به گزارش دیدبان به نقل از مهر ، سناتورهای حامی توافق هسته ای با ایران مدت ها است سخت تلاش می کنند نشان دهند تا با چه توافقی موافقت کرده اند.

این در حالیست که نقایص توافق هسته ای با ایران زیاد است. توافق جامع هسته ای کشورهای ۱+۵ با ایران موسوم به «برجام» ضعیف تر از توافقات قبلی منع و تکثیر سلاح های هسته ای با آفریقای جنوبی و لیبی است. بر خلاف آنچه کاخ سفید می گوید، بازرسی ها و مکانیسم راستی آزمایی نیز از توافق های پیشین ضعیف تر است. برجام پیشاپیش به ایران امتیاز و پاداش داده و به این کشور اجازه می دهد تا بدون تبعات خاصی فریبکاری کرده و از توافق خارج شود.

«جان کری» وزیر امور خارجه آمریکا ظاهراً بدون مخالفت به ایران اجازه داده است تا خود از سایت پارچین-که اداعا می شود ایران در آن به امور مربوط به تأسیسات هسته ای مشغول است- نمونه برداری کند.

اکنون وقت آن رسیده است تا به نقص های مذکور، مشکل دیگری را بیفزاییم: کری در آرزوی کوته بینانه خود برای رسیدن به جایزه نوبل، ظاهرا چین را مسئول بازطراحی راکتور آب سنگین اراک کرده است؛ جایی که ایران می تواند پلوتونیم تولید کند.

خبرگزاری چینی شینهوا پیشتر این خبر را اعلام کرده بود. در این خبر به نقل از «وانگ یی» وزیر امور خارجه چین گفته شد: این امر شرایط مطلوب تری را برای توسعه روابط چین با ایران فراهم خواهدساخت.

چین همکاری نزدیکی با ایران خواهد داشت و برای تضمین اجرای این توافق، به ایفای نقش مثبت و سازنده ای در بازطراحی راکتور آب سنگین اراک ادامه می دهد. بنابراین، مسلم است که آمریکا بازنده برجام خواهد بود.