به گزارش دیدبان به نقل از ایرنا ، سخنان خانم «کریستینا فرناندز» رییس جمهوری آرژانتین، در سازمان ملل متحد بار دیگر سنگ اندازی های آمریکا و رژیم صهیونیستی در راه گسترش روابط تهران- بوئنوس آیرس در پی ۲ دهه بررسی پرونده انفجار «مرکز همیاری اسراییل- آرژانتین» (آمیا) را بر سر زبان ها انداخت.
فرناندز چند ساعت پس از آنکه دوم مهرماه در شصت و نهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرد، به عنوان یکی از اعضای شورای امنیت در نشست سران با موضوع مبارزه با تروریسم، بر دیدگاه های خود مهر تایید زد.
البته آنگونه که پنجم مهرماه خبرگزاری رسمی آرژانتین «ته لام» نوشت، وی در حساب شخصی شبکه اجتماعی «توییتر» شیوه رسانه ها در انتشار سخنرانی های خود در سازمان ملل متحد را به چالش کشید؛ زیرا سخنان وی به طور گزینشی منتشر شده بود (۱).
همچنین هنگام انتقاد او از عملکرد آمریکا پخش زنده تلویزیونی نشست شورای امنیت قطع شد.
حتی برخلاف مواد ۴۱ و ۴۲ آیین نامه داخلی شورا، نیمی از گفته های وی نه از راه بلندگوی اتاق و نه ترجمه همزمان به ۶ زبان رسمی سازمان ملل متحد به گوش حاضران نرسید.
البته دبیرکل سازمان ملل متحد مسوول نظارت بر امور اداری و دبیرخانه ای شورای امنیت است و باید به این موضوع رسیدگی کند، اما تحریف رسانه ای سخنان فرناندز، جریان ناعادلانه اطلاعات میان کشورهای شمال- جنوب را نمایان تر کرد.
به نوشته سوم مهرماه تارنمای «فکت چک» آرژانتین، فرناندز در سخنرانی مجمع عمومی خود با اشاره به برخورد دوگانه آمریکا در قبال ایران گفت: آمریکایی ها در سال ۱۹۹۴ میلادی (۱۳۷۳ خورشیدی) گفتند حزب الله مسوولیت انفجار آمیا را بر عهده دارد؛ گروهی که امروز یکی از احزاب (رسمی) لبنان است.
رییس جمهوری آرژانتین افزود: در سال ۲۰۱۲ میلادی (۱۳۹۱ خورشیدی) یک مقام بلندپایه ایرانی دیداری دوجانبه را پیشنهاد کرد و سال بعد پس از آنکه یک یادداشت تفاهم امضا شد تا شهروندان ایرانی بتوانند پیش از تشکیل دادگاه شهادت دهند، به همکاری با ایرانیان متهم شدیم.
وی ادامه داد: صندوق «کرکس» لابی های قدرتمندی در کنگره آمریکا دارد؛ جایی که تصویری از من و «احمدی نژاد» (رییس جمهوری پیشین ایران) را نمایش دادند و از تروریست بودن دولت ایران سخن گفتند. اما با شگفتی تمام، دریافتیم که وزیر امورخارجه آمریکا در هتل آمریکایی «والدورف آستوریا» به دیدار مقام بلندپایه ای از ایران رفت تا درباره گروه «داعش» سخن بگوید. می بینیم قدرت های بزرگ به راحتی هر چه بیشتر مفهوم دوست و دشمن را تغییر می دهند (۲).
** ایران- آرژانتین و پرونده آمیا
آنچه بیش از همه برای تهران اهمیت می یابد، اعلام بی گناه بودن ایران در پرونده ۶ هزار صفحه ای آمیا پس از ۲ دهه جنجال سازی است.
شبکه «الجدید» لبنان ششم مهرماه به نقل از فرناندز نوشت: ما برای برقراری گفت و گو با ایران و ایجاد روابطی نوین با این کشور تلاش کردیم؛ در این زمان بود که اسراییل هجمه خود علیه ما را آغاز کرد.
