دیدبان
بررسی بیستمین انتخابات کنست رژیم صهیونیستی

انتخابات چاره ساز نیست

انتخابات چاره ساز نیست

دیدبان: کنست نوزدهم ژانویه 2013(بهمن91) آغاز به کار کرد و بنیامین نتانیاهو را به نخست وزیری برگزید. نخست وزیری که شریک اصلی ائتلافش، حزب تازه تاسیس "یش آتید" (آینده از آن ماست) بود و با همین ائتلاف در انتخابات از سایرین پیشی گرفته بود. حزب یش آتید که رهبری آن را "یر لپید" که یک مجری تلوزیونی بود، بر عهده داشت، یش آتید حزبی لیبرال، بدون گرایش‌های مذهبی و مخالف تندروی است. مسائل اجتماعی و اقتصادی را اولویت خود اعلام کرده، حتی موافق تشکیل کشور فسطینی است. در حالی که حزب لیکود و رهبرش نتانیاهو به شدت مذهبی بوده و جنایات بی‌سابقه‌ای که بر فلسطینیان داشته‌اند و تمام تلاش خود را برای ایجاد دولت یهودی به کار گرفته‌اند.

با همه این اختلافات بین این دو حزب، بالاخره نتانیاهو با این شعار که خود او تنها کسی که می‌تواند امنیت و رفاه را برای ساکنان فلسطین اشغالی به ارمغان بیاورد، نخست وزیری را به دست گرفت. اما نتانیاهو را به هیچ وجه نمی‌توان در تحقق بخشیدن به شعارهایش را موفق دانست. او برای از بین بردن حماس حمله به غزه را آغاز کرد، یورشی 51 روزه که نه تنها این رژیم اشغالگر را به اهداف از پیش تعیین شده‌اش نرساند، ضعف رژیمی را که از حمایت کامل برخی قدرت ها بهره می گیرد، در برابر گروهی از مبارزان مسلمان و برخاسته از متن مردم که بیش از شش سال در محاصره کامل به سر می برند، در برابر دیدگان جهانیان آشکار ساخت، تا جایی که خاضعانه به آتش بس روی آوردند، بلکه علاوه بر آنکه چهره جنایت کار این اشغالگران را بار دیگر برای جهانیان بیش از پیش نمایان ساخت، اختلافات بین سران این رژیم جعلی را بار دیگر نمایان کرد و بر اختلافات گذشته اضافه شد.


اختلافات میان کابینه نتانیاهو از اختلاف بر سر مسائل مختلفی از جمله نوع تخصیص بودجه مخصوصا ارتش و شهرک سازی، به کار گرفتن برخی افراد و اوضاع نابسامان اقتصادی شروع شد، اختلافاتی که برای کابینه نتنانیاهو که مجبور شده بود علاوه بر احزاب راست با احزاب چپ و میانه رو ائتلاف کند دیر یا زود خودش را نمایان می ساخت، پس از جنگ51 روزه غزه خود را نمایان ساخت. اعضای کابینه نتانیاهو را موجب مشکلات رژیم صهیونیستی می دانستند و وی در مقابل پس از چند مرتبه تهدید وزاری کابینه اش به انحلال کابینه، سرانجام بنابر اختیارات نخست وزیر، دستور انحلال پارلمان را اعلام و از رئیس جمهور (رئیس کشور) خواست با انتخابات زودهنگام موافقت کند، لایحه ای که با 84 رای موافق از120رای و بدون رای مخالف موافقت کنست را در آذر 93 به دنبال داشت. تا پرونده کنست نوزدهم شبیه بسیاری از کنست های پیشین ناتمام بسته شود. همچنین زمان انتخابات زودهنگام 17 مارس (26 اسفند) اعلام شد.

