به گزارش دیدبان به نقل از 9 دی، در نشست روحانی با رقبا همه رقبای انتخاباتی حجت‌الاسلام روحانی شامل آقایان محمدرضا عارف، غلامعلی حداد عادل، محسن رضایی، سیدمحمد غرضی، سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف حاضر بودند و فقط علی‌اکبر ولایتی به دلیل سفر خارجی حضور نداشت.
رییس جمهور بعد از گرفتن عکس یادگاری با شش تن از رقبای انتخاباتی‌اش در کنار «شعار همیشه در کنار هم هستیم» و بدرقه آنان در جمع خبرنگاران، این دیدار را بسیار خوب و سمبلیک برای نشان دادن وحدت و همدلی و سودمند برای منافع ملی عنوان کرد. نکته ای که بسیاری دیگر از رسانه های حامی  و حتی منتقد دولت نیز به آن اشاره کردند.
در این که پذیرش چنین دعوتی از سوی رقبای دکتر روحانی فی نفسه و بویژه بعد از حوادث تلخ سال 88 اقدامی قابل درک و نوعی درس دادن به جریانات و شخصیتهای سیاسی شکست خورده است تردیدی نیست اما این که برخی از رسانه های همسو با دولت یک روز بعد از این نشست، چنین القا کردند که رقبای رئیس جمهور برای اجابت به چنین دعوتی سراسیمه شتافتند و آب از آب هم تکان نخورد قابل تأمل بود.
افکار عمومی هم اما سئوال داشت که با توجه به برخی سیاست های قابل نقد دولت، آیا این جلسه به صورت یک طرفه و صرفا تزیینی به پایان رسیده است، آن طور که برخی از سایتها و روزنامه های همسو با دولت القا کردند؟ روایت برخی چهره های حاضر در این جلسه اما حاوی نکاتی است که نشان می دهد ظاهرا غیر از فضای لبخند و صمیمیتی که از این جلسه در رسانه ها بازتاب داشته، صحبتهای جدی تری با رئیس دولت نیز در این جلسه رد و بدل شده است.
در این رابطه دکتر حداد عادل به بیان انتقادهای خود می پردازد. حداد که بخشی از گفته های خود را رسانه ای کرده در روایت خود از این جلسه آورده است:
«بعد از نماز نیم ساعت با آقای رئیس جمهور صحبتهای دوستانه ای داشتیم و من شخصا آرزومندم جناب آقای دکتر روحانی در وظیفه سنگینی که برعهده دارند موفق شود.» وی در ادامه با یادآوری یکی از توطئه های دشمنان اظهار می کند:  «یکی از نظریه هایی که از سوی بیگانگان برای مخالفت با انقلاب ترویج می شود، نظریه حاکمیت دوگانه است، در دوره های گذشته برخی در کشور این نظریه را تکرار می کردند و دشمنان نیز برای تضعیف انقلاب خیلی علاقه دارند این نظریه را جا بیندازند که در کشور حاکمیت دوگانه است رهبر معظم انقلاب یک نظر دارند و دولت و رئیس جمهور یک نظر دیگر. امیدوارم ایشان در عمل هم موفق شوند و بتوانند با تحقق عملی رهنمودهای رهبری ،این نظریه ضد انقلابی حاکمیت دوگانه را نفی کرده و بطلان آن را در عمل ثابت کنند.»
ظاهرا این بیان ظریف و لطیف حداد عادل به برخی از مواضع اخیر حسن روحانی بر می گردد که در موارد مختلفی با مواضع صریح رهبری هم خوانی ندارد و موجب سوء استفاده دشمنان انقلاب اسلامی شده است.
