دیدبان: بیش از یک سال است که از جنبش تسخیر وال استریت میگذرد. جنبشی که در اولین روزهایش کمتر کسی تصور میکرد، تبدیل به جنبشی فراگیر گردد. نوع اعتراضات انجام شده در این جنبش به ما نشان میدهد که مسائل اقتصادی در صدر تمامی مسائل انتخاباتی پیش روی ایالت متحده آمریکا است. بیشترین میزان کسری بودجه تاریخ ایالات متحده هم به عنوان کاتالیزور جنبش وال استریت، مطالبات جنبشهای مردمی را از دستگاه حاکمیت برای تجدیدنظر در سیاستهای اقتصادی به طور روزافزونی افزاش داد. با این پیش فرض، بررسی چگونگی تامین هزینههای انتخاباتی 2 نامزد و هزینههایی که در طی تکمیل روند انتخاب رئیس جمهور در این کشور میشود، بسیار پراهمیت خواهد بود.
بیان مساله
« گزارش های رسمی مراکز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری 2012 آمریکا نشان می دهد که هزينه مبارزات انتخاباتي آمريکا 8/ 5 میلیارد دلار پیش بینی شده است».
طبق آمارهای موجودی که در سامانهی هزینههای انتخاباتی ایالات متحده وجود دارد، این گزارهی خبری به یکی از خبرهای شگفت انگیز روز تبدیل شد. با نگاهی به هزینههای انتخاباتهای انجام شده در سالهای گذشته – اعم از ریاست جمهوری، مجلس نمایندگان یا سنا- این رقم بالاترین هزینهای است که برای برگزاری یک انتخابات در تاریخ ایالات متحده آمریکا، صرف شده است. این رقم به دو قسمت تقسیم میشود: یکی هزینههای مربوط به برگزاری انتخابات در حوزههای مختلف انتخاباتی مثل پرداخت حق الزحمه مسئولان صندوق و حفاظت از امنیت آرای مردمی است. دیگری هم، هزینههای ستادهای انتخاباتی دو نامزد ریاست جمهوری مثل تبلیغات، برگزاری جلسات سیاسی و استفاده از مشاوران خبره برای طراحی مسیر پیروزی است.
هزینههایی که برای قسمت اول صرف میشود حدود دو و نیم میلیارد دلار است که از حدود 70 درصد آن از محل بودجه شرکتهای بزرگ (عمدتاً خصوصی) تامین میشود. هزینههایی که برای قسمت دوم صرف میشود حدود 3 میلیارد دلار است. طبیعی است که این حجم از هزینه در قسمت دوم باید توسط سرمایهداران کلان که صاحب منابع عظیم اقتصادی هستند، تامین شود. در کشاکش این رهگذر است که بحث انتظارات متقابل دو طرف، یعنی حامیان مالی نامزدها و خود نامزدها، برای تصرف شریانهای تصمیمگیری اصلی کشور آمریکا جلوهای دیگر مینماید.
این حامیان مالی با تامین بودجه برای نامزدهای خود درصدد رسیدن به این هدف هستند که به هر وسیلهای رای مردمی را که پای صندوقهای رای میآیند، سوی نامزد مورد حمایت خویش جلب نمایند. حاصل این تلاش برای رسیدن به هدف معین عدول شهروندان از دقت در زمینههای مختلف یک نامزد برای انتخاب او جهت فرستادن به کاخ سفید است. اهمیت مسائل رفاهی و اقتصادی در این کشور توسط اکثر اقشار جامعه به یک تلقی عمومی تبدیل شده است. برای درک بهتر این موضوع، به یکی از معیارهای رای دهی مردم آمریکا که مقایسهی وضعیت اقتصادیشان نسبت به چهار سال گذشته است، اشاره میکنیم. این قیاس دو حالت را پیش روی افراد قرار خواهد داد: اگر وضع مالی فرد نسبت به چهار سال پیش بهتر شده باشد، به همان نامزدی که برای دومین بار متوالی شرکت کرده رای میدهد و یا در صورت اتمام دو دوره ریاست جمهوری او، به نامزدی که از آن حزب معلوم برای تصدی پست ریاست جمهوری کاندیدا شده است، رای خواهد داد. اگر وضع مالی آن فرد بدتر شده باشد، بدون توجه به تمامی شعارهای رئیس جمهور فعلی که برای بار دوم نامزد شده است و یا هم حزبی او، به فردی که در طرف مقابل او قرار دارد، رای خواهد داد. با این اوضاع طبیعی است که اکثر مردم آمریکا نسبت به مسائل انتخاباتی کشورشان آگاهی نداشته باشند. این همان مقصودی است که توسط حامیان مالی نامزدها به صورت خواسته یا ناخواسته به مردم توسط رسانهها القا میشود. غافل از اینکه صرف این هزینهها برای مدت کوتاهی (فقط تا زمان فرستادن رئیس جمهور جدید به کاخ سفید) خواهد بود و دوام آنها به خاطر مسائل مهم دیگری بوده است که مردم آمریکا در طول انتخابات ریاست جمهوری کشورشان متوجه این امر نشدهاند.
