به گزارش دیدبان به نقل از مشرق ، پایگاه اینترنتی دیپلمات در تحلیلی به قلم یوسف بات نوشت: پس از نرسیدن به توافق در ماه گذشته، تصمیم گرفته شد اقدام قطعی با راه حلی میان مدت به تعویق بیفتد. بنابراین ، مهلت نهایی ، یک ژوئیه ۲۰۱۵ تعیین شده است.

همه طرف ها دوباره هفته گذشته در ژنو برای مذاکراتی طولانی ملاقات کردند اما چشم انداز دستیابی به موفقیت فوری وجود ندارد. بر اساس گزارش ها ، فرانسه ، شیوه ای افراطی تر از واشنگتن در پیش گرفته است و اعتراض های ناگهانی به شیوه فرانسوی ها در مورد توافق مطرح می کند. این موضع قطعا موضعی عجیب برای پاریس است. دلیل واقعی این مواضع احتمالا با عقاید فرانسه در خصوص منع گسترش سلاح های هسته ای ارتباط چندانی ندارد و به قراردادهای دفاعی و هسته ای پر سود با کشورهای عربی خلیج فارس مربوط می شود.

ابتدا باید گفت فرانسه خودش بسیار دیر به پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) ملحق شد.

فرانسه سال ۱۹۹۲ یعنی ۲۴ سال پس از آماده شدن این معاهده برای امضا ، آن را تصویب کرد. در حالی که ایران یکی از نخستین امضاء کنندگان ان پی تی بود.

فرانسه قبل از سال ۱۹۹۲ و حتی پس از آن - در زمینه گسترش سلاح های هسته ای سابقه خوبی نداشت بنابراین موضع سختگیرانه پاریس در مذاکرات با ایران ، بسیار تعجب آور است.

فرانسه در طول دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ ، به عرضه راکتورهای هسته ای، نیروی انسانی و تکنولوژی به اسرائیل و عراق پرداخت.

راکتورهای دیمونای اسرائیل و اوسیراک عراق را فرانسه فروخت. فرانسه همچنین سوخت اورانیوم با غنای بالا را که مورد استفاده آن تامین سوخت راکتور اوسیراک بود تامین کرد.

فرانسه در برابر درخواست های تغییر سوخت مورد نیاز راکتور اوسیراک به اورانیوم با غنای پایین مقاومت کرد.

پاکستان و هند کمک های ارزشمندی برای توسعه برنامه های هسته ای خود از فرانسه دریافت کردند. فرانسه این کمک ها را در حالی ارائه می داد که سوء ظن های مستندی وجود داشت که پاکستان و هند ممکن است در حال تسلیحاتی کردن برنامه هسته ای خود باشند.

دولت آمریکا در نهایت اواخر دهه هزار و نهصد و هفتاد در مورد فرانسه به زور متوسل شد تا این کشور یک تاسیسات بزرگ بازفراوری اورانیوم را به پاکستان صادر نکند.

فرانسه حتی پس از آنکه دهلی نو نخستین بمب هسته ای خود را در سال ۱۹۷۴ منفجر کرد همچنان به کمک ها به تلاش های هسته ای هند ادامه داد.

فرانسه حتی در دهه دو هزار ، در مورد چند توافق همکاری هسته ای با کشورهای هسته ای نوپایی مانند لیبی، اردن، الجزایر، مغرب ، تونس و امارات عربی متحده گفتگو کرد. پاریس قراردادهای هسته ای تازه ای با هند، چین، برزیل و آفریقای جنوبی امضا کرد. هیچ مسئله غیر قانونی به خودی خود در مورد چنین کمک های هسته ای وجود ندارد.

در واقع، ان پی تی اعلام کرده است کشورهای مسلح به سلاح هسته ای به کشورهای فاقد این سلاح ها در زمینه برنامه های هسته ای غیرنظامی آنها کمک کنند. این وضع نشان می دهد که فرانسه چند دهه از گسترش فناوری هسته ای در سراسر جهان رضایت داشته است.

پول ، دلیل اصلی حمایت فرانسه از گسترش فناوری هسته ای بوده و هنوز هم اینطور است. شرکت چند ملیتی آروای فرانسه بزرگترین شرکت هسته ای جهان است و دولت فرانسه ۸۷ درصد سهام این شرکت را در اختیار دارد. آروا سال گذشته حدود سیزده میلیارد دلار در آمد داشته که یک میلیارد و سیصد میلیون دلار آن سود بوده است.

به همین شکل ، شرکت برق فرانسه بزرگترین تولید کننده برق جهان است و دولت ۸۵ درصد سهام این شرکت را در اختیار دارد. بیش از ۸۰ درصد برق این شرکت از انرژی هسته ای تولید می شود. سود و درآمد شرکت برق فرانسه با شرکت آروا قابل مقایسه است.

می توان گفت فرانسه به شدت به بخش انرژی هسته ای وابسته است و با ترویج آن در سراسر جهان سود سرشاری نصیب خود می کند.

عربستان سعودی یکی از رقبای مهم ایران است. مقامات شرکت های آروا و شرکت برق فرانسه سال گذشته در جده در نشستی با حضور دویست نفر از صاحبان صنایع عربستان و نمایندگان تجاری شرکت کردند.

بنابراین ، درک مانع تراشی فرانسه در مورد توافقنامه هسته ای ایران از بعد توافقنامه های تجاری منطقه ای و پر سود فرانسه با کشورهای سنی و مخالف ایران آسانتر است. فرانسه به غیر از قرار دادهای انرژی هسته ای ، قرار دادهای پر سود خدمات و سخت افزارهای نظامی را با عربستان و کشورهای دیگر حاشیه خلیج فارس نهایی کرده است.

مثلا فرانسه برای نخستین بار از سال ۲۰۰۷ ، سال گذشته قرار دادی نظامی با امارات عربی متحده امضاء کرد. قرار داد میلیاردی برای دو ماهواره جاسوسی در زمانی بهتر از این نمی توانست امضاء شود. قرار دادهای نظامی فرانسه سال پیش از آن ، یک سوم از ارزشش را از دست داده بود. قراردادهای نظامی کشورهای حاشیه خلیج فارس ، موجب نجات بخش دفاعی فرانسه شدند.

به همین شکل ، فرانسه تنها یک هفته پس از قرار داد با امارات عربی متحده ، قرار دادی یک میلیارد یورویی با عربستان در خصوص تعمیرات کلی چهار فروند ناوچه و دو کشتی سوخت رسانی امضاء کرد.

با توجه به این موارد و قرار دادهای پر سود نظامی و زیربنایی آینده ، تعجبی ندارد فرانسه با مانع شدن از توافق با ایران ، درصدد جلب رضایت پادشاهی های عرب حاشیه خلیج فارس باشد.