طبق برخی شنیده ها و اخبار موثق در این دیدار همچنین سعید جلیلی ضمن بیان برخی از نکات از رئیس جمهور در مورد این گفته وی در روز قبل از این ضیافت که مردم در بیست و چهار خرداد 92 به افراطیها رای ندادند سوال می کند که کدام یک از حضار جلسه و رقبای روحانی افراطی بوده اند و در انتخابات مردم به آنها نه گفتند!؟ سپس آقای دکتر حداد عادل و مهندس غرضی نیز همین اعتراض را مطرح می کنند که در پاسخ یکی از مشاورین رئیس جمهور که در جلسه حاضر بوده و کاندیداها با او آشنا بودند، حق را به حضار می دهد و صحبت رئیس جمهور را توجیه می کند.
در این جلسه از برخی مواضع فرهنگی رئیس جمهور نیز مورد انتقاد قرار می گیرد و نسبت به سوء استفاده دشمنان از این مواضع اظهار نگرانی می شود. تردیدی نیست که همه منتقدین دولت حتی برخی از رقبای او اگر انتقادی را بیان می کنند، تنها قصدشان اصلاح امور است و نه تسویه حسابهای سیاسی به همین دلیل اقدام آقای روحانی با هر هدفی صورت گرفته، باید به بهترین شکل توسط دوستان رقیبش استفاده می شد.
به نظر می رسد با توجه به نحوه رسانه ای شدن آن توسط  تیم رسانه ای دولت، یکی از مهمترین اهداف برگزاری این جلسه فرار به جلو برای نشان دادن سعه صدر و بهره گیری دولت از نظرات رقبا و پوشاندن گفتارها و عملکرد تند رئیس جمهور علیه رقبا بوده است. نکته ای که نشانه های آن را می توان در تیترهای یک روز بعد در رسانه های همسو با دولت و همچنین یادداشت «پرویز اسماعیلی» معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رییس جمهوری پیدا کرد.
اسماعیلی می نویسد: «همه هفت کاندیدا، حتی آقایان عارف و حداد عادل که انصراف داده بودند، میهمان شخص رییس جمهوری بودند تا بعد از رقابت، خاطره ای برای رفاقت بسازند؛ جمعی بیارایند و مردم را امیدوار کنند که شخصیت های انقلاب زیر یک سقف قابل جمع اند؛ هم برای مناظره و رقابت، و هم برای گفتگو و همفکری صمیمانه. آنقدر یکدیگر را قبول دارند که در نماز به رقیب پیروز اقتدا می کنند و البته در خصوص مهمترین برنامه های جاری کشور نیز دیدگاههای خود را صادقانه و صریح در میان می گذارند.  یک روز رقیب هم بودند و امروز در کنار هم. این نشست صمیمانه و پر از شادیِ رقبای دیروز صرفاً گپ و گعده ای صمیمانه و همدلانه بود.»
وی در پایان یادداشتش آورده است: « پایان بخش این «دیدارِ ماندگار» یک عکس یادگاری بود و شادی و صلواتی که به درخواست دکتر آشنا برای سلامتی همه میهمانان قرائت شد. این دیدار اگر چه اولین بود، امیدوارم به سنتی حسنه تبدیل شود و آخرین نباشد. چون دیدن این تصاویر بیش از هر چیز دل مردم را شاد و امیدوار می کند. مردمِ خوبی که از سالها نزاع و تقابل اشباع و دل آزرده شده اند و خیری ندیده اند.»
باید به آقای پرویز اسماعیلی و دوستانش یادآوری کرد که این دیدار قبل از آن که برای مردم نسبت به سالهای بعد درس آموز باشد، برای سال های قبل درس آموز خواهد بود خصوصا سالهایی که عده ای بعد از رقابت و رأی نیاوردن به خیابان ها ریختند و با آشوب طلبی و بیانیه صادر کردن، هم صدا با دشمنان انقلاب اسلامی، یکی از ظرفیت های بزرگ انقلاب را به تلخی کشاندند.
کاندیداهای رقیب آقای روحانی و هواداران آنها نشان دادند که به مردم سالاری و قانونمداری با تمام وجود قائلند و برای آن هزینه می دهند چه در سال 88 و چه در سال 92.