به گزارش دیدبان به نقل از فرهنگ ، فجر. هرفردی با شنیدن این عبارت بی شک به یاد جشنواره فیلم فجر می افتد که همه ساله در روزهای بهمن برگزار می شود و به نوعی در سرمای زمستانی ماه بهمن بهاری برای سینماگران به حساب می آید. جشنواره بین المللی فجر که دیگر به سن و سال یک جوان جا افتاده رسیده و بیش از سی و سه دوره از برگزاری آن می گذرد تبدیل به یک جشنواره سینمایی مطرح در سطح خود شده و هر ساله چشم بسیاری از سینماگران به این رویداد بزرگی سینمایی کشور است که به برکت انقلاب اسلامی ایجاد شده تا همه آثار خود را در آن به نمایش در بیاورند.
جشنواره فیلم فجر، سپیده دم سینمای جهان
شاید توضیح این مسائل بدیهی باشد که معنای فجر چیست، اما بیان آن برای تذکر و یادآوری خالی از لطف نیست. عنوان فجر برگرفته از سوره مبارکه «فجر» است که به معنای سپیده دم بوده و نامگذاری جشنواره سینمایی انقلاب اسلامی به این عنوان، به معنای خروج از تاریکی و آغاز سپیده دم در فضای هنری و سینمایی کشور است. فجری که قرار است در ظلمات دنیای مادی، روشنایی برای هنرمندان جهان باشد و به عنوان جریان مقابل سینمای غرب که علم ماتریالیسم را بر افراشته داشته قرار گیرد و فریادهای هنرمندان مظلوم جهان را بر سر آنها خالی کند.
حال مسئله ای که موجب شد تا این نکات بیان شودحکم حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی کشور برای دبیر بخش بین الملل این جشنواره بود. به موجب این حکم سیدرضا میرکریمی به عنوان «دبیر بخش بین الملل سینمای ایران!» منصوب شد. نکته این حکم در این بود که ایوبی ضمن جداسازی بخش بین الملل از بخش سودای سیمرغ یا همان سینمای ایران که سال پیش شاهد آن بودیم و برای دوره آتی نیز همین روال را پیش گرفت، عنوان فجر را که نام و نشان جشنواره ای سینمای ایران است را نیز از ترکیب آن حذف کرده و تنها به عنوان «سینمای ایران» بسنده کرده است. آن هم سینمای بین الملل جشنواره ای که باید محلی برای تلاقی افکار و آرای انقلابی سینماگران جهان باشد و قرار است به واسطه آن سینماگران ضد سلطه امپریالیسم به تولید محصول سینمایی دست بزنند و مطمئن باشند که جایی در این گوشه دنیا هست که آثارشان را می پذیرد و به آنها بها می دهد و لازم نیست نگران بایکوت جریان های غربی - صهیونیستی در سینمای جهان باشند. جشنواره ای که سپیده دم شبی ظلمانی در سینمای جهان است.
جشنواره فیلم فجر به طور کلی ویترین سینمای انقلاب اسلامی است و اکنون وقتی عنوان اصلی آن یعنی فجر از ترکیب این جشنواره کنار گذاشته می شود، تنها ملجا و مامن سینماگران ضد سلطه و انقلابی جهان نیز از بین می رود. زیرا جشنواره های سینمایی بسیاری در گوشه و کنار جهان در مناسبت های مختلف در طول سال برگزار می شود ولی جشنواره جهت داری که غرب و نظام اخلاقی آن ها را به آن معنی هدف گرفته باشد وجود ندارد.
خاکریز سینمایی جریان بیداری اسلامی
جشنواره فیلم فجر خاکریز سینمایی جریان بیداری است که اگر این سپیده دم سینمایی نباشد بیداری رخ نخواهد داد و قرار است این سینما، کارکرد هوشیار کنندگی داشته باشد و روح و جان انسان های جهان را بیدار کند.
