به گزارش دیدبان به نقل از ایران اسلامی، روزهای سه شنبه و چهارشنبه هفته گذشته، اولین کنگره اقتصاد مقاومتی به همت نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها با همکاری دانشگاه های عالی دفاع ملی و شهید بهشتی برگزار شد. هدف از برگزاری این کنگره تبیین مفاهیم اقتصاد مقاومتی، ترویج و گفتمان سازی در سطح جامعه برای تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی عنوان شد. هر چند که همایش ها غالبا به موفقیت صد درصدی در تحقق اهداف تعیین شده نمی رسند، اما برگزارکنندگان آن معمولا سعی در برگزاری هر چه بهتر این مراسم دارند.
کنگره اقتصاد مقاومتی هم از این قاعده مستثنی نبوده اما بی دقتی مسئولین برگزاری آن در رعایت برخی نکات به ظاهر کم اهمیت، جای تامل داشت؛
۱) اولین موردی که در این رابطه به نظر پر رنگ می رسید و آزار دهنده بود، اسراف در سرو ناهار و پذیرایی میان وعده ها بود. تصویر بشقاب های پر از غذا، نوشیدنی های باقیمانده در روی میزها، کیک های نیم خورده و ... گویی به روح حاکم بر همایش چنگ می زد. همزمان به ذهن شرکت کننده هوشمند، این سوال متبادر می شود که عمل به اقتصاد مقاومتی قرار است از کجا شروع شود؟!
۲) بارها در بخش های خبری صدا و سیما مانند برنامه صرفا جهت اطلاع دیده ایم که بی توجهی به محتوای مراسم ها و همایش ها و چرت زدن در هنگام سخنرانی اساتید، به امری طبیعی بدل گشته و گویا برگزاری اینگونه مراسمات با هدف گزارش دهی و یا رفع تکلیف صورت گرفته است.
جای سوال است که در یک همایش تخصصی و علمی، آن هم با موضوع اقتصاد مقاومتی که ضرورت توجه به آن بر همگان مشخص است، چگونه باید فرصتی برای چرت زدن حضار فراهم شود؟ آیا میزان دغدغه مندی مدعوین و کارشناسان حاضر در این کنگره به همین اندازه است؟
۳) به طور معمول در همایش ها و کنگره های تخصصی که قرار است برای حل معضلات و مسایل فوریت‌دار برگزار شود، در راستای ارتقای کیفی همایش، معمولا از صاحب‌نظران و متخصصین آن حوزه دعوت می شود. بنابراین اگر از نگاه برگزارکنندگان اهداف کیفی در اولویت بالاتری باشد، لزومی ندارد از نفرات زیادی که حتی در آن حوزه تخصصی، آشنایی حداقلی هم ندارند، دعوت به‌عمل آید.
متاسفانه در کنگره اقتصاد مقاومتی که انتظار می رفت دایره مخاطبین خود را به خوبی تشخیص داده و شناسایی کند، حضور میهمانانی که برخی از آنها نه تنها دغدغه اقتصاد مقاومتی نداشته، بلکه برای دریافت گواهی یا اهدافی شبیه به این حضور پیدا کرده بودند، جای سوال بود. به نظر می رسد باید نوع نگاه دست اندرکاران عوض شود و به جای افزایش آمار و ارقام برای ارائه گزارش های پر و پیمان تر، با جدیت بیشتر به هدف اصلی همایش مورد نظر بیندیشند.
تاثیرات مثبت کنگره با وجود ایرادات برگزاری
سطح پایین بهره وری، توجه اندک به تحقیق و توسعه، تشخیص نادرست اولویت ها و مواردی از این دست، از ویژگی های نهادها و سازمان هایی با اقتصاد نفتی است؛ تا زمانی که بودجه سازمان ها به شیر نفت متصل است، انتظار اینکه مدیریت مجموعه ها با دقت بالا سعی در کمترین اتلاف در هزینه و بیشترین بازدهی داشته باشند، انتظار بیهوده ای است.
کنگره اقتصاد مقاومتی با وجود اسراف در هزینه های برگزاری و ایرادات در شیوه اجرا، به عنوان یک گام مهم در راستای عمومی سازی گفتمان اقتصاد مقاومتی و تاکیدات اخیر مقام معظم رهبری (مدظله) و تجمیع چهره های دانشگاهی و مسئولین اجرایی در کنار هم، ارزشمند تلقی می شود.
برگزاری این کنگره گرچه با وضعیت مطلوب و مورد انتظار ما فاصله داشت، اما تلاش در پیوند جامعه علمی با قانونگذاران و مدیران اجرایی کشور برای فرار از بوروکراسی دست و پاگیر و رفع سریع تر معضلات، از اقداماتی بود که ما را نسبت به آینده امیدوار تر کرد.