دیدبان: با اعلام آمادگی وزیر کشور برای برگزاری جشن پیروزی هسته ای توسط وزارتخانه متبوع خود در شرایطی که هنوز مذاکرات در هتل کوبورگ وین در حال جریان هست و هنوز هیچ سیگنال قطعی مبنی بر پایان رسمی مذاکرات و آماده شدن توافق نهایی مخابره نشده است کلید واژه این جشن به سرعت درمیان فضای رسانه ای شهرت یافته و زمینه ساز برگزاری قطعی آن در روز اعلام رسیدن به توافق در وین است .

به گزارش افکارنیوز، فارغ از بررسی برگزاری و یا عدم برگزاری جشنی که برای اولین بار توسط صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران مطرح شد نکته قابل توجه اینجاست که تبدیل شدن برگزاری جشن هسته ای که این روزها توسط مسئولان بارها تکرار شده است به یک دغدغه عمومی در حالی که مذاکره کنندگان کشورمان هنوز در اتریش مشغول رایزنی و چانه زنی های دیپلماتیک هستند این باور را در میان ناظران سیاسی بین المللی و طرف های مذاکره کنندگان ایران به وجود می آورد که جامعه ایرانی چقدر در انتظار اعلام توافق نهایی و گرفتن جشنی به مناسبت آن است و این القا قطعا می تواند در سنگ اندازی های جدید به خصوص از سوی آمریکایی ها موثر باشد .

البته به یقین کسی نمی خواهد مانع از شادی مردم از پایان یک پرونده کش دار سیاسی که در طول ۱۲ سال گذشته مردم را در عرصه های گوناگون به سطوح آورده شود اما به نظر می رسد طرح برگزاری جشن از سوی مردم باید در سطح عمومی جامعه و شبکه های اجتماعی باقی بماند و در مقطع فعلی به میان مسئولین کشیده نشود . به یقین فردی در جایگاه وزیر کشور وقتی از اعلام آمادگی برای برگزاری جشن هسته ای و دستور به استانداری ها برای همراهی با مردم خبر می دهد باید بداند تبعات چنین اظهار نظری می تواند فراوان باشد .

از سوی دیگر اگر مذاکره کنندگان کشورمان در وین هم بتوانند به توافقی با کشورهای ۵+۱ دست پیدا کنند این توافق هیچ گاه از یک سند اقدام مشترک معمولی فراتر نخواهد رفت و باید پس از ارسال به مجلس شورای اسلامی با تصویب نمایندگان به عنوان یک سند الزام آور تلقی شود . این که الان در جامعه القا شود با اعلام توافق نهایی در وین همه چیز تمام است و باید جشن گرفت و به خیابان ها آمد در حقیقت همان آدرس غلطی است که برخی ها در لوزان نیز آن را به مردم دادند و حتی شرایط را به جایی رساندند که بخشی از جامعه بیانیه صرفا مطبوعاتی لوزان را به عنوان توافق نهایی قلمداد کرد .

البته به یقین برگزاری جشن پیروزی دیپلماتیک کشورمان و تشکر و حمایت از اعضای تیم مذاکره کننده در صورت رسیدن به یک توافق نهایی با رعایت تمام موازین حقوقی و سیاسی و فنی جمهوری اسلامی ایران مناسب خواهد بود اما اولا جای برگزاری چنین جشنی در پایان مذاکرات وین نیست چرا که توافق نیاز به تصویب مجلس و شورایعالی امنیت ملی ایران و کنگره آمریکا دارد و ثانیا نهادی دولتی مانند وزارت کشور نباید متولی برگزاری آن شود .