به گزارش دیدبان به نقل از جهان ، این موضوع را سایت الف منتشر کرد و با اشاره به برخی وعده‌های اقتصادی دولت نوشت: اکثر سهام‌ها با افت ۵۰ درصد یا بالاتر مواجه بوده است. نزول شدید بورس باعث بی‌اعتباری بورس می‌شود. دکتر روحانی در دوران انتخابات از بورس حمایت کرد و این موضوع بعد از انتخاب ایشان به ریاست جمهوری باعث خوش‌بینی به بازار بورس شد.
در ۶ آبان سال ۹۲ رئیس جمهور پس از گزارش رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار از رشد ۱۱۳ درصدی ارزش بازار بورس در جلسه هیئت دولت با مثبت خواندن حضور مردم در بازار سرمایه بر حمایت از این بازار تأکید کرد. وزیر اقتصاد نیز از بازار سرمایه اعلام حمایت نمود. مردم هم با اعتبار سخنان رئیس جمهور و حمایت صدا و سیما در سقف و اوج قیمت‌ها در این بازار سرمایه‌گذاری کردند. سپس طبق مصوبه هیئت وزیران خصوصی‌سازی اقدام به عرضه سهام‌های بانکی، خودرو و... نمود که تقریباً باعث جمع‌آوری نقدینگی بالایی از مردم شد در دی ماه سال ۹۲ بورس شروع به نزول کرد.
الف می‌افزاید: با توجه به اینکه بورس نبض اقتصاد کشور است و اگر بورس سقوط کند کار و تولید سقوط کرده است، سؤالاتی پیش می‌آید که باید از رئیس جمهور پرسید؛ لطفاً نحوه مهار تورم در این ۶ ماه را گزارش دهید. با توجه به اینکه همه اجناس گران شده و حتی قیمت مسکن و دلار نیز تفاوتی نکرده است چگونه تورم را مهار نموده‌اید؟ وضعیت قدرت خرید مردم در دولت شما چگونه است؟
در ادامه این تحلیل آمده است: مردم به اعتماد سخنان رئیس جمهور و اعلام حمایت ایشان در اوج قیمت‌ها اقدام به خرید کرده‌اند. حال با گذشت ۶ ماه سرمایه آنها به نصف تقلیل یافته است. باید از آقای رئیس جمهور سؤال کرد آیا جمع‌آوری نقدینگی با نابودی سرمایه و اعتماد مردم و پایین آوردن تورم به هر نحو به صلاح کشور و اقتصاد است؟ سهامداران نیز می‌توانستند به جای سرمایه‌گذاری در کار و تولید همانند سایر دلال‌ها در دلار و مسکن سرمایه‌گذاری کنند.
سهامداران انتظار داشتند آقای رئیس جمهور به جای تماشای فوتبال در اوج نزول بازار بورس، به وضعیت بازار رسیدگی کنند.
نویسنده تأکید می‌کند: حتی دولت‌هایی که اقتصاد در آن آزاد است همیشه از بورس که نبض اقتصادی کشور است حمایت می‌کنند و مانع ضرر سهامداران می‌شوند. مثلاً در سال ۱۹۱۴ بازار سهام آمریکا سقوط کرد که دولت برای جلوگیری از ضرر سهامداران بازار را چندین ماه تعطیل کرد. متأسفانه ارزش سهام‌های بورس تهران بیش از ۵۰ درصد سقوط کرده است ولی تا به حال غیر از وعده‌های خالی هیچ نصیب سهامداران نشده است.
چه کسی به داد بورس می‌رسد؟!
