به گزارش دیدبان به نقل از قانون ، این‌روزها که مرتضوی و رحیمی از پرداخت‌های میلیونی به نمایندگان مجلس سخن گفته‌اند، ما مانده ایم و نمایندگانی که قانونا باید مدافع حقوق ما در برابر صاحبان قدرت و نفوذ باشند. امامعلوم نیست ادامه این افشاگری‌ها به چند پرونده فساد مالی ختم خواهد شد.هرچند با منتشر نشدن نام این نمایندگان، آنها همچنان در حاشیه امنیت قرار دارند اما افکار عمومی در رابطه با این پرداخت های میلیاردی سکوت نخواهد کرد و در انتظار دریافت پاسخ دستگاه‌های نظارتی و قضایی به این ادعاهاست.
به گفته حامد قادر مرزی، عضو کمیسیون عمران این قضیه باعث تشویش اذهان عمومی نیز شده به این دلیل که مردم فکر می‌کنند هرکسی که در جامعه بخواهد کار سیاسی انجام دهد یک نفر هزینه‌های مالی تبلیغاتش را فراهم می‌کند و بعدا که رای آورد تلافی‌اش را سر بیت المال در می‌آورد. رحیمی باید از همان ابتدا که این یک میلیارد و دویست میلیون تومان را گرفته بود تا بین 170 نماینده اصولگرا تقسیم کند، این حرف‌ها را می‌زد و می‌گفت ما می‌خواهیم به کمک بخش خصوصی، مجلس آینده مجلس اصولگرایی باشد. این هیچ ایرادی نداشت ولی همانند رئیسش، احمدی‌نژاد، وقتی پای خودش گیر افتاد شروع به «بگم بگم» کرد و افشای فسادهای گسترده. این موضوع ایراد دارد.این نماینده با بیان اینکه این اقدام رحیمی در آن زمان موجب تنگ شدن عرصه بر کاندیداهای مستقل و مردمی شده بود، تاکید کرد: در هشت سال دولت احمدی‌نژاد، آقایان به هر طریقی صحنه را از وجود رقبا پاک کردند.
البته حیدرپور نماینده مردم شهرضا در مجلس با دروغ دانستن ادعای رحیمی به «انتخاب» گفت: در سال 87، نمایندگان مجلس به دنبال استیضاح مرحوم کردان بودند. رحیمی که به دنبال پست بالاتر بود و قصد جلوگیری از استیضاح کردان را داشت، 5 میلیون تومان به برخی نمایندگان مجلس پول داد. وی خاطرنشان کرد: رحیمی اصلا پولی برای انتخابات پرداخت نکرد، او در واقع به دستور احمدی نژاد پولی به بهانه کمک به مساجد پرداخت کرد و سعی کرد کردان را در وزارت کشور ماندگار کند. حیدرپور اضافه کرد: بخشی از نمایندگان آن پول را دریافت کردند اما تاکید می کنم که آن وجه برای انتخابات نبود. عضو هیات نظارت بر رفتار نمایندگان گفت: این آقا، با سخنان خود انتخابات را زیر سئوال برده است، بنابراین پرونده ی دیگری باید علیه او تشکیل شود و مدعی العموم نیز باید در این ماجرا ورود پیدا کند که دیگر کسی از این غلط ها نکند.
عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور نیز در واکنش به این نامه گفته است که یکی از اتهامات رحیمی طبق ادعای خودش این بود که از بخش خصوصی و فردی به نام جابر ابدالی برای انتخابات کمک گرفته بود و پول هایی بین کاندیدا ها توزیع شده بود، بنابراین این پول از طریق رانت دولتی پرداخت نشده و رانت شخصی بوده و رحیمی تنها عامل توزیع آن بوده است.با این حال اولین سوالی که افشای این موضوع به وجود می آورد، این است که این 170 نماینده ای که رحیمی از آنها خبر می دهد و لیست اسامی آنها نیز در پرونده اش وجود دارد، چه کسانی هستند؟
به‌هرحال خبری از انتشار اسامی دریافت کنندگان پول نیست اما روزگذشته در اقدامی بجا و در راستای وظیفه نمایندگان، نامهای از سوی 23 تن از نمایندگان مجلس به روسای قوای مقننه و قضایی تدوین و منتشر شد که در آن خواستار اعلام اسامی ۱۷۰ نامزد متخلف مجلس که از رحیمی معاون اول رئیس جمهور پیشین پول دریافت کرده اند، شدند. مجلس که خود یک نهاد نظارتی است این روزها باید بر خود نظارت کند و با بررسی ادعای مطرح شده به وظیفه ذاتی خود به نحو احسن عمل کند. زیرا ریشه فساد فقط با برخورد قاطع و به موقع خشک خواهد شد و چشم پوشی از خطاها حتی اگر کوچک باشند زمینه ساز فسادهای بزرگ‌تر خواهند شد. نمایندگان مجلس هشتم و نهم در گفت‌وگو با «قانون» در نقد و بررسی شان و جایگاه نمایندگان مجلس در دریافت پول‌های شبهه‌ناک و انتشار اسامی دریافت کنندگان این نوع پول‌ها نظرات متفاوتی داشتند که خواندن نظرات موافقان و مخالفان خالی از لطف نیست.
دریافت پول توسط نمایندگان باید تعریف شده باشد
ابراهیم نکو
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس
نمایندگان در رابطه با مسائل مالی تکالیف مشخصی دارند. هیچ نماینده ای در هیچ جایی تحت هر عنوانی حق ندارد پولی را مطالبه کند. وظایف قانونی نمایندگان مشخص است. اما در بعضی مواقع که برخی از نماینده‌ها اقدام به دریافت پولی می‌کنند ممکن است به این نیت باشد که قسمتی از مشکلاتی که توسط مراجعین به دفاتر به وفور وجود دارد را حل کنند. اما به نظر بنده نمایندگان نباید به این مسائل ورود پیدا کنند.
البته باید صحت و سقم ادعای آقای رحیمی در رابطه با پرداخت پول به نمایندگان بررسی شود. اگر این موضوع اتفاق افتاده باشد باید نمایندگان پاسخگو باشند. اقدام به چنین کاری توسط نمایندگان عواقبی خواهد داشت که نماینده را از وظیفه اصلی به دور خواهد کرد. مثلا نمایندگانی که وظیفه نظارتی و تذکر به برخی مسئولان را دارند ممکن است با دریافت این چنین پول‌هایی، رودربایستی کرده و نتوانند وظیفه قانونی خود را انجام دهند.
یکی از ضعف‌هایی که در حوزه قانونگذاری در کشور احساس می‌شود تشریح دقیق وظایف نمایندگان برای افکار عمومی است. سال‌هاست که توقعی نابجا نسبت به نمایندگان در افکار عمومی شکل گرفته است و مردم در حوزه‌های انتخابیه‌ها از نمایندگان خود توقع دارند حتی خارج از وظایف مشکلاتشان را حل کنند. امروزه ما نمایندگان باید در مسیری حرکت کنیم که بتوانیم به وظیفه خود عمل کنیم. در برخی از موارد به طورمثال در حوزه انتخابیه مثل بهزیستی کسانی که می‌خواهند کمک کنند باید پول را به صورت تعریف شده به حساب همان نهادها بریزند نه اینکه به خود نماینده بدهند. چون از عوارض آن این است که نماینده نمی داند در اختیار چه کسی قرار دهد و چه کسی ارجحیت دارد. این مسائل می‌تواند برای نمایندگان مشکل ساز باشد.
در اکثر کشورها احزاب به انتخابات کمک می‌کنند
موسی قربانی
قاضی و نماینده مجلس هشتم
در تمام دنیا مرسوم است هزینه‌های انتخاباتی را احزاب پرداخت می‌کنند. در این شیوه، اعضا آبونمان یا حق اشتراکی به حزب پرداخت می‌کنند و حزب از محل درآمدهای خود و کمک اعضا هزینه‌های انتخابات را پرداخت می‌کنند.در کشور ما متاسفانه یا خوشبختانه این روند جا نیفتاده گاهی اتفاق می‌افتد به صورت جریانات سیاسی برای مثال اصولگراها یا جامعه روحانیت مبارز و... به انتخابات کمک می‌کنند البته این کمک‌ها در آن زمان و در آن فضا فسادی نباشد ولی بعدها باگذشت زمان به فساد کشیده شود.
