دیدبان: فزونی یافتن انتقادات وارده بر اولین رئیس‌جمهورسیاه پوست آمریکا که به‌صورت دو دوره پیاپی منصب قدرت اجرایی این کشور را برعهده گرفته است بسیار محل تأمل دارد. انتقاداتی که هم از سوی سیاستمداران داخلی و هم خارجی است. انتقاداتی که تا اکنون به هیچ‌کدام از رؤسای سابق جمهور ایالات‌متحده نشده بود. انتقاداتی که هم عرصه سیاست داخلی را در برمی‌گیرد و هم حوزه سیاست خارجی را شامل می‌شود.
عده‌ای از سیاستمداران جهان مسئولیت سیاست‌های متناقضی که از سوی کاخ سفید صادر می‌شود را تنها اوباما نمی‌دانند و کنگره آمریکا را نیز در آن سهیم می‌دانند اما عده‌ای دیگر به قدرت رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر وتو اشاره می‌کنند و معتقدند که اوباما با بهره‌گیری از این حق می‌توانست از بروز این نابسامانی در داخل و خارج جلوگیری کند. نابسامانی‌های داخلی چون: بحران مسکن، مطرح‌شدن مسائل تبعیض نژادی، بحران سیستم آموزشی، کسری بودجه و بدهی اقتصادی، بحران انرژی و تغییرات آب و هوایی، بحران‌های اجتماعی که ناشی از فسادهای اخلاقی است منجر به تولد کودکان بی‌سرپرست زیادی در این کشور می‌شود.
عرصه سیاست خارجی
بحران سوریه، افزایش بی‌رویه تروریسم افراطی در منطقه غرب آسیا و نفوذ آن به اروپا، نابسامانی‌های موجود در یمن و برنامه هسته‌ای ایران نیز ازجمله مهم‌ترین مسائل بین‌المللی است که دولت اوباما تاکنون نتوانسته است تا دستاوردی مطلوب از آن‌ها به دست آورد. البته اوباما بارها اعلام به واکنش متقابل سریع در برابر این حوادث و بحران‌ها کرده است اما با مشاهده ناتوانی کاخ سفید در انجام عکس العمل مناسب، هربار با بهانه‌های مفتضحانه در صدد توجیه عدم واکنش ایالات متحده بر آمده است، همانند تاکید مستمر بر تصمیم قطعی آمریکا بر حمله نظامی به سوریه اما با بررسی اوضاع نظامی و اقتصادی این کشور از ادعای خود برگشته و عقب نشستند.
بحران‌های داخلی
ایالات‌متحده که اعتراضات وسیعی را از سوی شهروندان این کشور در بر داشته است به همراه تحولات وسیع و سریع غرب آسیا باعث گردیدهاست تا اوباما و کابینه وی در تصمیم‌گیری‌های خود دچار شک و تردید و عدم ثبات شوند. این بی‌ثباتی در تصمیم باعث شده است تا کاخ سفید سیاست‌های گوناگون و حتی ضد و نقیضی را اتخاذ کند که نگرانی‌هم‌پیمانان منطقه‌ای آمریکا را در برداشتهاست.
سیاست‌های ضد و نقیض ایالات متحده
* تشکیل ائتلاف‌های ضد تروریسم در منطقه از یک‌سو و کمک به تروریست‌ها از سوی دیگر؛ ایالات متحده آمریکا با تشکیل ائتلاف ضد داعش اقدام به بمباران هوایی بعضی از موقعیت‌های مکانی داعش کرد اما از سوی دیگر با ارسال کمک‌های نظامی از آسمان به گروهک تروریستی داعش باعث ایجاد حاله‌ای از ابهام در ذهن هم‌پیمانان خود شد.
* اغراق بر قانونی و مشروع بودن نظام سوریه و تأکید بر لزوم استمرار این نظام برای جلوگیری از گسترش تروریسم از یک سو، ایجاد ائتلاف با ترکیه برای آموزش نظامی 5000 هزار مخالف سوری از سوی دیگر.
