به گزارش دیدبان  به نقل از فارس ، محمدرضا تاجیک مشاور خاتمی در گفت‌وگویی با نشریه «صدا» به تبیین مفهوم نواصلاح‌طلبی پرداخت.
تاجیک در بخشی از این مصاحبه با بیان اینکه آنچه من از «نواصلاح‌طلبی» مراد می‌کنم با آن چیزی که تشکیلاتی همچون «ندا» صدای آن است، متفاوت است، اظهار داشت: من از نواصلاح‌طلبی همان اصلاح‌طلبی عصری و نسلی شده را به تصویر می‌کشم که امری طبیعی، بدیهی و ناگزیر و ناگریز است.
این فعال اصلاح‌طلب با اشاره به اینکه نواصلاح‌طلبی حوالت تاریخی ماست، تأکید کرد: این «ما» لزوماً نسل دوم اصلاح‌طلبی نیست، بلکه دربرگیرنده نسل نخست نیز هست.
وی با تبیین این نکته که در یک رود گفتمانی نمی‌توان دوبار شنا کرد، چون آن رود هر لحظه‌اش رود دیگری است، یادآور شد: بنابراین هیچ اصلاح‌طلبی نمی‌تواند در رود گفتمانی اصلاح‌طلبی شنا کند، چون اصلاح‌طلبی یک مرداب نیست و یک رود خروشان است؛ اصلاح‌طلب برای اصلاح‌طلب ماندن باید شهود شرایط داشته باشد.
تاجیک ادامه داد:‌ برای تبدیل شدن به افق معنایی و بستر کنشی نسل چهارم انقلاب، ضرورتاً باید خود را با استلزامات دهه چهارم انقلاب انطباق دهیم.
مشاور خاتمی در پاسخ به این سؤآل که آیا «نو» در نواصلاح‌طلبی به معنی تجدیدنظر و بازسازی است و این ناظر به چه سطحی است، گفت: ترجیح من استفاده از «واسازی» به جای «بازسازی» و «تکمیل نظر» به جای «تجدیدنظر» است؛ نواصلاح‌طلبی، خودی اصلاح‌طلبی است و نه دگر آن.
وی در خصوص وضعیت احزاب اصلاح‌طلب تصریح کرد: به نظر من احزاب اصلاح‌طلب عمدتاً نگاه شکسته‌ای به حزب و بازی حزبی داشته‌اند و چندان در فاصله گرفتن انتقادی با سنت سترون حزبی در یک سده گذشته موفق نبوده‌اند.
تاجیک تأکید کرد: شدیداً معتقدم اصلاح‌طلبان چندان در قاب و قالب حزبی نمی‌گنجند، از این رو باید در اندیشه درانداختن طرحی نو در این زمینه و طراحی قاب و قالب‌های تشکیلاتی متفاوت باشند.
این فعال اصلاح‌طلب با بیان اینکه نواصلاح‌طلبی بیش و پیش از آنکه نسبتی با تحولات نسلی داشته باشد، با تحولات گفتمانی و تاریخی همراه است، افزود: ما نباید دایره گفتمانی خود را چون چشم ترکان لشکری تنگ کنیم تا هر چه را مقبول و معتقد شماست، اصلاح‌طلبی و هر چه را بیرون افتاد یا با آن درافتاد نااصلاح‌طلبی و دگراصلاح‌طلبی بنامید.
وی در عین حال خاطرنشان کرد: بی‌تردید میان تحول عصری و گفتمانی و تحول نسلی رابطه‌ای وثیق و تنگاتنگ وجود دارد، بنابراین تفاوت در جنس، نوع، کمیت و کیفیت تقاضای نسل دوم نباید نسل اول را برنجاند و باید با سعه نظری و عملی تلاش کرد دایره گفتمانی وسیع‌تری ترسیم شود.