به گزارش دیدبان به نقل از افکار ، کارلو سوماروگا، رییس کمیسیون سیاست خارجی مجلس کانتون ها در سوئیس، روز چهارشنبه از سفر رسمی خود به ایران بازگشت. او مایل است که سوئیس مواضع خود را قدری شفاف تر پیش ببرد.

او در مصاحبه ای با لوتان به سؤالاتی دراین خصوص پاسخ داد.

شما به تازگی از ایران بازگشته اید، درحالی که یک هیأت اقتصادی نیز اخیراً به ایران سفر کرده بود. هدف از سفر شما چه بود؟
من این سفر را به همراه فلیکس گوتزویلر، همتای خودم در مجلس ملی سوئیس، انجام دادم. دلیل اینکه دو رییس کمیسیون این سفر را انجام دادند این بود که هیچ یک از رؤسای دو مجلس و همچنین دیدیه بورکهالتر [وزیر خارجه سوئیس] هنوز به این کشور سفر نکرده اند. ایرانیان نسبت به این جور مسایل بسیار حساس اند. خویشتن‌داری و بی اعتنایی وزیر خارجه ما از دید آنها دور نمی ماند و برایشان قابل درک نیز نیست. درحالی که هیأت های خارجی بسیاری به ایران می روند تا زمینه را برای دوران پس از تحریم مهیا سازند، واقعاً ناراحت کننده است که سوئیس در بهبود روابط بازرگانی و اداری تأخیر می کند. دیپلماسی سوئیس هنوز شرایط را برای ورود به این کشور فراهم نساخته.

ولی آیا سوئیس از هم اکنون جایگاه ویژه خود را در ایران ندارد؟
دقیقاً همین طور است. به همین دلیل که سوئیس جایگاه ویژه خود را در ایران دارد نباید خود را از این کشور دور نگاه دارد. سوئیس از مدت ها پیش روابط ویژه ای با ایران داشته و دارد و نماینده آمریکا در ایران محسوب می شود. سوئیس فضایی را برای ایران و آمریکا مهیا ساخت تا بتوانند با یکدیگر به توافق اتمی برسند و این مسأله در تاریخ ۲ آوریل در لوزان روی داد. سوئیس شرایطی را برای یک گفتمان سه جانبه میان ایران، سوریه و خودش ایجاد کرد تا کمک های بشردوستانه به سوریه آسان تر انجام شود. درست است که سوئیس تحریم های سازمان ملل را اجرا کرده، ولی به تمامی تحریم های وضع شده ازسوی آمریکا و اتحادیه اروپا پایبند نبوده. چندین شرکت سوئیسی از هم اکنون در ایران حضور دارند. ولی باید روابط را بهبود بخشید، زیرا در ایران باید شرایط را برای روزهای آتی فراهم ساخت.‌

ما باید در تمامی سطوح سرمایه گذاری کنیم: اقتصادی، علمی، فرهنگی و به ویژه سیاسی. دیدیه بورکهالتر با سفر به ایران می تواند گفتمان درخصوص حقوق بشر را که اکنون به حال تعلیق درآمده، بار دیگر ازسرگیرد. اکنون زمان بسیار مناسبی است.  داشتن روابط خوب با ایران یک منفعت استراتژیک نیز به همراه دارد، چرا که ایران یک عامل اصلی در منطقه است. بدون حضور این کشور نمی توان در این منطقه به صلح پایدار رسید. سوئیس می‌تواند در آسان تر کردن روند مذاکرات، به ویژه با عربستان سعودی، نقش واسطه را ایفا کند.