دیدبان: احمد توکلی نماینده مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار افکارنیوز در مورد اینکه بهترین راه برای هزینه ارزهای آزاد شده از تحریم ها چیست؟ گفت: «اول باید مشخص کند که دولت تصمیم دارد تا اقتصاد را چگونه سر و سامان دهد، کدام بخش را اصلی و راهبر می داند و سپس ارزهای آزاد شده را خرج کند. الان ده تا ۱۱ کارخانه فولاد ساخته ایم که نه به بازار منابع نزدیک است و نه به بازار مصرف. نهاده های کافی هم ندارد. این هدر دادن منابع ملی است.»

به گزارش افکارنیوز؛ توکلی با تایید اینکه «یکی از موانع موجود زد و بندهای سیاسی و منافع گروه های سیاسی است» تاکید کرد: « این موضوع با رفع تحریم ها حل نخواهد شد. این موضوع نیز باید با تصمیمات قاطع قوه قضاییه (که الان وضعیت آن بهتر شده است) و با فشار رسانه ها حل و فصل شود.»

نماینده مجلس شورای اسلامی، در نشست تخصصی اقتصادی با عنوان «آنچه خودداشت ...» واقع در دانشگاه امام صادق، اعتبار دولت ها را متاثر از چندین عامل دانست: «چه قدر دولت از طریق قانون تقنینی قابل پیش بینی است و مجلس و قانون گذاری تا چه اندازه ثبات دارد. عامل دوم میزان فساد است و چه قدر فساد وجود دارد. عامل سوم، امنیت شخصی و حقوق مالکیت است. متاسفانه وضعیت خوب نیست. چه قدر رفتار قضایی قابل پیش بینی است؟ برداشت مردم از حوزه سیاسی چه قدر است و اینکه مردم تا چه اندازه احساس امنیت و ثبات سیاسی دارند؟»

وی افزود: « با همین ملاک ها بررسی هایی انجام و مشخص شد که هر چه اعتبار دولت ها بیشتر باشد، نرخ سرمایه گذاری و نرخ رشد بالاتر خواهد بود.»

توکلی در اشاره به وضعیت نامناسب سرمایه گذاری ناشی از تصمیمات داخلی، گفت: «لایحه بودجه سال ۹۲، ۲۲۱ حکم داشت که از این میزان فقط ۱۷ حکم، حکم بودجه ای بود . در واقع ۲۰۴ حکم بودجه، قوانین را برای یکسال یا تغییر داده یا لغو کرده بود. کمیسیون این ۲۲۱ حکم را به ۳۱۷ حکم افزایش داد. یعنی باز دچار تغییراتی شد. در سال اول دوره نهم مجلس شورای اسلامی، کمیسیون برنامه و بودجه، ۳۸ مصوبه داشت که از این میزان، ۳۳ تای آن اصلاح قوانین قبلی بود، ۱۶تای آن اصلاح قانون بودجه همان سال بود. یعنی در عرض ۹ماه ۱۶ حکم بودجه همان سال تغییر داده شد. این کارها ثبات اقتصادی ایجاد می کند؟ آیا تحریم لغو شود این موضوع برطرف می شود؟ این گرفتاری ها سم مهلکی برای توسعه اقتصادی کشور است که هیچ ربطی به تحریم ندارد.»

او در ادامه به کمشکش سیاسی اشاره و تصریح کرد: «با افزایش کشمکش های سیاسی سهم گروه برنده سیاسی از وقتی که کشمکش نباشد کمتر می شود. بعضی وقت ها کشمکش ها گروه پیروز را از منابع بیشتری محروم می سازد و کشمکش های سیاسی می تواند گروه برنده را تبدیل به گروه بازنده سازد.»

عضو کمیسیون برنامه و بودجه با طرح سوال «بهره وری در اقتصاد نفتی چگونه است؟» افزود:
«طبق آمار فدرال رزرو آمریکا، سال ۱۹۷۳، با گران شدن قیمت نفت اوپک، پول نفت به اقتصاد ایران سرازیر شد و بهره وری نیز سرازیر شد. در این زمان بهره وری به ۱ می رسد. با وقوع انقلاب و جنگ، میزان بهره وری به زیر ۱ کاهش می یابد. سپس با دست اندازهایی در حدود ۱ ادامه می یابد. یکی از خطرات این است که با لغو تحریم ها، ارزهای آزاد شده دوباره به اقتصاد ملی سرازیر شود و آن وقت دیگر واویلاست. بیماری هلندی دوباره باز می گردد و پدر اقتصاد را در می آورد.»

توکلی همچنین به کاسبی بانک ها در شرایط تحریم نیز اشاره کرد: «از سال ۹۰ به این طرف، درحالی که سرمایه گذاری در تمام زمینه ها با رکود روبرو شد، سرمایه گذاری در نهادها و بنگاه های مالی و پولی داوطلب دارد. چرا اینگونه است؟ چرا که فسادهایی از این راه می توان انجام داد، سودهای هنگفت می تواند برد و بانک‌ها ضربدری عمل کرده و به شرکت‌های یکدیگر وام پرداخت می‌کرد .»

وی گفت: «چاره این ها به تحریم بستگی دارد؟ تحریم در این موضوع تاثیر دارد ولی تعیین کننده نیست. رفع تحریم ممکن است وضعیت آنها را خراب تر کند.»