قطعا هیچ کدام از کاندیداها نمی‌توانند با پول خودشان تبلیغات گسترده انجام دهند، برای مثال اغلب افرادی که از شهرستان‌‌ها نامزد انتخابات برای تبلیغات توان اجاره یک مغازه در شهر تهران را ندارند و هزینه‌ها بسیار بالاست. پس کمک‌های احزاب و جنا‌ح‌ها می‌تواند در این زمینه کارگشا باشد.هیچگاه در مجموعه نظام و مجلس تصمیمی در مورد نحوه کمک به نامزدها اتخاذ نشده است، باید در این مورد تصمیمات جدی لحاظ شود تا هراز چندگاهی شاهد این مسائل و این بحث‌ها نباشیم البته این مباحث فقط مربوط به انتخابات مجلس نیست. در مورد انتخابات ریاست جمهوری هم همین مسائل مطرح است نامزدهای ریاست‌جمهوری تریبون صداوسیما رایگان در اختیارشان است ولی این کافی نیست و هزینه‌های بسیار زیادی صرف این تبلیغات می‌شود.حال این سوال مطرح است کاندیداهای ریاست جمهوری از کجا هزینه‌های تبلیغات را تامین می‌کنند؟آیا تمامی این هزینه‌ها را خودشان متقبل می شوند که باید گفت چطور می‌توانند این هزینه‌ها را پوشش دهند و اگر خودشان نتقبل نمی‌شوند پس این هزینه‌ها از کجا تامین می‌شود؟ این مسائل همیشه بوده ولی حال که جریان فاسدی پیش آمده همگان حساس شده‌اند. در این راستا ممکن است این مباحث با انگیزه‌های سیاسی مطرح شده باشند.
در مورد این کمک‌ها باید گفت شاید فردی مسئولیتی داشته و در عین حال عضو حزب یا جریان سیاسی هم باشد و به اعتبار جناح سیاسی به نامزدها کمک کرده باشد. اینکه وقتی یک جریانی پیش‌می‌آید برخی از افراد به قصد تخریب دیگران به میدان می‌آیند ناجوانمردی سیاسی است. حال که یک نفر در سرازیری سقوط قرار گرفته همه‌توجه ها به سمت وی جلب شده است.در صورتی که این پول از بیت‌المال هزینه شده باشد قابل پیگیری است و تمامی افراد چه دهنده چه گیرنده باید تحت تعقیب قرار گیرند، پول بیت‌المال باید برای بیت‌المال هزینه شود. اگر پولی از بیت‌المال خرج شده باشد شخصی که این پول را گرفته هم اگر می‌دانسته که این پول از بیت‌المال بوده حتما کار خلاف انجام داده و باید با وی برخورد شود. افرادی که این پول را پرداخت کرده‌اند نیز همین طور باید مأخذه شوند.البته ناگفته نماند در برخی از انتخابات این کمک‌ها منبع درآمدی برای برخی از افراد شده است. ولی در مقابل افرادی هم هستند که حاضر نیستند پولی برای تبلیغات هزینه کنند. این مشکل باید ریشه‌ای حل شود. در حال حاضر مجمع تشخیص مصلحت نظام در حال تدوین سیاست‌های کلی انتخابات است خوب است. در این مجمع تکلیف هزینه‌های انتخاباتی مشخص شود که از کجا باید این هزینه‌ها فراهم شود.
