به گزارش دیدبان به نقل از ایران اسلامی، در چند روز اخیر، سخنان یک روشنفکر به ظاهر فرهنگی موجی از انتقاد، نارضایتی و دل‌زدگی را میان جامعه ی انقلابی و دین‌دار کشور به وجود آورد. فردی که بیشتر از آنکه درباره فرهنگ غنی و گهربار کشورش فیلم بسازد، ساخت اپیزودهای مختلف جشنواره پسند در اولویت کارهایش قرار داد و برنده شدن و حفظ جایگاه بین‌المللی برای او مهم تر از دفاع از ارزش‌های الهی و انسانی است.
عباس کیارستمی، متولد ۱۳۱۹ در شهر تهران است. او کارگردانی، فیلم نامه نویسی، تهیه کنندگی، تدوین را در سینمای کشور تجربه نمود. وی اولین فیلم خود را در سال ۱۳۴۹ با عنوان نان و کوچه که اثری کوتاه بود آغاز و تا به امروز نزدیک به پنجاه اثر، تولید کرده است.
کیارستمی را باید روشنفکر غرب مآب عرصه ی هنر هفتم دانست. او پیروزی در جشنواره ی غربی و خارجی را بر ساخت آثاری ماندگار و همسو با بنیادهای اعتقادی و انقلابی جامعه ی اسلامی ترجیح داده است تا جایی که در آخرین اظهارت خود با بیان جملاتی موهن، احساسات و افکار عمومی جامعه اسلامی را تحریک کرد.
کیارستمی با بیان جملاتی که در واقع پاسخ به اظهارت ابراهیم حاتمی کیا بود، اشاره داشت:
« ... فیلم‌های تو [حاتمی کیا] نماند چون تو راجع به یک پریودی از تاریخ ایران حرف زدی که تازه آن پریود هم به هیجان آورد بچه‌ها را. احمدپور [شخصیت اصلی فیلم خانه دوست کجاست؟] رفت پس داد دفترچه را، اما تو به هیجان آوردی و احمدپورهای دیگر رفتند در جنگ و کشته شدند. و حالا پس از سال‌ها می‌شود راجع به آن‌ها فکر کرد که آن‌ها چطوری از بین رفتند. در یک جنگی که هیچ مفهومی نداشت.»
این جملات کیارستمی همچون آتش افتاده بر دامان کاه، خشم ملت انقلابی، دامن سازمان سینمایی را گرفت. سازمانی که در کارنامه ی یک ساله ی خود انتقاد بسیاری از دلسوزان فرهنگ و نظام اسلامی را برانگیخته بود. حمایت از فیلم‌هایی همچون قصه‌ها، آشغال های دوست داشتنی، بلوک نه خروجی دو (۱)، عصبانی نیستم (۲) و... بخشی از کارنامه ی ناموفق سازمان سینمایی در یک سال اخیر بود که جای هیچ دفاعی از آن برایش باقی نگذاشته است. سازمانی که به جای موضع گیری و رد اظهارت این کارگردان به دنبال تأویل و توجیه رفتار سخیف و موهون او رفته است.
ریاست سازمان سینمایی در مورد سخنان اخیر کیارستمی، چنین بیان می‌دارد:
« برداشت من از صحبت با کیارستمی این است که این فیلم‌ساز برخلاف آنچه مطرح می‌شود به دفاع مقدس عشق می‌ورزد و بارها در محافل دوستانه تاکید کرده که دوست دارد به شیوه خودش جلوه‌هایی از دفاع مقدس را ترسیم کند.»(۳)
اما با نگاه دقیق به سخنان عباس کیارستمی در جلسه ی پرسش و پاسخ دانشجویان دانشگاه سیراکیوز آمریکا هر چیزی می‌توان فهمید مگر عشق ورزی کیارستمی به دفاع مقدس. درکی که عباس کیارستمی از دفاع مقدس دارد، یقیناً بر خلاف برداشت حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی است. برداشتی که هیچ تناسبی با سیاق کلام کیارستمی در مورد دفاع مقدس ندارد و بلعکس در تضاد با سخنان او در دانشگاه سیراکیوز بوده است. در واقع عباس کیارستمی با بیانات خود هر نوع مفهومی را از دفاع مقدس زدود و آن را امری تهی فرض کرد.
