به گزارش دیدبان به نقل از افکار ، امام صادق(ع) می فرمایند:
متوجه باش که اندکى از علم مقتضى بر عمل بسیار است، زیرا چون در موضوعى براى انسان علم حاصل گشت، مى ‏باید پیوسته و تا آخر عمر خود مطابق آن عمل کند.
حضرت عیسى (ع) فرمود: سنگى را دیدم که روى آن نوشته شده بود مرا بر گردان! پس آن را برگردانیدم، و در طرف دیگر آن نوشته شده بود: کسى که به علم خود عمل نکند، تحصیل کردن علوم براى او شوم است، و آنچه تا به حال دانسته است به ضرر او برگشت مى‏ کند، زیرا علمى که برابر با عمل نباشد براى صاحبش وبال خواهد بود.
خداوند متعال به حضرت داود وحى فرمود: کمترین چیزى که با یک عالم بى‏ عمل معامله مى‏ کنم این است که حلاوت و لذت ذکر و مناجات خود را از دل او خارج مى ‏نمایم، و این معنى براى او از هفتاد عقوبت باطنى شدیدتر است.
و باید متوجه شد که راهى براى سلوک به سوى خداوند متعال نیست مگر به وسیله علم و تا انسان عالم، به وظائف خو نشده و از نشانى‏ هاى راه و از خصوصیات سلوک آگاه نباشد؛ نخواهد توانست این راه را سیر کند. پس علم در زندگى دنیوى و از نظر ظاهر زینت انسان است، و از لحاظ معنى و حقیقت؛ او را به سوى بهشت سوق داده، و به مرحله رضوان و خوشنودى پروردگار متعال هدایت خواهد کرد.
پی نوشت:مصباح الشریعة / ترجمه مصطفوى،ص260.