■ دست‌اندازی نظامی اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران ■ 

به گزارش "دیدبان"، اندیشکده «شورای منافع ملی» در مقاله‌ای به قلم «فیلیپ گیرالدی» می‌نویسد: رسانه‌های آمریکائی و حتی برخی سخنگویان پنتاگون معتقدند اسرائیل نمی‌تواند به‌تنهایی از پس حمله به ایران برآید، اما مسئله بسیار بزرگ‌تر از این است و این سوال مطرح شده که آیا اصلاً اسرائیل قادر به انجام چنین کاری است. اسرائیل بیش از 400 جنگنده در اختیار دارد اما بسیاری از این جنگنده‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که می‌توانند به هواپیماهای دشمن شلیک کرده و تاسیسات پدافند هوایی روی زمین را از کار بیندازند. آنها جنگنده‌هایی هستند که از عملیات‌های زمینی حمایت می‌کنند و قابلیت ثانوی آنها عملکرد به‌عنوان بمب‌انداز است.

«فیلیپ گیرالدی» مدیر اجرائی اندیشکده «شورای منافع ملی» و چهره­ای شناخته­شده در زمینه امور امنیت بین­الملل و ضدتروریسم است. وی متخصص ضدتروریسم سابق سیا و مامور اطلاعات نظامی است که هجده سال خارج از کشور در کشورهایی مانند ترکیه، ایتالیا، آلمان و اسپانیا خدمت کرده است. وی مدیر مدی پایگاه بارسلونا طی سال­هایی 1989 تا 1992 به­ عنوان مسئول ارشد آژانس برای حمایت از بازی­های المپیک بود.

■ نیروی هوایی اسرائیل ■ 

اسرائیل هیچ نیروی اختصاصی بمب‌انداز ندارد اما برآورد شده حدود 125 F-15I و F-16I دارد که از طریق دستگاه‌های نصب شده توسط صنعت هوایی اسرائیل عملکرد آنها تقویت شده. این کار به منظور بهبود عملکرد در شرایط زمینی و جوی غالب در خاورمیانه صورت گرفته است. این هواپیماها قادر به حمل موشک‌های دوربرد هستند و قابلیت بمباران کردن را دارند اما محدودیت‌های خاص خود را دارند.

به‌طور کلی این باور وجود دارد که هرتلاشی برای نابود کردن سایت‌های هسته‌ای ایران که به‌خوبی محافظت شده‌اند مستلزم استفاده از GBU-28 آمریکا است. GBU-28 یک بمب هوشمند پنج هزار پوندی است که با لیزر هدایت می‌شود و می‌توان آن را به سمت هدف هدایت کرد. این بمب بمبی دقیق تلقی می‌شود که قادر به نفوذ به هدف است، و به همین دلیل است که به «بمب سنگرشکن» شهرت یافته. مشخصه‌های عملکرد دقیق این سلاح دسته‌بندی شده است، اما این باور وجود دارد که این سلاح می‌تواند تا بیست پا در بتون آرمه نفوذ کند. اما مشخص نیست آیا این بمب می‌تواند به هدف‌های پیش‌بینی‌شده در مراکز پژوهشی ایران در نطنز و فردو و تاسیسات آب سنگین در اراک و راکتور عملیاتی بوشهر نفوذ کند یا خیر. برخی تحلیلگران اظهار عقیده کرده‌اند که شاید لازم باشد یک نقطه چندین بار مورداصابت قرار گیرد تا بتوان به آن آسیب وارد کرد. در مورد راکتور فعال بوشهر که نسبت به سایت‌های دیگر قابل‌دسترس‌تر است، یک حمله می‌تواند منجر به انتشار آلودگی قابل‌توجهی شود.

■ مشکل اسرائیل در حمل بمب‌اندازها ■ 

بافرض اینکه آمریکا به‌طور کافی و لازم برای GBU-28 تامین کند، دو مسئله دیگر درباره این سلاح همچنان پابرجاست که بر توانایی اسرائیل برای حمله به این ایران تاثیرگذار است. اول اینکه این بمب‌ها به‌قدری سنگین هستند که تنها بیست و پنج F15I توانایی حمل آنها را دارند و هر هواپیما می‌تواند یک بمب را حمل کند. برای استفاده بهینه از GBU-28 علیه هدف، این سلاح باید خط دید مشخص روشنی داشته باشد که بدین معناست هواپیما باید پائین و نسبتاً آهسته حرکت کند، این باعث می‌شود جنگنده‌ها در مقابل دفاع‌های زمینی آسیب‌پذیری بیشتری داشته باشند، به‌خصوص اینکه قابلیت مانور آنها به‌خاطر بار سنگینشان محدود است. این مشکل اول مشکل دوم را می‌سازد. مشکل دوم این است که حمله به این تاسیسات مستلزم ناوگانی جداگانه از جنگنده‌های F-16 است که باید پیش از GBU-28 ها راهی شده و آتش پدافندی را خنثی کنند که این ماموریت را پیچیده‌تر می‌کند.

