به گزارش دیدبان به نقل از جهان ، ماجرای اخیر زاکانی و رسانه ملی بازی دو دوز گروه های سیاسی سر میز هسته ای است. اتفاقات ساده را باید با عقبه اجتماعی و سیاسی آن تحلیل کرد. ماجرا خیلی ساده است. آقای زاکانی حاضر نشد سر میز مناظره با جناب بعیدی نژاد حاضر شود. اما علتش؟ برخلاف تصویر مغشوشی که ساخته شد، زاکانی به حکم قانون سر میز مناظره نرفت. مناظره خلاف مصوبه کمیسیون ویژه بررسی برجام بود. البته حکم عقل و منطق نیز همین بود.

اما چرا برخی رسانه ها آب به ریسمان بستند و به شکل معنادار و کم سابقه ای خواستند این اقدام قانونی را تخریب کنند؟

مساله را باید در "منفعت تاریخی دوقطبی هسته ای" دید. "آخور چرب" در تداوم این دوقطبی وحدت شکن است. دوقطبی برجام برای برخی در کشور آورده جدی سیاسی دارد. کسانی که فکر می کنند از توافق هسته ای می توانند جیب شان را پر کنند تلاش دارند بر آتش دوقطبی ها بدمند. اما تشکیل دوقطبی ها، معرکه جدیدی نیست. ماه ها است جبهه ها شکل گرفته است. ۲ گروه از ابتدا حسب اعتقادشان دو سر قطب قرار گرفتند. اما گروه دیگری هم بود که از ابتدا میانه میدان بازی می کرد. مواضع و بیانیه های هسته ای شان سفید بود و به سکوت گذشت. فرصت را در کم صحبتی دیدند. نور پایین می رفتند و از وسط لحاف نیم نگاهی نیز به هردو سر طیف داشتند. تا اینکه این اواخر احساس کردند فرصت کوتاه است و حساب شان کسری دارد و دست آخر اینکه سفره در حال جمع شدن است. پس به تکاپو افتادند.

ماجرا اینجاست؛ رسانه هایی که تلاش کردند ادبار زاکانی از دمیدن به آتش دوقطبی سیاسی را مورد طعنه و کنایه قرار دهند همان ها هستند که احساس کردند سرشان بی کلاه مانده است.

این جریان همان ها هستند که همواره بین اصولگرایی و اصلاح طلبی دونبش بازی کردند و بساطشان را جایی پهن کردند که صدای درهم و دینار بیشتر برسد. اما این روزها احساس غبن کردند. ماه ها پی اسکناس سی و پنج تومنی بودند و طبیعی است که حالا احساس خسران کنند. بنابراین این روزهای پایانی تصویب یا رد برجام را غنیمت شمردند. تحلیل ها کردند و تاس انداختند و ریسک نمودند که بین دو قطب یکی را انتخاب کنند که ظاهراً جریان دولت را پرشانس تر یافتند. زاکانی به حکم استمرار این دوقطبی حیثیت ساز باید چوب می خورد. نقش پای رسانه هایی که یکسرشان در مجلس و سر دیگرشان در دولت است در این تخریب پرهیاهو قابل کتمان نیست.

فارغ از آنچه میان رسانه ها و سیاسیون رفت اشتباه فاحش رسانه ملی در شکل دهی این مناظره است. این روزها وقت مناظره نیست چون مساله برجام قرار نیست در حوزه افکار عمومی تعیین تکلیف شود. برجام باید مستند به منافع و مصالح ملی در مراجع قانونی بررسی شود و اگر هم مناظره ای باید برگزار شود باید کارشناسی و پشت درهای بسته باشد که بهترین مکانش نیز همان کمسیون ویژه است، تا نهایتا جمع بندی به افکار عمومی ارائه شود.