساله است و برای همین هر روز برایش غذا میپزیم؛ درآمد احمد فقط برای خورد و خوراکش خرج میشود.
زینب عزیزی معتقد است مسئولان احمد را فراموش کردهاند و میگوید: میتوانم بگویم که «از دل برود هر آنکه از دیده برفت»؛ احمد از دیدهها رفته است و همه فراموشش کردهاند.
احمد عزیزی نمونهای است از هنرمندانی که عمر خود را وقف انقلاب اسلامی کردهاند و امروزه در کمال ناباوری از سوی مسئولان فراموش شدهاند.