به گزارش دیدبان به نقل از افکار ، امام صادق(ع) می فرمایند:
متوجه باش که اندکى از علم مقتضى بر عمل بسیار است، زیرا چون در موضوعى براى انسان علم حاصل گشت، مى باید پیوسته و تا آخر عمر خود مطابق آن عمل کند.
حضرت عیسى (ع) فرمود: سنگى را دیدم که روى آن نوشته شده بود مرا بر گردان! پس آن را برگردانیدم، و در طرف دیگر آن نوشته شده بود: کسى که به علم خود عمل نکند، تحصیل کردن علوم براى او شوم است، و آنچه تا به حال دانسته است به ضرر او برگشت مى کند، زیرا علمى که برابر با عمل نباشد براى صاحبش وبال خواهد بود.
خداوند متعال به حضرت داود وحى فرمود: کمترین چیزى که با یک عالم بى عمل معامله مى کنم این است که حلاوت و لذت ذکر و مناجات خود را از دل او خارج مى نمایم، و این معنى براى او از هفتاد عقوبت باطنى شدیدتر است.
و باید متوجه شد که راهى براى سلوک به سوى خداوند متعال نیست مگر به وسیله علم و تا انسان عالم، به وظائف خو نشده و از نشانى هاى راه و از خصوصیات سلوک آگاه نباشد؛ نخواهد توانست این راه را سیر کند. پس علم در زندگى دنیوى و از نظر ظاهر زینت انسان است، و از لحاظ معنى و حقیقت؛ او را به سوى بهشت سوق داده، و به مرحله رضوان و خوشنودى پروردگار متعال هدایت خواهد کرد.
پی نوشت:مصباح الشریعة / ترجمه مصطفوى،ص260.