در بخشی از حکم ایوبی خطاب به میرکریمی آمده است: «سینمای ایران در سخت ترین شرایط توانست پنجره ای به بیرون بگشاید؛ و امروز که درب های جهان به روی فرهنگ وهنر ایران بزرگ باردگر گشوده شد ...» حال این سوال ایجاد می شود اکنون که سینمای ایران توانسته از گردنه های پر پیچ و خم عبور کند و پنجره ای رو به سپیدی به روی خود بگشاید چگونه با حذف عنوان فجر از این جشنواره می توان به ادامه این مسیر امید بست؟ فجری که ماهیت و هویت اصلی این جشنواره است و اکنون با حذف آن به نوعی این جشنواره را بی هویت کرده اند. بد نیست آقای ایوبی به این سوال پاسخ دهند که در کجای جهان نام جشنواره ای ریشه دار را به این شکل تغییر می دهند؟ برای مثال مانند این است که «جشنواره فیلم کن» از دوره آتی عنوان «کن» را حذف کند و بگوید جشنواره فیلم فرانسه یا عنوانی مانند این.
سینمای ایران همانطور که امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر این انقلاب فرمود مخالف با فحشا است و می تواند پرچم دار سینمای اخلاقی در جهان باشد، اما اکنون بعد از گذشت بیش از 30 سال از برگزاری آن امروز شاهد تغییری اینچنین بوده است.
لابی های صهیونیست علیه جشنواره بین المللی فیلم فجر
سینمای جهان که بخش عمده آن پرچم دار اندیشه های مادی بوده و با دارایی های لابی های قدرت و صهیونیستی در جهان گردانده می شود نسبت به جشنواره سینمایی انقلاب اسلامی با نگاه خوبی نگاه نمی کرد و اینکه جشنواره ای توانست از دل یک جریان انقلابی رشد کند و به بالندگی برسد برای آنها ناراحت کننده بود و در طول این سال ها از هیچ اقدامی برای از سنگ اندازی در مسیر حرکت و رسیدن به تعالی این جشنواره دریغ نکردند.
بدون وجود جشنواره آوانگاردی چون فجر که می توانست داد مظلومان جهان را بستاند، سینمای جهان که تحت سلطه مراکز قدرت صهیونیستی است دیگر ناراحتی ندارد و حتما از آن و محصولات آن استقبال خواهند کرد. زیرا جریان غالب در سینمای جهان در دستان لابی های قدرت و شبکه های لابیرنتی و مخفی صهیونیستی است و گردانندگان اصلی این جشنواره ها هستند.
از همین رو با توجه به حکم ایوبی، حذف فجر، بهترین راه تعامل فرهنگی با جهان است و اکنون که درب های جهان به روی سینما و در یک افق بازتر فرهنگ ایران گشوده شده است نباید این فرصت را از دست داد، حتی اگر به قیمت از دست دادن دستاوردهای دیگران باشد.
حال فرقی نمی کند که این دستاوردها ممکن است به قیمت خون جوانان این وطن باشد، زیرا پایه های فرهنگ و بهتر است گفته شود عزت فرهنگی این کشور روی خون های ریخته شده جوانان این سرزمین بنا شده اما امروز در کشور برخی شیفتگان در غرب که دل در گرو سرزمین های آن سوی آب دارند به راحتی از موفقیت های کسب شده عقب نشینی می کنند.
این جریان که یک جریان خزنده در فضای فرهنگی است، خطرات آن بارها از سوی رهبر حکیم انقلاب اسلامی گوشزد شده و با تعابیری چون ناتوی فرهنگی و یا تهاجم فرهنگی از آن یاد شده اما به نظر می رسد برخی مدیران، بی توجه به این اعلان خطرهای رهبر انقلاب که همانند چشم بیدار انقلاب حضور دارند، در مسیر فراهم کردن زمینه حضور نیروهای ناتوی فرهنگی در کشور هستند.