■ محدودیت جنگنده‌های اسرائیلی ■ 

بافرض اینکه موجود بودن تمام جنگنده‌های اسرائیلی که دارای قابلیت حمل GBU-28 هستند، بیست و پنج بمب شاید برای وارد کردن آسیب جدی به هدف‌ها کافی نباشد. برای مکانیابی پرتاب بمب‌ها و وارد کردن بیشتری آسیب نیاز به اطلاعات کامل است و این چیزی است که احتمالاً در باره هدف‌های زیرزمینی موجود نباشد. برخی بمب‌ها به خطا خواهند رفت و برخی ممکن است عملکرد کامل نداشته باشند و پیش از نفوذ به هدف قدرتشان تضعیف شود؛ و شاید پیش از پرتاب بمب‌ها هواپیماها به ایران برسند.

بیائید فرض کنیم اسرائیلی‌ها بخواهند با 50 جنگنده حمله کنند که یک سوم آنها برای خنثی‌سازی آتش پدافندی اختصاص داده می‌شود. هواپیماها مجهز به مخزن‌های سوخت همشکلی خواهند بود که برای بردهای طولانی در بدنه آنها تعبیه شده است. این هواپیماها همچنین دارای مخزن‌هایی کمکی خواهند بود که در زمان خالی شدن می‌توان آنها را به بیرون پرتاب کرد. اما نیروی حمله‌کننده باید از فرودگاه‌های اسرائیلی پرواز کرده و تقریباً بلافاصله یا در اسرائیل با بر فراز مدیترانه بازسوختگیری کند زیرا جنگنده‌ها در بلند شدن از زمین سوخت قابل‌توجهی می‌سوزانند. سوختگیری مجدد دوازده هواپیمای اصلاح‌شده بوئینگ 707 و مخزن‌های C-130 اسرائیل زمان می‌برد، هرچند هواپیمائی که از جهش پرواز برای سوختگیری مجدد استفاده می‌کند می‌تواند ظرف 20 ثانیه بالا برود. قدرت مانور و اتصال برای سوختگیری است که زمان زیادی می‌برد. سوختگیری مجدد 20 هواپیما امری مهم در موفقیت ماموریت خواهد بود، درحالیکه وقتی هواپیماها در هوا هستند توسط رادارها در مصر و لبنان قابل کشف خواهند بود و احتمال دارد این اطلاعات در اختیار ایران گذاشته شود.

■ فاصله اهداف ایرانی با اسرائیل■ 

اهداف موردنظر در ایران بیش از 1000 مایل با اسرائیل فاصله دارند و هواپیماها باید بتوانند زمانی را صرف پرواز روی هدف‌ها کنند، و به این دلیل است که سوختگیری مجدد ضروری است. اما اگر لازم باشد جت‌های اسرائیلی یا در مسیر یا در ایران با هواپیماهای دشمن درگیر شوند باز مشکلات دیگری پدیدار می‌شود. آنها مجبور خواهند شد مخزن‌های کمکی خود را پرتاب کنند تا از خود دفاع کرده و احتمالاً وادار به برگشت سریع به اسرائیل خواهند شد.

سه مسیر ممکن به ایران وجود دارد. یک مسیر فضای هوایی جنوب عربستان را نقض می‌کند و به‌هیچ‌وجه تضمینی وجود ندارد که F-15 های توانمند نیروی هوایی عربستان جلوی اسرائیلی‌ها را بگیرند. مسیر دیگر از شمال سوریه است که به مرز ترکیه می‌رسد. باتوجه به مشکلات کنونی سوریه بعید به نظر می‌رسد این کشور بتواند جلوی جنگنده‌های اسرائیل را بگیرد، هرچند سوریه دارای موشک‌های توانای ضدهوایی ساخت روسیه است. اما نباید منکر واکنش احتمالی ترکیه به نقض حریم هوایی‌اش شد. گزینه سوم که محتمل‌ترین گزینه است، پرواز در مرز جنوبی سوریه، اجتناب از حریم هوایی اردن و سپس از طریق عراق است که از زمان ترک ارتش آمریکا در اواخر سال 2011 امکانات پدافند هوایی محدودی دارد.