ساختار انتخابات در رژیم صهیونیستی

رای دهندگان در سرزمین‌های اشغالی آرای خود را به نفع فهرست نامزدهایی که از سوی احزاب منتشر می‌شود به صندوق می ریزند، نه برای نامزدهای منفرد.(1) هر حزب بر اساس تعداد آرایی که به دست آورده باشد، می‌تواند نمایندگان خود را به کنست بفرستد. نمایندگانی که در ساز و کار درون حزبی رتبه های بالاتری دریافت کرده باشند، شانس بیشتری برای راهیابی به کنست را دارند. در نتیجه این نظام انتخاباتی علاوه بر آنکه ارتباط مردم را با نمایندگان کم می کند، قدری از اهمیت نظر مردم می کاهد. جالب آنکه تلاش هایی که برای تغییر قانون انتخابات از طریق رفراندوم یا تصویب قوانین جدید صورت گرفته، به دست کنست بی اثر شده است.

در کنار این مسائل بر اساس ساختار انتخابات رژیم صهیونیستی حزبی صلاحیت تشکیل کابینه را به دست خواهد آورد که اکثریت مطلق آرا را به خود اختصاص داده باشد و از آنجایی که کسب 61 کرسی کنست علاوه بر آنکه احتمال کمی دارد، سابقه هم ندارد. بنابراین احزاب اسرائیلی به ناچار رو به ائتلاف با دیگر احزاب می‌آورند. این امر علاوه بر آنکه باعث قدرت نمایی و باج خواهی احزاب کوچک می‌شود، از کارایی و پاسخگویی دولت کاسته می‌شود.

کنست بیستم، جدال نخست وزیر و وزیران

در بیستمین انتخابات کنست احزاب لیکود، کار و هانتوعا مهره‌های اصلی انتخابات به شمار می روند. نتانیاهو به عنوان رهبر حزب لیکود در تلاش است برای چهارمین بار نخست وزیری را اشغال کند و برای آنکه به هدف خود دست یابد با احزاب چپ که تمام توان خود را برای جلوگیری از بازگشت نتانیاهو به کار گرفته اند و موضع گیری های تندی نسبت به نتانیاهو داشته اند تا جایی که تزیپی لیونی رهبر حزب هاتنوعا نتانیاهو را فردی بی‌ارزش و زباله نامید و گفت: من و اسحاق هرتزوگ تصمیم داریم این زباله را دور بیندازیم.

نتانیاهو در جریان تبلیغات انتخاباتی و سفری که به امریکا داشت از موضوع ایران به عنوان اهرمی برای پراکنده کردن حواس مخاطبانش از مسائل داخلی استفاده کرده است. سخنرانی نخست‌ وزیر رژیم صهیونیستی در روز سوم مارس (12 اسفندماه) در کنگره آمریکا اکنون میزان مقبولیت وی هم در آمریکا و هم در داخل سرزمین‌ های اشغالی کاهش داده است.(2) تا جایی که نتایج آخرین نظرسنجی ها نشان داد حزب لیکود با پیش‌بینی کسب بین 21 کرسی از رقیب اصلی‌اش یعنی حزب اتحاد صهیونیسم با 25 کرسی عقب افتاده است.

ازسوی دیگر دو حزب هاتنوعا و کار که به رهبری تزیپی لیونی و اسحاق هرتزوگ می باشند با یکدیگر ائتلاف کرده و ائتلاف اتحاد صهیونیسم را تشکیل داده اند، تزیپی لیونی و اسحاق هرتزوگ هر دو قبلا وزارت خانه هایی را در کابینه رژیم صهیونیستی در دست داشته اند، در مقابل نتانیاهو ایستاده‌اند و خواهان به دست گرفتن نخست وزیری هستند که در صورت پیروزی، هرکدام دو سال نخست وزیری را در اختیار خواهند گرفت.