* با تأکید بر حمایت و پشتیبانی همه‌جانبه از رژیم صهیونیستی و مقابله با هرچیزی که امنیت اسرائیل را به خطر بیندازد، از سوی دیگر خواستار رسیدن به تفاهم‌نامه‌ی مشترکی با ایران درزمینه پرونده‌ی هسته‌ای ایران است؛ که این خودنگرانی عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی را به همراه داشته است. البته باراک اوباما همچنان اذعان به حمایت و پشتیبانی از رژیم صهیونیستی را دارد اما این چیزی نیست که بتواند رضایت نخست‌وزیراسرائیل را جلب کند زیراکه نتانیاهو خواهان جلوگیری از قدرتمند شدن ایران به‌عنوان دشمن درجه‌یک این کشور است درحالی‌که اوباما با اصرار بر دستیابی به تفاهم با ایران خواهان این هست تا مانع از رسیدن ایران به سلاح هسته شده تا بدین وسیله بتواند مسئله‌ای که سال‌ها ایالات‌متحده با آن درگیر بوده است را حل کرده و آن را در کارنامه افتخارات ریاست جمهوری خود قرار دهد.همه این تصمیمات و اقدامات متناقض باعث گردیده است تا این کشور در سیاست خارجی خود درجا زده و پیشرفت قابل‌توجهی نداشته باشد.
گذر از این بحران‌ها، به‌ویژه بحران‌های منطقه، نیازمند کمک گرفتن از کشوری است که نفوذ و قدرت قابل‌توجهی در منطقه داشته باشد. ایران همان کشوری است که به اعتقاد اوباما می‌توانبه کمک او از باتلاق بحران‌ها بیرون آمد لذا این باعث گردید تا چندین نامه از سوی وی به رهبر جمهوری اسلامی ایران ارسال گردد تا بلکه بتواند کمک ایران را در حل بعضی از این مشکلات به همراه داشته باشد. قرار گرفتن آمریکا و ایران در یک سنگر مشترک در چندین جبهه، بسیاری از سیاستمداران را خوش نیامد زیرا این اقدام به‌صورتغیرمستقیم ضعف ابرقدرتی را نشان می‌داد که برای حل مشکلات خود نیازمند کمک دشمن درجه یک خود است. همین اقدام باعث گردید تا بسیاری از سیاستمداران آمریکا ازجمله «جان مک‌کین»، سناتور جمهوری‌خواهان ایالات‌متحده، پیکان انتقادها را به‌سوی اوباما گرفته و آشکارا از داشتن چنین رئیس‌جمهوری اظهار شرم کنند.
البته باید خاطرنشان کرد که انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 نیز در میزان این هجمه از انتقادات بی‌تأثیر نیست بلکه بسیاری از جمهوری‌خواهان درصدد ماهیگیری از آب گل‌آلود بوده تا بتوانند با جلب اعتماد مردم، احتمال موفقیت خود را در انتخابات آینده افزایش دهند.همین علت باعث میگردد تا آنان با کوچکترین اقدام اشتباه یا نامناسب اوباما، وی را مورد انتقاد قرار دهند. این هجمه از انتقادات به‌هیچ‌وجه به نفع حزب دموکرات که خواهان کاندیداتوری انتخابات آینده هست نیست لذا کاخ سفید بایستی به طریقی از میزان انتقادات می‌کاست به همین خاطر در راستای کاهش میزان انتقادات، به یمن واردشده و هم‌پیمان عربستان سعودی در عملیات «طوفان قاطعیت» علیه حوثی‌های یمن شد. پیمانی که توانست تا حدی از میزان نگرانی هم‌پیمانان منطقه‌ای ایالات‌متحده بکاهد و تا حدی نیز رضایت سناتورهای جمهوری‌خواه کنگره را به دست آورد.
نتیجه‌گیری
گروه دموکرات کاخ سفید، به رهبری باراک اوباما برای دستیابی به کارنامه‌ای قابل‌قبول از دو دوره ریاست جمهوری وی نیازمند دستیابی به موفقیت‌هایی در جهان، به‌ویژه در منطقه غرب آسیا هستند. تحقق این موفقیت‌ها در منطقه غرب آسیا بدون کمک جمهوری اسلامی ایران امکان‌پذیر نیست لذا می‌بایستی به‌صورت گام به گام با ایران جلو آمده تا بتوانند به آن اهداف دست یابند. از سویی دیگر به نظر دیدبان، گروه دموکرات نباید با نگران کردن شرکای منطقه‌ای خود در غرب آسیا و خلیج‌فارس، دستاویزی در اختیار جمهوری خواهان کنگره قرار دهد تا با انتقاد از آنان در انتخابات سال 2016 پیروز شوند، زیرا این اقدام باعث میگردد تا احتمال همکاری ایران با آمریکای جمهوری خواه بسیار اندک شود به همین دلیل اوباما سعی می‌کند تا به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس این مهم را بفهماند که خطر واقعی که آنان را تهدید می‌کند از سوی ایران نیست بلکه از درون خود این کشورهاست؛ تهدیداتی چون بحران مشروعیت، مشارکت سیاسی، آزادی بیان و مسائل مربوط به دموکراسی.