وی همچنین بر تلاش های «نستور کرشنر» رییس جمهوری پیشین و همسر مرحوم خود، برای رسیدگی به این پرونده تاکید کرد و گفت: تحقیقات صورت گرفته از سوی دولت آرژانتین نشان دهنده بی گناهی ایران در این بمبگذاری است (۳).
آرژانتین با نزدیک به ۳۰۰ هزار یهودی، بزرگ ترین جامعه یهودیان آمریکای لاتین را تشکیل می دهد. از ۸۵ کشته و ۳۰۰ زخمی حادثه بیست و هفتم تیرماه ۱۳۷۳ خورشیدی و برخورد یک دستگاه خودرو حامل مواد منفجره به ساختمان هفت طبقه مرکز همیاری یهودیان نیز همه قربانیان بجز ۹ نفر آرژانتینی بودند.
رژیم صهیونیستی از همان آغاز با اینکه هیچ یک از شهروندانش میان کشته شدگان و حتی زخمی ها نبود، با زیر فشار قرار دادن مسوولان آرژانتین، انگشت اتهام را به سوی ایران گرفت به گونه ای که رییس جمهوری وقت ۲ میلیون دلار جایزه برای شناسایی عاملان انفجار آمیا تعیین کرد.
در این میان، برکناری «خوان خوزه گالئانو» قاضی فدرال آرژانتین و مسوول رسیدگی به پرونده آمیا به دلیل افشای تخلف های قضایی، استناد به شهادت های دروغین و مدارک نامعتبر، دست داشتن در پرداخت رشوه به شاهدان دروغین و... یک رسوایی قضایی برای این کشور بود.
سرانجام پس از احضار ۱۲۰۰ شاهد، تغییر چندین باره هیات داوری، صدور احکام دستگیری و لغو برخی از آنها از سوی دادگاه های انگلیسی یا پلیس بین الملل (اینترپل) و... وزرای امورخارجه جمهوری اسلامی ایران و آرژانتین در سال ۱۳۹۱ توافقنامه ای برای ایجاد یک «کمیسیون حقیقت یاب» متشکل از پنج قاضی مستقل امضا کردند.
این توافقنامه سبب شد از منظر حقوقی حل پرونده آمیا به دور از مداخله دیگر نهادها و کشورها فقط به صورت دوجانبه میان ایران و آرژانتین به جریان افتد. این امر طی نامه ای به دبیرکل اینترپل نیز اعلام شد.
با این همه، بیست و هفتم اردیبهشت ماه امسال قوه قضاییه آرژانتین این توافق را غیرقانونی اعلام کرد و از دولت خواست بر پایه این توافق هیچ اقدامی انجام ندهد.
به نظر می رسد رییس جمهوری آرژانتین با اعلام بیگناهی ایران در موضوع آمیا نقطه پایانی بر این پرونده گذاشته است.
این پرونده طی ۲ دهه گذشته شکاف سیاسی و اقتصادی ژرفی میان تهران و بوئنوس آیرس پدید آورد که آرژانتین را از دیگر همپیمانان منطقه ای در حیاط خلوت آمریکا، عقب نگاه می داشت؛ کشورهایی که برای برقراری روابط دیپلماتیک و سرمایه گذاری های مشترک تجاری با ایران دورخیز کرده بودند.
همچنین اعلام بیگناهی ایران در ماجرای آمیا آن هم پس از سال ها جنجال آفرینی آمریکا و صهیونیست ها، نمادی از پیروزی تلاش سازمان یافته دیپلماتیک تهران برای کاهش تهدیدهای امنیتی علیه کشور در دیگر نقاط جهان است که سرانجام این دغدغه با پیگیری مستمر یک روند حقوقی و گفت و گوهای سیاسی برطرف شد.