منابع مالی دو نامزد
موسسه "بازیابی آیندهی ما" (restore our future)اصلیترین موسسه حامی رامنی است. این موسسه دارای 26 میلیادر است. برخی از کمکهای مالی زیر را با نام و شغل حامی مشاهده مینمایید:
میزان کمک |
شغل |
نام فرد |
۱0 میلیون دلار |
مدیر عامل شرکت زغال سنگ الیانس |
جو کرفت |
16 میلیون دلار |
مالک شرکت کونتران |
هارولد سیمونز |
۱0 میلیون دلار |
رئیس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت تگزاسی ان اف ال هوستون |
روبرت مکنر |
۱6 میلیون دلار |
بنیانگذار شرکت معاملات ملکی "پری هومز" |
باب پری |
1 میلیون دلار
|
مدیر عامل شرکت ساخت و ساز راه آهن و بزرگراه هرزوگ |
استنلی هرزوگ |
35 میلیون دلار |
مالک امپراتوری قمارخانههای لاس وگاس سندز |
شلدون ادلسون |
5 میلیون دلار |
مدیرعامل شرکت صاحب سهم تی آر تی |
رابرت رولینگ |
۳ میلیون دلار |
مالک شرکت آکسبو |
ویلیام کخ |
این وضعیت تقریباً مشابه دربارهی اوباما نیز مشاهده میشود. گروه "اولویت اقدام ایالات متحدهی آمریکا" (Priorities USA)، حامی اصلی اوباما است. در ذیل جدولی با مولفه های جدول بالا مشاهده مینمایید:
میزان کمک |
شغل |
نام فرد |
5 میلیون دلار |
کارگردان و فیلمنامه نویس آمریکایی |
استیون اسپیلبرگ |
2 میلیون دلار |
بنیانگذار شرکت نیوزوب |
فرد ایکانر |
2 میلیون دلار |
وکیل دادگستری |
مایکل اسنو |
۱ میلیون دلار
|
بیوهی اوان وایکف (رئیس شرکت چوب و باغ سیب در ایالت واشنگتن) |
آن وایکف |
۱ میلیون دلار
|
سرمایه گذار میلیاردر |
جرج سوروس |
3 میلیون دلار |
مدیرعامل شرکت فیلمسازی "دریم ورکس انیمیشن" |
جفری کاتزنبرگ |
3 میلیون دلار |
بنیانگذار و رئیس سابق شرکت سازنده گوشیهای موبایل "کوالکوم" |
اروین جیکوبز |
2 میلیون دلار |
وارث شرکت استرایکر |
جان استرایکر |
۲ میلیون دلار |
وکیل صدمات فردی |
استیو موستین |
لازم به ذکر است این آمار منتشر شده در رسانههای جمعی آمریکاست و هزینههایی که برای راهیابی یک نامزد به کاخ سفید میشود، خیلی بیشتر از این ارقام محدود است. خیلی از سرمایه داران ترجیح میدهند که "گاوبندی" آنها با نامزدها پشت درهای بسته باشد. دلیل اصلی پنهان بودن این اشخاص از دید رسانهها و مردم، توانایی استفاده از تمامی ظرفیتهای موجود برای مرحلهی بعد از انتخاب شدن نامزد مورد حمایت ایشان است. به طور کلی سه هدف برای این افراد ذی نفوذ در دوران ریاست جمهوری فرد مورد حمایتشان وجود دارد: 1. نزدیکی به شخص رئیس جمهوری جهت تاثیر بر افکار و نحوهی تصمیم گیری او2. منتفع بودن دائمی در مسائل اقتصادی حامیان مالی که سیاستهای غلط، میتواند به شکل مستقیم و غیرمستقیم در منابع مالی آنها تاثیر منفی بگذارد 3. در اولویت بودن افراد منتسب به حامیان مالی برای پستهای دولتی همچون مشاور و سفیر.
جمع بندی
در روزگاری که حدود چهل و شش میلیون از مردم آمریکا زیر خط فقر زندگی میکنند، ادامه دادن به صرف اینگونه هزینههای هنگفت برای پیاده سازی دموکراسی و وضع معیشتی بهتر پارادوکسی را در ذهن قشر 99 درصدی جامعه آمریکا ایجاد میکند. بسیاری از مردم آرزو دارند که انتخابات هر چه زودتر تمام شود؛ چون نه تنها این قشر- برخلاف رسانهها و کسانی که در ستادهای انتخاباتی دو نامزد فعالیت میکنند- هیچ سود و منفعتی عایدش نمیشوند، بلکه شاهد از دست رفتن ثروت سرمایهدارانی است که با همان مبالغی که صرف انتخابات میکنند، میتوانستند بسیاری از همان چهل و شش میلیون نفر را از زیر خط فقر رهایی بخشند.
منابع:
3. images/contentimage/2756/194.org/
4. http://www.timesofisrael.com/
5. images/contentimage/2756/194.org/