دریافت پول خیانت به مجلس و مردم است
محمد علیپور
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس
موضوعی که رحیمی مطرح کرده است همان دریافت پول شبهه‌ناک برای نمایندگان دوره هشتم است. بنده از کم و کیف آن خبر ندارم که کدام نماینده‌ها دریافت کرده اند. بنده که نماینده دوره نهم هستم خدارو شکر برای خدمتگزاری در مجلس آمده‌ام نه اینکه برای خود ازهرکسی کمکی یا تحت هرعنوانی پولی دریافت کنم. مردم با امید و آرزو نمایندگان را انتخاب می‌کنند و به مجلس می‌فرستند تا از حق و حقوق حوزه‌های انتخابی دفاع و مشکلات آنها حل شود. نمایندگان برای خدمتگذاری وارد مجلس می‌شوند نه اینکه به فکر تجارت و ... باشند . مسئولیت مردم را به عهده گرفتن و پاسخگو بودن به آنها کار سختی است که توسط نمایندگان انجام می‌شود. در اینصورت نمایندگان مجلس حق وحقوقی بابت حقوق ماهانه دریافت می‌کنند، درست است مبلغ آن بنابر کار سختی که انجام می‌دهند کم است اما درهر صورت تحت هرعنوانی نباید پولی توسط آنها دریافت شود چون هرکسی که این پول را دریافت کرده باشد باید پاسخگو باشد هرکس خربزه خورده باشد باید پای لرزش بنشیند.در شهرهای کوچک شناخت مردم چهره به چهره است چون نمایندگان همیشه در بین مردم هستند و به شهرها سر می‌زنند اگر مردم بفهمند که نمایندگان چنین پول‌هایی را دریافت کرده‌اند خود به حساب نمایندگان می‌رسند. به نظر بنده نمایندگان برای خدمتگزاری وارد مجلس می‌شود و اگر چنین کاری توسط آنها صورت بگیرد اول به خود خیانت کرده اند سپس به مردم زیرا دریافت پول توسط نمایندگان تحت هر عنوانی قانونی نیست.
دریافت پول توسط نمایندگان غیر قانونی است
داوود محمدی
عضو کمیسیون اصل 90
دریافت چنین پول‌هایی توسط نمایندگان قانونی نیست و توسط هر نماینده‌ای که انجام شود کار پسندیده‌ای نیست. وظیفه نمایندگان در قانون مشخص شده است. نمایندگان باید تمام هم وغم‌شان مصروف بر قانونگذاری و نظارت بر حس اجرای قانون باشد و لذا نماینده با توجه به جایگاهی که دارد خود باید حساسیت ویژه‌ای داشته باشد. اگردریافت چنین پول‌هایی در جهت شخصی باشد صد در صد غیر قانونی است ولی اگر در حوزه انتخابیه گرفته باشد باید در چارچوب قوانین و مقررات با حساب کتاب دقیق باشد.
رحیمی می‌خواست قضیه سیاسی شود
خلیل حیات مقدم
قاضی و نماینده مجلس هشتم صحبت آقای رحیمی در رابطه با دریافت پول توسط نمایندگان بیشتر جنبه سیاسی کردن مسئله را دارد. او می خواهد شریک سیاسی برای خود درست کند. به طور مثال سازمان‌های خیریه به نماینده‌ها اعلام می‌کردند که افراد نیازمند را به ما معرفی کنند تا به آنها کمک شود. ممکن است دادن پول آقای رحیمی هم برای کمک به این مسئله بوده باشد. ممکن است نمایندگان نیازمندان را معرفی کرده باشند و آقای رحیمی هم به اندازه توان خود کمک کرده باشد. اگر این حالت صورت گرفته باشد نامه نماینده موجود است. آقای رحیمی پولی به نماینده نداده است زیرا پول باید به حساب نماینده برود که این دروغ است. بنده به این موضوع یقین دارم این اسامی‌ای که می‌گویند بازگو شود دروغی است که آقای رحیمی می‌گوید.
دریافت پول از ابتدای انقلاب مطرح بوده است
ابوالفضل ابوترابی
عضو کمیسیون قضایی
نمایندگان مجلس اجازه دریافت پول را دارند. زیرا نمایندگان این پول‌ها را برای خود نمی‌خواهند بلکه برای حوزه انتخابیه خود می‌خواهند. به طور مثال برای فقیری می‌خواهند این موضوع را با کسانی که توان مالی دارندمطرح می‌کنند و بنابر این پول ها را دریافت می‌کنند . دریافت پول توسط نمایندگان از ابتدای انقلاب مطرح بوده است و در تمام دوره ها دریافت چنین وجهی بوده است. معمولا نمایندگان فقری را معرفی می‌کنند تا با دریافت کمک مشکل او را حل کنند و بنابر آن پولی را مثلا در حد 4 یا 5 میلیون دریافت می‌کنند. مسئولان یک سری اعتبارات در اختیار دارند که در راستای رفع آنها می‌توانند پولی دریافت کنند.