** انتقاد از سیاست های آمریکا در قبال صندوق کرکس
رییس جمهوری آرژانتین که در زمان او توافقنامه رسیدگی به پرونده آمیا امضا شد، طی سخنان خود در سازمان ملل متحد در زمینه های دیگری نیز به سیاست های آمریکا تاخت.
البته انتقادهای رییس جمهوری آرژانتین به واشنگتن پس از آن بیان می شود که دادگاه عالی آمریکا تصمیم گرفت در دعوای بوئنوس آیرس و صندوق کرکس که به اقتصادهای آسیب دیده وام هایی با بهره بالا می دهد، دخالت نکند.
در این پیوند، فرناندز تاکید کرد «تروریست ها فقط بمبگذاران نیستند بلکه آنان که اقتصاد ملت ها را بی ثبات می کنند و گرسنگی، بدبختی و فقر تولید می کنند نیز تروریست هستند» و افزود: صندوق کرکس نوعی از تروریسم اقتصادی و مالی است (۴).
شهریور امسال، یک ماه پس از آنکه قاضی آمریکایی پرونده کرکس به مسدود شدن ۵۳۹ میلیارد دلار از سپرده های آرژانتین در بانک «بونی» نیویورک حکم داد، مجلس آرژانتین نیز مقر پرداخت بدهی این کشور را از آمریکا به فرانسه یا بوئنوس آیرس تغییر داد.
همچنین گروه «۷۷ به علاوه چین» در حاشیه شصت و نهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد برنامه ای را پیگیری می کند تا چارچوبی قانونی برای بازپرداخت بدهی ها به این صندوق ایجاد کند.
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز با توجه به ماجرای صندوق کرکس قطعنامه «پیامدهای بدهی های خارجی و تعهدات مالی بین المللی» را با ۳۳ رای موافق، پنج رای مخالف و ۹ رای ممتنع تصویب کرد که به نوشته پنجم مهرماه خبرگزاری ته لام، آرای منفی را آمریکا، آلمان، چک، ژاپن و انگلیس دادند (۵).
** فرجام سخن
رییس جمهوری ۶۱ ساله آرژانتین در سخنرانی امسال خود در سازمان ملل متحد برای آمریکا شمشیر را از رو بست و در موضوع های گوناگون مانند فشارها بر سر پرونده آمیا، رفتارهای دوگانه در قبال ایران، سیاست ها برای مبارزه با داعش، ماجرای صندوق کرکس و حتی جنگ ۵۱ روزه غزه به کاخ سفید انتقاد کرد.
ناخشنودی فرناندز از سیاست های آمریکا از یک سو به تیره شدن روابط با واشنگتن به ویژه در ماجرای صندوق کرکس بر می گردد.
این کشور که طی ماه های گذشته به دنبال فشارهای خارجی دچار رکود اقتصادی شده است، می کوشد در کنار بهبود چهره دیپلماتیک خود، زمینه همکاری های جنوب- جنوب بیشتری را فراهم آورد.
همچنین جایگاه پر اهمیت آرژانتین در جمع غیرمتعهدها و نیز گروه ۷۷، این کشور را وا می دارد برای حضور پویا و اثربخش در عرصه منطقه ای و بین المللی مواضعی روشن و برآمده از واقعیت های موجود اتخاذ کند.
گرچه پیش بینی می شود با توجه به حساسیت آمریکا و رژیم صهیونیستی درباره آمیا، این پرونده همچنان عرصه ای برای اعمال هر گونه فشار احتمالی بر بوئنوس آیرس باشد اما مواضع کنونی نخستین زنی که طی برگزاری انتخابات به ریاست جمهوری آرژانتین رسیده، چهره ای برجسته از او میان ملت های کشورهای در حال توسعه ساخته است.
به هر روی، به نظر می رسد جبهه ضد آمریکایی رهبران کشورهای آمریکای لاتین با سخنان بیوه رییس جمهوری پیشین آرژانتین تقویت شده و موازنه سیاسی در این منطقه بیش از هر زمان دیگر به سود رقبای سیاسی و اقتصادی واشنگتن در حال تغییر است.