به گزارش دیدبان به نقل از ایرنا ، بی بی سی بامداد پنجشنبه در این باره گزارش داد که هنگام بحث و بررسی مجمع در باره تعیین رییس کل بانک مرکزی، رییس جمهوری حضور نداشته است.
جلسه مجمع تشخیص مصلحت در مورد نحوه تعیین رییس کل بانک مرکزی در دهم آبان ماه برگزار شد.
بی بی سی نوشت که حسین مرعشی از نمایندگان پیشین مجلس شورای اسلامی و از نزدیکان آیت الله هاشمی رفسنجانی مامور شده تا نارضایتی حسن روحانی از این تصمیم را به رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام منتقل کند.
تعارض مصوبه مجمع تشخیص مصلحت با استقلال بانک مرکزی از دلایل مخالفت رییس جمهوری نقل شده است.
با مصوبه مجمع تشخیص مصلحت، رییس کل بانک مرکزی با پیشنهاد وزیر اقتصاد، تصویب هیئت دولت و حکم رییس جمهور منصوب می شود.
مصوبه های مجمع تشخیص مصلحت نظام این مصوبه در صورت تایید آیت الله علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی به قانون تبدیل خواهد شد.
مجمع تشخیص مصلحت که بعد از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری مدت ها بود برای حل اختلاف ارکان نظام مورد مشورت قرار نمی گرفت، در پی چند سال سکوت قانونی برای نحوه تعیین رییس کل بانک مرکزی در این زمینه دخالت کرد.
هنگام تصویب برنامه پنجم توسعه در سال ۱۳۸۹ به دلیل اختلاف نظر مجلس و شورای نگهبان، نحوه تعیین رئیس بانک مرکزی، مسکوت ماند و رهبر معظم انقلاب اسلامی، تصمیم گیری در این خصوص را به مجمع تشخیص مصلحت نظام واگذار کرد.
در هنگام بررسی برنامه پنجم، نظر مجلس بر این بود که رییس کل بانک مرکزی توسط روسای سه قوه انتخاب شود، اما دولت آن را در تضاد با اصل تفکیک قوا می دانست.
اما آنچه در نهایت مجمع تشخیص مصلحت به آن رای داد، در واقع بازگشت به روال قبل از دوران برنامه چهارم توسعه است.
از سال ۱۳۳۹ که بانک مرکزی ایران تاسیس شد، روش تعیین رئیس این نهاد چند بار تغییر کرده است. در ابتدا رئیس کل بانک مرکزی به پیشنهاد وزیر اقتصاد، تصویب هیات وزیران و با فرمان ملوکانه برای سه سال تعیین می شد.
بعد از آن در سال ۱۳۵۱ و با تصویب قانون پولی و بانکی کشور، مدت دوره ریاست به ۵ سال افزایش یافت و حکم ریاست بر بانک مرکزی با فرمان همایونی صادر می شد.
بعد از انقلاب و با تصویب قانون حذف فرمان همایونی در سال ۱۳۶۰، رییس کل بانک مرکزی به پیشنهاد وزیر امور اقتصادی و دارایی، تایید مجمع عمومی بانک ها و در نهایت تصویب هیئت دولت تعیین می شد و وزیر اقتصاد حکم او را صادر می کرد.
بعد از آنکه استقلال بانک مرکزی به عنوان یک اصلاح ضروری اقتصادی مطرح شد، نحوه تعیین رئیس بانک مرکزی نیز در سال ۱۳۸۳ و در برنامه چهارم توسعه مورد اصلاح قرار گرفت. به طوری که رییس بانک مرکزی به پیشنهاد رییس جمهور و تایید مجمع عمومی بانک مرکزی و سپس با حکم رییس جمهور منصوب می شد.
پنج سال بعد در سال ۱۳۸۹ و هنگام تصویب برنامه پنجم، برای نخستین بار شرایطی برای رییس بانک مرکزی در نظر گرفته شد. داشتن حداقل ۱۰ سال تجربه فعالیت پولی و بانکی و دست کم مدرک کارشناسی ارشد در رشته های مرتبط با بانکداری از جمله معیارهای داشتن صلاحیت ریاست بر بانک مرکزی در نظر گرفته شد.
البته تغییر روش انتخاب رییس بانک مرکزی هم مد نظر بود که مورد تایید نهایی قرار نگرفت و تصمیم نهایی در این خصوص به مجمع تشخیص مصلحت واگذار شد.