به گزارش دیدبان به نقل از افکار، دیروز در آخرین روز تعطیلات مردمی که از سفر باز می گشتند با شوک بزرگی روبرو شدند. باران و توفان تمامی جاده های شمالی منتهی به تهران را در نوردید. این توفان در تهران و البرز تا سرعت ۸۰ کیلومتر پیش رفت و جاری شدن سیل در جاده چالوس تنی چند از هموطنان ما را به کام مرگ کشاند. جاده هراز مسدود شد و کوه در نقاطی در جاده امامزاده داوود ریزش کرد همچنان اطلاع دقیقی از حاشیه نشینان رودخانه جاده امام زاده داوود که پس از یک ماه روزه داری بی اطلاع از توفان به تفریح رفته بودند در دست نیست.

این توفان و سیل مردم را غافلگیر کرد و بیش از آن سازمان عریض و طویل هواشناسی که مسوولیت پیش بینی این رخدادهای طبیعی بر عهده این سازمان است غافلگیر شد! هزینه این غافلگیری تا به اکنون بنا به آمار تایید نشده ۲۰ تن کشته بوده است. هم‌اکنون در جاده‌ چالوس که ۱۲ هزار خودرو گنجایش دارد، بیش از ۱۰۰ هزار خودرو حضور دارد. مردم نیاز به کمک دارند و روستاهای جاده چالوس در محاصره سیل هستند و از سوی دیگر مسافرانی که در حال بازگشت هستند، راه امدادرسانی را بسته‌اند.

مشاهده های عینی حکایت از تورهای دارد که در آبها رها می شوند تا جنازه صید کنند. فریادهای کمک مردمی که در رودخانه خروشان اسیر شدند به گوش می رسد و سازمانی که خبر نداد و مردمی که جان دادند.

در جاده کن ۲ هزار و ۵۰۰ ماشین پشت این ریزش گرفتار شده بودند و راهداری بعد از چند ساعت فعالیت یک باریکه راه باز  و ماشین ها تک تک حرکت می کردند و تا صبح کل مسیر باز شد ولی به میزان تاریکی به قدری بود که کسی متوجه فوتی یا سقوط در دره نمی شد.

به نظر نمی رسد سازمان هواشناسی چیزی بیش از پیش بینی های روتین اخبار شبانگاهی در چنته داشته باشد چرا که اگر حتی یک کارشناس این توفان و سیل را پیش بینی کرده بود هم اکنون بسیاری از هموطنان ما که اسیر سیل و توفان شدند و شاید هرگز به خانه هایشان بازنگردند اصلا راهی سفر نمی شدند. مردمی که اکنون چوب اعتماد به سازمان هواشناسی را می خورند و تاوان این اعتماد جان عزیزانشان است.

پرسشی که در اینجا مطرح است وجود سازمان عریض و طویلی به نام هواشناسی با این همه هزینه چه سودی برای مردم و دولت دارد؟ سازمانی که برای کاهش هزینه های جانی و مالی تشکیل شد تا حوادث را پیش بینی کند اما نه تنها کمکی نمی کند بلکه هزینه ای اضافی و باری بر دوش مردم است.