■ توان نظامی ایران برای مقابله به مثل ■ 

حملات پیشین اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای عراق و سوریه به هدف‌هایی بود که بالای زمین بودند. درحالیکه اسرائیلی‌ها برای رسیدن به ایران با چیزی متفاوت مواجه هستند، یعنی هدف‌هایی که زیر زمین هستند یا با بتون آرمه سخت‌سازی شده و لایه‌هایی از دفاع‌های زمینی که منتظر و هوشیار هستند از آنها حفاظت می‌کنند. گفته می‌شود ایران دارای آتشبارهای SA-5 روسی برای هدف‌های ارتفاع بالا و SA-15 برای حمله‌کننده‌های کم ارتفاع دارد. هر دو سیستم بسیار موثر و کارامد تلقی می‌شوند. همچنین گفته می‌شود تهران توانسته به موشک‌های دوربرد پیشرفته S-300 روسی دست یابد که در صورت درست بودن خبر مشکلی جدی برای جنگنده‌های اسرائیلی ایجاد خواهد کرد. اسرائیلی‌ها اگر بتوانند از تلفات جلوگیری کنند بسیار خوش‌اقبال خواهند بود.

بافرض اینکه نیروی هوایی اسرائیل قادر به سوختگیری مجدد، پرواز موفق به ایران، سرکوبی پدافندهای زمینی و بمباران هدف‌ها است، باز مجبور خواهد شد دوباره از طریق عراق به اسرائیل بازگردد و از فراز آتشبار هوایی و نیروی هوایی کاملاً هوشیار منطقه عبور کند. بسته به اینکه هواپیماها در ایران نیاز به چقدر مانور دارند، برخی آنها ممکن است مجددا نیاز به سوختگیری پیدا کنند که این به معنای استقرار خطرناک مخزن‌ها در عراق یا اردن است.

در بازگشت به خانه اسرائیلی‌ها ممکن است با شلیک انواع موشک‌ها از حزب‌اله در لبنان به تلافی حمله خود به ایران مواجه شوند. سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین با سرمایه آمریکا می‌تواند جلوی بسیاری از این موشک‌ها را بگیرد، اما برخی از آنها قطعاً به هدف می‌خورند و تلفات غیرنظامیان اسرائیلی ممکن است بالا باشد.

■ دشواری‌های حمله به ایران ■ 

روشن و مبرهن است که طرح‌ریزی حمله به ایران با دشواری‌های بسیار همراه خواهد بود و برآوردهای اطلاعاتی حاکی از آن است که در بهترین حالت این بمباران می‌تواند وطرح ساخت سلاح ایران را تنها یک تا دو سال به تاخیر بیندازد. علاوه براین حمله به ایران را برای دفاع از خود مصمم‌تر به ساخت سلاح خواهد کرد، این تصمیمی سیاسی است که هنوز توسط رهبری کشور اتخاذ نشده.

اسرائیل سرمایه‌های نظامی دیگری از جمله موشک‌های بالیستیک و موشک‌های زیردریایی نیز در اختیار دارد که می‌توان برای حمله به ایران استفاده کرد و این به‌منزله دعوتی خواهد برای مقابله به مثل ایران با موشک‌های بالیستیک و کروزش که عواقب پس از حمله را پیچیده‌تر خواهد کرد. همچنین اسرائیل امکانات تسلیحات هسته‌ای نیز دارد که استفاده از آنها محکومیت بین‌المللی و گسترش آنی جنگ در مقایس منطقه‌ای یا حتی وسیع‌تر را در پی خواهد داشت.

■دروغ‌پراکنی اسرائیل ■ 

تمام مواردی که ذکر شد حاکی از آن است که تهدید رهبران اسرائیل به حمله به ایران طرحی جدی علیه سایت‌های هسته‌ای ایران نیست. این بیشتر عملیاتی دروغ‌پراکنی برای متقاعد کردن آمریکا به همکاری یا وادار کردن عموم مردم اسرائیل و آمریکا به حمایت درصورت حمله مسلحانه است. هر دو کاندید ریاست‌جمهوری آمریکا همانطور که در مناظره دیدیم به این اذعان داشتند و موافق بودند که از حمله اسرائیل به ایران حمایت نظامی خواهند کرد. اینکه «رامنی» تمایل به شروع جنگی جدید در خاورمیانه دارد یا «اوباما»، مسئله‌ای است که تشخیص آن غیرممکن است.

منبع:اشراف