بر همین اساس جای داشت که رئیس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالی که مزین به نام فرهنگ بود، موضع گیری مستحکمی نسبت به چنین اقداماتی داشته باشد تا در برابر رفتارهای این چنین افرادی، هزینه ی اشتباهات و خطاهای عمدی و یا سهوی بالا رود و دیگران به خود اجازه ندهند، یکی از مهم‌ترین، اصیل‌ترین و با ارزش‌ترین دوران های تاریخ معاصر کشور را نا مفهوم بداند. رفتاری که متأسفانه در افکار کیارستمی‌ها، بارها و بارها در دوران اصلاح طلبان، جامعه ی هنری شاهد آن بود.
گفتمانی که به ویژه در دهه ی هفتاد و هشتاد با القای شبهاتی همچون جنگ طلب بودن جمهوری اسلامی ایران پس از فتح خرمشهر، آزادی و دمکراسی در نظام اسلامی، بی اهمیت نشان دادن آرمان‌های شهدا و امام شهدا و تشریح دوران گذر از سنت به مدرنیته و... توسط عناصر جریان انحطاط طلب در کشور پیگیری شد و توانست دو فتنه ی بزرگ و خطرناک را در نظام اسلامی ایجاد نماید.
اما آنچه که باید سازمان سینمایی به آن توجه داشته باشد، هوشیاری در عرصه ی تهاجم فرهنگی است. تهاجمی که سه دهه به صورت مستقیم علیه انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن شکل گرفته و در حال حاضر مبدل به ناتوی فرهنگی و تهاجم نرم علیه اعتقادات دینی و باورهای انقلابی مردم کشور شده است. بر همین اساس مسئولین سینمایی ما باید به جای توجیه و تأویل این چنین رفتارهای سخیف بایستی مستحکم، مدبرانه و انقلابی ایستادگی کنند و آن را همچون خط قرمز نظام حفظ نمایند.
در همین راستا توجه نمودن به فرمایشات رهبری معظم انقلاب توسط مسئولین حائز اهمیت است. ایشان خواب بودن عده ای از مسئولین در تهاجم فرهنگی را گوش زد می‌نمایند و می‌فرمایند: « ما چند سال قبل از این بحث تهاجم فرهنگی را مطرح کردیم؛ بعضی‌ها اصل تهاجم را منکر شدند؛ گفتند چه تهاجمی؟ بعد یواش یواش دیدند که نه [فقط] ما میگوییم، خیلی از کشورهای غیرعربی هم مسئله‌ی تهاجم فرهنگی را مطرح می‌کنند و میگویند غربی‌ها به ما تهاجم فرهنگی کردند؛ بعد دیدند که خود اروپایی‌ها هم میگویند آمریکا به ما تهاجم فرهنگی کرده! لابد دیده‌اید، خوانده‌اید که [گفتند] فیلم‌های آمریکایی، کتاب‌های آمریکایی چه تهاجم فرهنگی‌ای به ما کرده‌اند و دارند فرهنگ ما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. بعد بالاخره به برکت قبول دیگران، این حرف ما هم مورد قبول خیلی از کسانی که قبول نمی‌کردند قرار گرفت!»(۴) رفتاری که متأسفانه در چند ماه اخیر توسط مسئولین قابل مشاهده بود و در برابر معارضین به ارزش‌های انقلاب هیچ موضع‌گیری سرسختانه ای به نمایش افکار عمومی در نیامد.
در نهایت آنچه که باید وزارت ارشاد و به تبع آن سازمان سینمایی به آن توجه داشته باشند، حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی و آرمان‌های شهدایی است که صلابت، اقتدار، عزت و آبروی نظام مدیون آن‌هاست. تشویق شدن بر روی سکوی مراسمات توسط عده ای روشنفکر نمی‌تواند پاسخی مناسب به چنین رفتارهای موهومی باشد. در واقع آنچه که از وزارت ارشاد و سازمان سینمایی انتظار می‌رود، برخورد با چنین افرادی است که فضای کشور را برای هر نوع اقدامی مناسب دیده و با احساسات مردم انقلابی ایران بازی می‌نمایند و به سادگی با جابه‌جا کردن و یا انکار سخنان رسمی خود، موضع خویش را تغییر می‌دهد. روشی که متأسفانه در یک سال اخیر به شدت آن افزوده شده است.
۱) .http://jahannews.com/vdcceiq۱۰۲bq۰e۸.ala۲.html
۲) http://javanonline.ir/files/fa/publication/pages/۱۳۹۳/۳/۲۵/۸۵۴_۱۴۸۲۴.pdf
۳) http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=۱۳۹۳۰۷۰۷۰۰۰۶۹۵
۴) پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری، ۱۹/۰۹/۱۳۹۲