احزاب کوچک، سرنوشت ساز انتخابات

پس از انتخابات هریک از احزای که توانسته باشد دو درصد از آرا را به دست آورده باشد، صلاحیت فرستادن نماینده در کنست را به دست می آورد. سپس به نسبت آرایی که هر حزب به خود اختصاص داده است، به همان میزان نمایندگی را ازمیان حزب خودش به کنست خواهد فرستاد، تا اینگونه 120 نماینده کنست مشخص شود و در مرحله بعد حزبی که اکثریت کنست را به دست آورده باشد، نخست وزیر را تعیین می کند. اما از آنجا که هیچ یک از سه حزب لیکود، کار و هاتنوعا با تمام آرای خود در میان مردم توانایی به دست گرفتن اکثریت کنست را ندارند به ناچار به احزاب کوچکتر روی خواهند آورد و از طریق ائتلاف با آنها در صدد به دست آوردن نخست وزیری خواهند بود. در این بین برخی آرای کنست برای انتخاب نخست وزیر حتما در سبد نتانیاهو ریخته خواهد شد، که آرای سه حزب لیکود (با رهبری نتانیاهو)، خانه یهودی (با رهبری بنت) و عام ایتانو (با رهبری یشای) که در حدود 37 رای خواهد بود، نتانیاهو را برای نخست وزیری پیشنهاد خواهند داد، در ضمن حزب شاس (با رهبری آریه درعی) و ائتلاف یهودی تورات UTJ)) (با رهبری لیتزمن) که در مجموع 13 کرسی در کنست خواهند داشت که متمایل به نتانیاهو هستند.

در مقابل ائتلاف اتحاد صهیونیسم قرار دارد که از ائتلاف دو حزب کار و لیکود تشکیل شده است و آرای حزب یش آتید (به رهبری لاپید)، مرتض (به رهبری گال عون)، ائتلاف احزاب عرب رابه دنبال دارد که در 55 رای را به این ائتلاف اختصاص خواهد داد. در این میان آرای دو حزب اسرائیل بیتنو (به رهبری لیبرمن) و کالونا (به رهبری کهلون) به گونه ای صریح جهت گیری خود را در انتخاب نخست وزیر معین نکرده اند، اما دو حزب اسرائیل بیتنو و کالونا که به ترتیب شش و هشت کرسی بر طبق نظرسنجی ها به خود اختصاص داده اند می تواند نخست وزیر آینده رژیم صهیونیستی را تعیین کند.

نتیجه گیری

نخست وزیر آینده رژیم صهیونیستی چه از بین راستگرایان باشد و نماینده ائتلاف حزب لیکود و دیگر احزاب راست و مذهبی باشد و یا از بین چپ گرایان و ائتلاف اتحاد صهیونیست باشد، به نظر دیدبان دو مشکل اصلی شهروندان این رژیم اشغالگر یعنی امنیت و مسائل اقتصادی روز به روز، فشار بیشتری به کابینه صهیونیستی وارد خواهد کرد که به مشکلات ائتلاف با احزاب مختلف و بعضا غیر همفکر اضافه خواهد شد. تا جایی که در آینده نه چندان دور باز کابینه برای فرار از مشکلات به انتخاب زودهنگام روی خواهد آورد، تا با ایجاد امیدی دروغین در بین شهروندان بتواند از درگیری با مسائل بگریزد. اما مشکلات همچنان پابرجا خواهد ماند و گریبان کابینه بعدی را خواهد گرفت.

منابع

ساختار دولت صهیونیستی اسرائیل، جلد اول، ترجمه علی جنتی، تهران ص 49

http://nasimonline.ir/detail/news/989098/183

مرتبط‌ها

بیشترین سقوط ارزش سهام وال استریت در یک روز

دولت آمریکا به کشتن شهروندان ایرانی افتخار می‌کند

مقابله با کرونا از منظر حکمرانی (1)

آمریکا برای آزادی مزدور اسرائیلی، دست به تهدید و ارعاب زد

افشای نام‌های جدید از شاهزادگان بازداشت‌شده

استیصال رسانه‌ای ائتلاف در یمن